IPPB1/415-261/10-4/EC - Skutki podatkowe zwrotu kosztów używania prywatnego samochodu dla potrzeb zakładu pracy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2010 r. (data nadania 10 marca 2010 r., data wpływu 11 marca 2010 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPb4/415-64/10-2/MP z dnia 3 marca 2010 r. (data doręczenia 5 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwot stanowiących zwrot kosztów ponoszonych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwot stanowiących zwrot kosztów ponoszonych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Starostwo Powiatowe wypłaca ryczałt pieniężny za używanie prywatnych samochodów osobowych do celów służbowych pracownikom zatrudnionym w Wydziale Rolnictwa, Leśnictwa i Ochrony Środowiska jako podinspektorzy ds. leśnictwa. Pracownicy wykonują powierzone im zadania w terenie w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa, m.in. cechują drewno, kontrolują uprawy leśne, nadzorują gospodarkę leśną w lasach prywatnych. Starostwo nie posiada własnych środków lokomocji. Od roku 2004 do chwili obecnej w naszym starostwie ryczałt ten objęty jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca pismem z dnia 9 marca 2010 r. (data wpływu 11 marca 2010 r.) doprecyzował opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku ORD-IN.

Wnioskodawca wskazał, że:

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienił, iż w okolicznych powiatach zwrot kosztów poniesionych z tytułu używania pojazdów prywatnych do celów służbowych (tzw. ryczałt) nie jest objęty podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz jest podwyższony na zasadach jakie przysługują Służbie Leśnej § 3 ust. 3 cyt. rozporządzenia Ministra Infrastruktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Pracownicy starostwa świadczący pracę w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa na terenie Powiatu, wobec braku służbowych środków lokomocji, używają do tego celu pojazdów prywatnych. Wypłacany miesięczny ryczałt stanowiący zwrot poniesionych kosztów za używanie prywatnych pojazdów do celów służbowych powinien być zdaniem Wnioskodawcy zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz na podstawie art. 14a ust. 3 ustawy o lasach.

Ponadto ryczałt może być również zwiększony w oparciu o § 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Od dnia 1 stycznia 2004 r., w wyniku wejścia w życie ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956 z późn. zm.) uchylony został przepis art. 21 ust. 1 pkt 22 ustawy. Przepis ten stanowił podstawę prawną zwolnienia od podatku kwot otrzymywanych przez pracowników z tytułu kosztów używania pojazdów samochodowych dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych.

Likwidacja zwolnienia przedmiotowego spowodowała, że od dnia 1 stycznia 2004 r. otrzymywane przez pracownika kwoty z tytułu używania pojazdu samochodowego dla potrzeb pracodawcy, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

Niezależnie od powyższego, ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 93, poz. 894) częściowo przywrócono omawiane zwolnienie. Zwolnienie to w 2004 r. ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 maja 2004 r.

W art. 21 ust. 1 ustawy dodano bowiem pkt 23b, który stanowi, iż wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nie przekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

W sytuacji, korzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania należy podkreślić, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowo-administracyjnym poglądem przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

Powyższe zwolnienie dotyczy m.in. listonoszy, pracowników służby leśnej oraz pracowników socjalnych, gdyż uprawnienia w tym zakresie przyznają im przepisy wspomnianych powyżej odrębnych ustaw, tj.:

Jak stanowi przepis art. 46a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435 z późn. zm.) pracownikom Służby Leśnej, w tym również strażnikom leśnym, używającym własnych pojazdów, do celów służbowych, w jazdach lokalnych, może być przyznane prawo do zwrotu kosztów związanych z używaniem tych pojazdów - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego lub do wysokości nieprzekraczającej stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pracownicy zatrudnieni w Wydziale Rolnictwa, Leśnictwa i Ochrony Środowiska Starostwa Powiatowego używają prywatnych samochodów do celów służbowych i otrzymują zwrot poniesionych kosztów, ponieważ Starostwo nie zapewnia pracownikom środka transportu do miejsc wykonywania pracy w terenie. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika również, że pracownicy ci nie są pracownikami Służby Leśnej w rozumieniu art. 45 ustawy o lasach.

W związku z tym, że z art. 46a ustawy o lasach wynika wprost, iż zwrot kosztów związanych z używaniem pojazdów do celów służbowych może być przyznany pracownikom Służby Leśnej oraz strażnikom leśnym, stwierdzić należy, iż pracownikom, którzy nie są pracownikami Służby Leśnej nie przysługuje, możliwość przyznania prawa do zwrotu poniesionych kosztów z tytułu korzystania z prywatnych samochodów do celów służbowych w jazdach lokalnych. Oznacza to, iż przyznany zwrot nie mieści się w dyspozycji cyt. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, zwrot kosztów ponoszonych przez pracowników z tytułu używania pojazdów stanowiących ich własność dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych stanowi przychód ze stosunku pracy i zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W konsekwencji więc, wypłacone kwoty, Wnioskodawca jako płatnik, ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.