IPPB1/415-232/13-4/IF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2013 r. (data wpływu 14 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych uzupełnionym pismem (data nadania 8 kwietnia 2013 r., data wpływu 11 kwietnia 2013 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-232/13-2/IF z dnia 22 marca 2013 r. (data nadania 22 marca 2013 r., data doręczenia 4 kwietnia 2013 r.) w zakresie:

* skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe,

* ustalenia daty nabycia nieruchomości otrzymanej w spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od niektórych osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości oraz ustalenia daty nabycia nieruchomości otrzymanej w spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył spadek po zmarłym ojcu w drodze dziedziczenia ustawowego na mocy postanowienia sądu z dnia 7 maja 2003 r. Zgodnie z postanowieniem sądu po zmarłym dziedziczą: matka i brat Wnioskodawcy oraz sam Wnioskodawca w równych częściach po 1/3. Spadkobiercy zgłosili ten fakt do właściwego urzędu skarbowego i uzyskali zaświadczenie o braku konieczności zapłaty podatku. Do masy spadkowej weszły: 1/2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w G. oraz całość gruntów rolnych o powierzchni 1,2902 ha. Grunty należały do majątku odrębnego spadkodawcy i stanowiły według ewidencji gruntów działki nr 75 i 76/2. Następnie w 2009 r. spadkobiercy postanowili dokonać działu spadku - w tym celu dokonali fizycznego podziału istniejących działek na mniejsze. Dział spadku został dokonany w ten sposób, że własność działek i prawa do lokalu wartościowo odpowiada udziałowi ułamkowemu każdego ze spadkobierców w masie spadkowej bez konieczności spłat i dopłat. Dział spadku został przeprowadzony poprze orzeczenie sądowe. Następnie Wnioskodawca w dniu 27 grudnia 2012 r. dokonał zbycia działki, do której prawo nabył w drodze spadku a następnie prawo to zostało skonkretyzowane na mocy orzeczenia o dziale spadku.

Pismem z dnia 7 kwietnia 2013 r. (data wpływu 11 kwietnia 2013 r.) Wnioskodawca doprecyzował, iż spadkodawca zmarł w dniu 19 maja 1998 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki nie stanowią źródła przychodu ze względu na upływ pięcioletniego okresu pomiędzy datą nabycia a datą zbycia nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady spadkobrania opisane są w księdze IV Kodeksu Cywilnego. Co do zasady nabycie spadku może mieć miejsce w drodze testamentu lub dziedziczenia ustawowego. W obu przypadkach stwierdzenie nabycia spadku następuje w drodze orzeczenia sądowego lub potwierdzenia dziedziczenia przed notariuszem. Wstanie faktycznym opisanym w pytaniu spadkodawcy uzyskali prawo do spadku w drodze orzeczenia sądowego stwierdzającego nabycie spadku. Orzeczenie takie określa krąg spadkobierców oraz ich ułamkowy udział w masie spadkowej. Oznacza to, że jeżeli spadek składa się z kilku składników majątku każdy z nich zostaje współwłaścicielem każdej rzeczy lub prawa majątkowego wchodzącego w skład masy w takim samym ułamku jak wynikający z orzeczenia. Zgodnie z art. 1037 kodeksu cywilnego spadkodawcy mogą dokonać działu spadku czyli wskazać które konkretnie rzeczy lub prawa przypadną w udziale konkretnemu spadkodawcy. Działu spadku można dokonać sądownie. Zgodnie z art. 1035 k.c. do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności.

Najnowsze interpretacje i wyroki WSA (na przykład ILPB2/415-243/11/12-1/WA czy też wyrok WSA I SA/Łd 1173/11) słusznie wskazują, że w wypadku gdy otrzymana część majątku nie przekracza wartości udziału w masie spadkowej czynność działu spadku nie zmienia de facto udziału we własności masy spadkowej a jedynie konkretyzuje prawa własności co do składników masy spadkowej. W związku z tym należało by uznać, że prawo własności zostało przez Wnioskodawcę nabyte w roku 2003, ponieważ w roku 2009 dokonano wyłącznie fizycznego oddzielenia części ułamkowych przedmiotu spadku w drodze podziału nieruchomości i działu spadku. Stanowisko prezentowane powyżej jest trafne ponieważ dział spadku ma na celu wyłącznie uporządkowanie praw własności pomiędzy spadkodawcami. W związku z ty zdaniem wnioskodawcy za datę nabycia nieruchomości należy uznać sądowe stwierdzenie nabycia spadku, które miało miejsce w roku 2003 a co za tym idzie upłynął pięcioletni okres pomiędzy datą nabycia a datą zbycia nieruchomości. Co za tym idzie wpływy ze sprzedaży działki nie stanowią źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

* skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - za prawidłowe,

* ustalenia daty nabycia nieruchomości otrzymanej w spadku - za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w takiej nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma moment jej nabycia.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma zatem moment jej nabycia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył spadek po zmarłym w dniu 19 maja 1998 r. ojcu w drodze dziedziczenia ustawowego. Zgodnie z postanowieniem sądu spadkobiercami pozostał Wnioskodawca oraz matka i brat - wszyscy w równych częściach po 1/3. Do masy spadkowej weszły: 1/2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz całość gruntów rolnych o powierzchni 1,2902 ha. Grunty rolne należały do majątku odrębnego spadkodawcy i stanowiły według ewidencji gruntów działki nr 75 i 76/2. Następnie w 2009 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami postanowili dokonać działu spadku - w tym celu dokonali fizycznego podziału istniejących działek na mniejsze. Dział spadku został dokonany w ten sposób, że własność działek i prawa do lokalu wartościowo odpowiada udziałowi ułamkowemu każdego ze spadkobierców w masie spadkowej bez konieczności spłat i dopłat. Następnie Wnioskodawca w dniu 27 grudnia 2012 r. dokonał zbycia działki, do której prawo nabył w drodze spadku a następnie prawo to zostało skonkretyzowane na mocy orzeczenia o dziale spadku.

Stosownie do art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub notarialne poświadczenie dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku czyli śmierci spadkodawcy.

Zgodnie z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku. Natomiast jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się to bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział został dokonany bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego działu spadku podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy zauważyć należy, iż wartość działki, której Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem w wyniku wyodrębnienia dokonanego dnia 29 stycznia 2009 r. w drodze działu spadku nie przekracza wartości Jego pierwotnego udziału w spadku (masie spadkowej).

Zatem, stwierdzić należy, iż datą nabycia przedmiotowej działki jest data śmierci ojca Wnioskodawcy, tj. 19 maja 1998 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki, ponieważ sprzedaż ta nie stanowi w ogóle źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu wskazanego w tym przepisie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.