IPPB1/415-266/12-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2012 r. (data wpływu 15 marca 2012 r.).) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 28 maja 2012 r. (data nadania 28 maja 2012 r., data wpływu 29 maja 2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-266/12-2/ES z dnia 18 maja 2012 r. (data nadania 18 maja 2012 r., data doręczenia 24 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni dnia 19 października 2010 r. zawarła Umowę Kredytu z Bankiem. Kredyt jest hipoteczny, przeznaczony na zakup mieszkania z rynku wtórnego. Okres kredytu wynosi 600 miesięcy. Wartość mieszkania (cena zakupu) to 210.000 zł. Wnioskodawczyni zapłaciła ze środków własnych 21.000 zł. Bank udzielił kredytu w łącznej wysokości: 204.656,82 zł, na którą składają się kwoty:

Poz. 1) 189.000,00 zł - zakup nieruchomości na rynku wtórnym (na r-k zbywcy wskazany w akcie notarialnym),

Poz. 2) 9.272,00 zł - opłaty okołokredytowe (na r-k Towarzystwa Ubezpieczeń wskazany w deklaracji przystąpienia),

Poz. 3) 478,64 zł - opłaty okołokredytowe (na r-k kredytobiorcy przeznaczony do obsługi kredytu),

Poz. 4) 2.963,38 zł - ubezpieczenie ochrony prawnej tytułu prawnego do nieruchomości,

Poz. 5) 2.656,82 zł-ubezpieczenie nieruchomości od Pożaru i innych zdarzeń losowych.

Jednym z warunków uruchomienia kredytu było zawarcie polisy ubezpieczenia na życie i dożycie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym L. Jednocześnie cesja praw z tego ubezpieczenia stanowi jedno z zabezpieczeń Banku. Ubezpieczenie to zawarte zostało na okres 180 miesięcy. W ramach ubezpieczenia Wnioskodawczyni była zobowiązana do opłacenia pierwszej składki w wysokości 9.272 zł (sfinansowanego z kredytu - poz. 2) oraz jest zobowiązana do opłacania miesięcznych składek w wysokości 272,00 zł przez okres 180 miesięcy.

Mieszkanie jest obecnie wynajmowane. Wnioskodawczyni stosuje opodatkowanie na zasadach ogólnych.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 18 maja 2012 r. Nr IPPB1/415-226/11-2/ES Wnioskodawczyni doprecyzowała, iż mieszkanie zostało wynajęte od 12 lutego 2011 r. Mieszkanie jest amortyzowane (odpisy dokonywane są od 03.2011 r.).

Koszty pierwszej składki zostały doliczone przez bank do wartości kredytu (zwiększyły wysokość tego kredytu).

Kwota pierwszej składki została doliczona do wartości początkowej środka trwałego (koszty pierwszej składki wystąpiły przed oddaniem mieszkania do używania).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wynajmem mieszkania Wnioskodawczyni może wliczyć w koszty uzyskania przychodu miesięczne składki (272 zł) na ubezpieczenie na życie i dożycie oraz czy może wliczyć kwotę pierwszej składki (9.272 zł) do wartości początkowej środka trwałego.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z tym, że ubezpieczenie na życie i dożycie było wymogiem koniecznym banku do uruchomienia kredytu oraz że stanowi ono zabezpieczenie dla banku spłaty kredytu (jest cesja) Wnioskodawczyni uważa, że może wliczać składki miesięczne w koszty uzyskania przychodu. Jednocześnie może składkę pierwszą (sfinansowaną z kredytu) wliczyć do wartości początkowej środka trwałego.

Przy określaniu swojego stanowiska Wnioskodawczyni kierowała się m.in. interpretacją indywidualną (sygnatura: ITPB2/415-493/09/TJ) Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy. Zdając sobie sprawę z tego, że interpretacja taka nie jest dla Wnioskodawczyni wiążąca, uprzejmie prosi o wydanie interpretacji w swojej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) wymienia najem (który nie stanowi działalności gospodarczej) jako odrębne źródło przychodu.

W odniesieniu do przychodów z najmu zastosowanie ma ogólna definicja kosztu podatkowego, zawarta w art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być ponoszony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów;

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W konsekwencji kosztami uzyskania przychodów z tytułu najmu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z najmem, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni zakupiła mieszkanie. Zakup został sfinansowany ze środków własnych oraz zaciągniętego kredytu. Jednym z warunków uruchomienia kredytu było zawarcie polisy ubezpieczenia na życie i dożycie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym L. Mieszkanie zostało wynajęte od dnia 12 lutego 2011 r. Odpisy amortyzacyjne są dokonywane od m-ca marca 2011 r.

Koszty pierwszej składki zostały doliczone przez bank do wartości kredytu (zwiększyły wysokość tego kredytu). Kwota pierwszej składki została doliczona do wartości początkowej środka trwałego (koszty pierwszej składki wystąpiły przed oddaniem mieszkania do używania).

Zauważyć należy, że wskazane we wniosku, koszty związane z udzielonym kredytem, tj. ubezpieczenie na życie i dożycie mogą stanowić koszt uzyskania przychodu z najmu (o ile ich poniesienie w istocie nierozerwalnie związane było z zaciągniętym kredytem). Skoro bowiem, jak wynika z wniosku, wydatki te są nierozerwalnie związane z kredytem, przeznaczonym w całości na cele najmu, to należy je uznać za pozostające w związku ze źródłem przychodu, jakim jest najem. Zatem przedmiotowe wydatki spełniają przesłanki, o których mowa w cyt. wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym na Wnioskodawcy, jako odnoszącemu korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mają z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Zaznaczyć przy tym należy, iż wskazane we wniosku, koszty składki na ubezpieczenie związane z udzielonym kredytem, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w dwojaki sposób:

* składki na ubezpieczenie na życie i dożycie, naliczone i zapłacone przed oddaniem przedmiotowego lokalu mieszkalnego do użytkowania powiększają wartość początkową tego środka trwałego, zgodnie z art. 22g ust. 1 i 3 ww. ustawy i podlegać mogą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

* składki na ubezpieczenie na życie i dożycie, zapłacone po oddaniu tego składnika majątku do użytkowania podlegają bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie, zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zauważyć przy tym należy, iż podatnik - wprowadzając środek trwały do ewidencji - musi określić jego wartość początkową. Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w art. 22g ww. ustawy.

Przepis art. 22g ust. 1 pkt 1 stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia. W myśl art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W związku z powyższym wydatki związane ze spłatą miesięcznych składek na ubezpieczenie na życie i dożycie Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast wydatki związane z zakupem mieszkania zapłacone do dnia przekazania mieszkania do używania m.in. pierwsza składka ubezpieczenia będą podwyższać wartość początkowej tego środka trwałego.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.