IPPB1/415-253/12-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 13 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce. Jako osoba fizyczna nabył akcje spółki komandytowo-akcyjnej, w związku z czym stał się akcjonariuszem tej spółki. Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką prawa polskiego działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. zwana dalej "k.s.h.").

Zgodnie z art. 147 ustawy k.s.h. akcjonariusze uczestniczą z zysku spółki proporcjonalnie do wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej. Zgodnie z umową spółki, z tytułu posiadanych akcji, otrzymywać będę ze spółki środki w wysokości uzależnionej od wyniku finansowego spółki. O podziale zysku w spółce komandytowo-akcyjnej za rok obrotowy, w części przypadającej na akcjonariuszy, decyduje Walne Zgromadzenie w podjętej uchwale. Prawo do zysku powstanie tylko wtedy, gdy Walne Zgromadzenie podejmie stosowną uchwałę. Artykuł 146 § 2 pkt 2 k.s.h. stanowi, że uchwała Walnego Zgromadzenia dotycząca podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom, wymaga zgody wszystkich komplementariuszy pod rygorem nie ważności

Wysokość zysku przeznaczona na wypłaty dla akcjonariuszy zostanie więc ustalona uchwałą Walnego Zgromadzenia. Oznacza to zatem, że spółka komandytowo-akcyjna dokona wypłaty środków pieniężnych dla akcjonariuszy tytułem podziału zysku dopiero po podjęciu stosownej uchwały. Wnioskodawca otrzyma więc faktycznie środki zależne od przeznaczonego do podziału zysku, a niezależne od faktycznie osiąganych przez spółkę całkowitych dochodów. Będzie to więc wypłata na zasadach przewidzianych do wypłat dywidend. Może się także zdarzyć sytuacja, gdy Walne Zgromadzenie podejmie uchwałę o pozostawieniu zysku w spółce i nie dokona żadnej wypłaty tytułem podziału zysku. Wnioskodawca jako akcjonariusz nie osiągnie wtedy żadnych dochodów.

Poza posiadaniem akcji w spółce komandytowo-akcyjnej Wnioskodawca prowadzi także jednoosobową działalność gospodarczą. Dochody uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowuje podatkiem liniowym 19% na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

W związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca ma wątpliwości czy powinien dochody osiągane z działalności gospodarczej opodatkowywać odrębnie od dochodów uzyskiwanych ze spółki komandytowo-akcyjnej, a w szczególności czy może dochody uzyskiwane ze spółki komandytowo-akcyjnej traktować jako dywidendy i opodatkowywać je dopiero w momencie wypłaty w wysokości faktycznej wypłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochody uzyskiwane ze spółki komandytowo akcyjnej Wnioskodawca może traktować jako dochody z dywidend i w związku z tym opodatkowywać podatkiem dochodowym od osób fizycznych jedynie środki wypłacane ze spółki według zasad określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli na zasadzie dochodów z kapitałów pieniężnych opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym na moment ich wypłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy przy zaliczeniu zysków akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej do odpowiedniej kategorii źródła przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 (ze zm.) należy uwzględnić specyficzny charakter podmiotu jakim jest spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka komandytowo-akcyjna działa na podstawie przepisów działu IV ustawy - Kodeks Spółek Handlowych (art. 125 do art. 150 k.s.h.). Dodatkowo do tego rodzaju spółki stosuje się po części przepisy kodeksu spółek handlowych regulujących działalność spółek jawnych, odnośnie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy jak i wobec osób trzecich oraz wkładów wniesionych przez tych wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów wniesionych na poczet kapitału zakładowego (art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h.). Kolejny punkt art. 126 § 1 nakazuje w sprawach nieuregulowanych w dziale IV k.s.h. stosowanie przepisów odnoszących się do spółek akcyjnych, co jest niezwykle istotne zwłaszcza odnośnie statusu akcjonariuszy. Wedle przedstawionych wyżej faktów należy uznać, iż spółka komandytowo-akcyjna to najbardziej rozwinięta forma spółki osobowej w kontekście podobieństwa jej rozwiązań do stosowanych w spółkach kapitałowych.

