IPPB1/415-250/09-2/IF - Możliwość zastosowania odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-250/09-2/IF Możliwość zastosowania odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu 11 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

*

możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dziecka - jest prawidłowe,

*

zwrotu niewykorzystanej ulgi wraz z odsetkami - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dziecka oraz zwrotu niewykorzystanej ulgi wraz z odsetkami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Urząd Skarbowy odmawia Wnioskodawcy odliczenia ulgi na dziecko, którego nie jest biologicznym ojcem, nie jest to również dziecko przez niego adoptowane ani przysposobione.

Wnioskodawca wraz ze swoją żoną żyją od 10 lat w związku małżeńskim. Wychowują wspólnie między innymi 13-letnią - córkę żony z pierwszego nieformalnego związku, która mieszka wraz z nimi i nosi nazwisko Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy w 2007 r. i 2008 r. nie osiągała żadnych dochodów, ponieważ zajmuje się wychowywaniem dzieci, natomiast Wnioskodawca pracuje i osiąga dochód.

Wnioskodawca wraz z żoną zarówno za 2007 r. jak i za 2008 r. korzystali z prawa wspólnego rozliczenia i ulgi prorodzinnej na dzieci, jednak Urząd Skarbowy wezwał Wnioskodawcę w 2008 r. do złożenia korekty w zeznaniu podatkowym za 2007 r. twierdząc, iż ulga na córkę żony im nie przysługuje.

Wnioskodawca dodaje, iż w tym roku dowiedział się z prasy, że osobom w takiej sytuacji jaką ma Wnioskodawca, ulga prorodzinna się należy i upewniając się zadzwonił do Krajowej Informacji Podatkowej, gdzie potwierdził ww. informację.

Składając zeznanie podatkowe za 2008 r. Wnioskodawca powiadomił Urząd Skarbowy, że rozliczając się wspólnie z żoną należy się im ulga na dziecko żony za 2007 r. i 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Czy w przedstawionej sytuacji przysługuje Wnioskodawcy i jego żonie ulga rodzinna na córkę żony za 2008 r.

2.

Czy w związku z zaistniałą sytuacją przysługuje zwrot niewykorzystanej ulgi za rozliczenie za 2007 r. wraz z odsetkami.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do ulgi na ww. dziecko, ponieważ rozlicza się wspólnie z żoną i w związku z powyższym spełniają wszystkie kryteria. Urząd Skarbowy powinien zwrócić wraz z odsetkami niewykorzystaną ulgę za 2007 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku (art. 6 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z powyższym, podatek określony na imię obojga małżonków, należy uznać za wspólny podatek małżonków, także w przypadku gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27 ustawy.

Zatem, prawo do odliczeń od podatku przysługuje obojgu małżonkom, nawet w przypadku gdy jeden z nich nie uzyskał żadnych przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 27f ust. 1 cytowanej ustawy, od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 cytowanej ustawy, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4. Zatem na podstawie ww. przepisu w związku z art. 6 ust. 4 powołanej ustawy odliczenie przysługuje w przypadku wychowywania:

1.

dzieci małoletnich,

2.

dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,

3.

dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku.

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 - art. 27f ust. 2 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4. Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

W przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1 - art. 27f ust. 4 cyt. ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów podatnik może odliczyć rocznie kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną wychowują wspólnie córkę żony z pierwszego nieformalnego związku, która mieszka wraz z nimi i nosi nazwisko Wnioskodawcy. Nie jest jednak przez niego przysposobiona. Małżonkowie rozliczają się wspólnie, a żona wnioskodawcy nie osiąga żadnych dochodów.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, że żona Wnioskodawcy pomimo iż w 2007 i 2008 r. nie osiągnęła żadnych dochodów, może skorzystać z odliczenia od podatku obliczonego na imię obojga małżonków (po uwzględnieniu pomniejszenia podatku o kwotę składki, o której mowa w art. 27b), kwoty stanowiącej iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Nadmienić należy, iż w celu odliczenia ulgi za 2007 rok, Wnioskodawca wraz z małżonką winni sporządzić korektę zeznania o wysokości osiągniętych dochodów w 2007 r.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Na podstawie § 2 ww. artykułu skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej (art. 74 pkt 1 i art. 75 § 3) złożenie skorygowanej deklaracji podatkowej jest traktowane jako warunek konieczny, przesłanka nabycia prawa do stwierdzenia nadpłaty podatku. Podatnicy równocześnie ze skorygowaną deklaracją (zeznaniem) powinni złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty (w którym to wniosku winna być określona kwota nadpłaty). O zasadności wniosku złożonego przez stronę i wystąpieniu nadpłaty rozstrzyga właściwy organ podatkowy w wyniku przeprowadzonego postępowania.

W myśl art. 77 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej nadpłata podlega zwrotowi w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz ze skorygowanym zeznaniem (deklaracją) w przypadkach, o których mowa w art. 75 § 3, lecz nie wcześniej niż w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania lub deklaracji, o których mowa w art. 73 § 2.

Stosownie do art. 78 § 1 ww. ustawy, nadpłaty podlegają oprocentowaniu w wysokości równej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem § 2. Natomiast w myśl art. 78 § 3 pkt c) Ordynacji podatkowej oprocentowanie przysługuje jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie, o którym mowa w art. 77 § 1 pkt 6, chyba że do opóźnienia w zwrocie nadpłaty przyczynił się podatnik, płatnik lub inkasent.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że tylko wtedy, gdy Wnioskodawca złoży korektę zeznania za 2007 r. a urząd skarbowy nie dokona zwrotu nadpłaty w terminie określonym w art. 78 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej, będą mu przysługiwały odsetki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl