IPPB1/415-29/13-8/IF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2013 r. (data wpływu 4 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uzupełnionym pismem (data nadania 2 kwietnia 2013 r., data wpływu 4 kwietnia 2013 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-29/13-2/IF z dnia 19 marca 2013 r. (data nadania 19 marca 2013 r., data doręczenia 25 marca 2013 r.) w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 27 grudnia 2012 r. Wnioskodawca wraz z siostrą zawarł umowę użyczenia nieruchomości zabudowanej, w której matka jest użyczającą. Na nieruchomość składa się budynek z pięcioma lokalami użytkowymi. Umowa użyczenia przewiduje możliwość odpłatnego najmowania przez Wnioskodawcę i siostrę ww. lokali. W ciągu dwóch miesięcy Wnioskodawca wraz z siostrą mają zamiar podnająć odpłatnie użyczone przez matkę lokale użytkownikom (osoby fizyczne i osoby prawne). Wyżej wymienione lokale będą używane do prowadzenia działalności gospodarczej przez najemców. Po podpisaniu pierwszej umowy najmu, a przed otrzymaniem pierwszego przychodu, Wnioskodawca oraz jego siostra (każdy oddzielnie) złoży oświadczenie o wyborze formy opodatkowania w postaci ryczałtu z tytułu najmu. Po otrzymaniu pieniędzy od najemcy na wspólne konto (Wnioskodawcy i siostry), każdy z nich zapłaci zryczałtowany podatek w wysokości 8,5% (każdy z nich 8,5% od połowy otrzymanej sumy, która wpłynęła na wspólne konto z tytułu najmu). Wnioskodawca oraz siostra nie wpłacą podatku od otrzymanej kaucji zabezpieczającej płatności zgodnie z umową najmu.

Pismem z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 4 kwietnia 2013 r.) Wnioskodawca doprecyzował, iż do ponoszenia wydatków za używanie mediów oraz śmieci jest zobowiązany najemca w umowie najmu. Umowy najmu nie będą zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest to najem prywatny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Odpowiedź na pytanie czwarte stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana w zakresie pozostałych pytań zostanie rozpatrzony w odrębnych rozstrzygnięciach.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu otrzymanie kaucji zabezpieczającej płatności zgodnie z umową najmu, ponieważ nie jest to dochód, a jedynie zabezpieczenie, które będzie zwrócone po rozwiązaniu umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami - w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy - z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż od najemców Wnioskodawca zamierza pobierać kaucję zabezpieczającą płatności zgodnie z umową najmu.

W przepisach prawa podatkowego nie zostało zdefiniowane pojęcie "kaucji". Natomiast zgodnie z definicją słownikową, za kaucję można uznać pewną sumę pieniężną złożoną jako gwarancję (zabezpieczenie) otrzymania zobowiązania i stanowiącą odszkodowanie w razie jego niedopełnienia.

Istotą kaucji zabezpieczającej jest zabezpieczenie właścicielowi ewentualnych roszczeń, powstałych w czasie trwania stosunku najmu. W wypadku braku takiej podstawy, żądanie wpłacenia kaucji wynika z kodeksowej zasady swobody umów.

Zwracana najemcom kaucja zabezpieczająca jest świadczeniem o charakterze zwrotnym, a zatem obojętnym z punktu widzenia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jest jedynie zabezpieczeniem prawidłowego wykonania postanowień umowy najmu.

Reasumując, w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa, kaucja otrzymana przez Wnioskodawcę z tytułu zabezpieczenia przedmiotu najmu nie stanowi przychodu Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Ponadto należy wskazać, iż przedmiotowa interpretacja została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem siostra Wnioskodawcy chcąc uzyskać również interpretację przepisów prawa podatkowego w tym zakresie winna wystąpić jako wnioskodawczyni z odrębnym wnioskiem oraz uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.