W spółce komandytowo-akcyjnej występują dwa rodzaje wspólników, a mianowicie akcjonariusz oraz komplementariusz. Wspólnicy posiadający status akcjonariuszy są inwestorami pasywnymi. Przepisy Kodeksu Spółek Handlowych nie dają im możliwości wpływu poza potencjalnym udziałem w procesie reprezentacji spółki (pełnomocnictwo, prokura) na bieżące działanie spółki. Wspólnicy ci nie mogą aktywnie zarządzać zainwestowanym majątkiem, stąd też powierzają go spółce, w której prowadzenie spraw spoczywa w ręku komplementariuszy. Akcjonariusz nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki, ponosi wyłącznie ryzyko majątkowe związane z wnoszonymi do spółki wkładami. Z uwagi na brak możliwości prowadzenia spraw spółki akcjonariusz nie przystępuje do niej w celu realizacji własnych pomysłów biznesowych, chce on jedynie czerpać zyski z działalności prowadzonej przez komplementariuszy. Z powyższego wynika, że akcjonariusz jako pasywny wspólnik nie prowadzi działalności gospodarczej sensu stricto, jego udział w spółce stanowi raczej pewną formę lokaty kapitału.

Z kolei przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni. Podobnie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT stanowi, iż zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% pobiera się od przychodów (dochodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Z konstrukcji wyżej przywołanych przepisów wynika zatem, że ustawodawca wymienia odrębnie:

* dywidendy

* inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Z wykładni językowej powyższych przepisów nie wynika zatem, że dywidenda może być przychodem wyłącznie z udziału w zysku osoby prawnej. Wręcz przeciwnie. Skoro ustawodawca wymienia odrębnie dywidendy i inne przychody z udziału w zyskach osoby prawnej, to oznacza, iż odmiennie interpretuje pojęcie dywidenda i odrębnie inne przychody z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej. Wymieniając jednocześnie odrębnie te dwa pojęcia przewiduje jednocześnie, iż dywidenda, o której mowa w tym przepisie nie musi być wynagrodzeniem z udziału w zyskach osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, zasadne jest więc, aby wypłaty tytułem podziału zysku traktowane były jako wypłaty dywidend dla akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej i w związku z tym kwalifikowane były jako zyski z kapitałów pieniężnych (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w orzeczeniu z dnia 20 grudnia 2007 r. (sygn. I SA/Kr 1181/07), potwierdzając, iż dochodem akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej jest wypłacana na koniec roku obrotowego dywidenda i podlega ona opodatkowaniu według stawki zryczałtowanej. Sąd w swoim orzeczeniu kierował się głównie różnicami jakie występują pomiędzy statusem prawnym wspólników będących akcjonariuszami, a wspólnikami będącymi komplementariuszami oraz osiąganymi przez tych wspólników dochodami.

Reasumując, w przypadku gdy spółka komandytowo-akcyjna wypłaca swoim akcjonariuszom środki tytułem podziału zysków, należy traktować je jak dywidendy. Wypłaty te należy więc traktować na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako dochody z kapitałów pieniężnych objęte 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym na mocy art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, analogicznie jak ma to miejsce w przypadku wypłat dywidend ze spółek akcyjnych

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej (art. 147 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej.

Ponadto podkreślić należy, że na gruncie prawa podatkowego obowiązki akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej kształtowane są odrębnie od obowiązków akcjonariusza w spółce akcyjnej. Spółkę komandytowo-akcyjną pomimo zbieżności w wielu elementach ze spółką akcyjną odróżnia od niej brak osobowości prawnej. Wynika to bezpośrednio z art. 4 § 1 pkt 1 oraz art. 125 Kodeksu spółek handlowych. Spółka komandytowo-akcyjna, jako spółka osobowa nie podlega także podatkowi dochodowemu od osób prawnych - zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (w tym akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

I tak w myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

* wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

* polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub po spełnieniu przez podatnika warunków określonych przepisami art. 9a wskazanej ustawy, mogą być opodatkowane zgodnie z art. 30c ust. 1 tej ustawy, tj. 19% podatkiem, określanym potocznie jako podatek liniowy.

Zgodnie bowiem z art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

W myśl art. 9a ust. 5 ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej stanowić będzie dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, który po spełnieniu przez podatnika zasad określonych przepisami art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może być opodatkowany zgodnie z art. 30c ust. 1 tej ustawy 19% podatkiem liniowym.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "przychód należny". W ślad zatem za orzecznictwem sądów administracyjnych sięgnąć należy do znaczenia tego określenia na gruncie wykładni językowej, a także na gruncie przepisów prawa cywilnego, a w szczególności przepisów Kodeksu spółek handlowych, które kształtują relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną, w zakresie jego prawa do udziału w zyskach.

Zgodnie zaś z art. 347 § 1 k.s.h., w związku z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h., akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, przy czym zgodnie z art. 348 § 2 k.s.h. uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy wyżej wskazanych przepisów akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy.

Zatem z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w tym dniu, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym z tą datą - stosownie do art. 5b ust. 2 i art. 8 u.p.d.o.f. - połączeniu z pozostałymi przychodami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

W myśl przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

Zgodnie z art. 44 ust. 3f ww. ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Zaliczki miesięczne, od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45 (art. 44 ust. 6 ww. ustawy).

Należy podkreślić, że na gruncie prawa podatkowego obowiązki akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej kształtowane są odrębnie od obowiązków akcjonariusza w spółce akcyjnej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30a ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów), w tym z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Jednakże dywidendy wypłacane przez spółkę komandytowo-akcyjną nie są dywidendami, o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, czego konsekwencją jest brak obowiązku poboru podatku przez spółkę w związku z ich wypłatą. Spółkę komandytowo-akcyjną, pomimo podobieństw w wielu elementach do spółki akcyjnej odróżnia od niej brak osobowości prawnej. Wynika to bezpośrednio z art. 4 § 1 pkt 1 oraz art. 125 Kodeksu spółek handlowych. Spółka komandytowo-akcyjna, jako spółka osobowa nie podlega także podatkowi dochodowemu od osób prawnych - zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zważywszy zatem, że spółka komandytowo-akcyjna nie jest osobą prawną, akcjonariusze będący osobami fizycznymi nie mogą uzyskiwać z niej dochodu w postaci dywidend, o jakich mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. Wniosek ten wypływa z gramatycznej wykładni cytowanych wyżej przepisów, odwołujących się do dochodów z dywidend oraz innych dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Brak osobowości prawnej spółki komandytowo-akcyjnej - w myśl koncepcji ustawodawcy - przesądza o braku możliwości kwalifikowania uzyskiwanych dywidend jako dywidend od osób prawnych, do czego odwołuje się wprost art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z dywidendy, o którym mowa w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym w rzeczywistości jest niczym innym jak dochodem spółki, który uprzednio wszyscy wspólnicy/akcjonariusze mieli obowiązek opodatkowywać w ciągu roku, jako dochód z działalności gospodarczej.

Reasumując, stwierdzić należy, iż przychód akcjonariusza z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej stanowi przychód z działalności gospodarczej. Przychód akcjonariusza z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej staje się jego przychodem należnym z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w tym dniu, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym opodatkowaniu z tą datą.

Jeżeli Wnioskodawca oprócz ww. przychodu uzyskuje także inne przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, przyznana dywidenda zwiększać zatem będzie wysokość należnej zaliczki na podatek dochodowym za miesiąc, w którym podjęta została uchwała o wypłacie dywidendy akcjonariuszom spółki komandytowo-akcyjnej (albo w który został określony "dzień dywidendy").

Analogiczne do powyższych zasady należy odpowiednio stosować w zakresie zaliczek na poczet dywidendy, przyznanych akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej niebędącemu komplementariuszem tej spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.