IPPB1/415-188/07-4/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2007 r. (data wpływu 10 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie okresu amortyzacji budynku magazynowego - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie okresu amortyzacji budynku magazynowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na działce stanowiącej własność wnioskodawcy został wybudowany budynek magazynowy o wymiarach 19,5 x 9 x 5 m służący do prowadzenia działalności gospodarczej. Budynek został wybudowany z płyt panelowych blaszanych wzajemnie ze sobą połączonych za pomocą śrub. Konstrukcja nośna - dźwigary metalowe wzajemnie ze sobą połączone śrubami. Konstrukcja nośna połączona z fundamentami śrubami - nie na stałe połączona. Całość budynku łatwa do szybkiego demontażu i przeniesienia w inne miejsce.

W uzupełnieniu stanu faktycznego pismem z dnia 23 listopada 2007 r. wnioskodawca nie określił symbolu Klasyfikacji Środków Trwałych mimo wezwania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaki jest okres i stawki rocznej amortyzacji do wprowadzenia przedmiotowego budynku do ewidencji środków trwałych podlegających amortyzacji.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 22i Ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych w wymiarze stawek i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Wg tego wykazu stanowiącego zał. nr 1 do ustawy w odniesieniu do budynków niemieszkalnych symbol KŚT - 10, stawka amortyzacyjna wynosi 2,5%, a okres amortyzacji 40 lat.

Dla budynków zastępczych trwale z gruntem złączonych symbol KŚT - 109 stawka amortyzacji wynosi 10%, a okres amortyzacji 10 lat.

Wg definicji zawartej w ustawie z dn. 7.07.1994 Prawo Budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. W ocenie wnioskodawcy opisany wyżej budynek należy do budynku zastępczego, gdyż jego cechy konstrukcyjne pozwalają w każdych okolicznościach na jego demontaż i ponowne zestawienie w innym miejscu, a zatem okres amortyzacji wynosi 10 lat przy stawce 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

W oparciu o przepisy art. 14a i art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Na pisemny wniosek zainteresowanego Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Definicja prawa podatkowego zawarta w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji, wydanie opinii statystycznej w przedmiocie klasyfikowania do właściwej grupy, podgrupy i rodzaju Klasyfikacji Środków Trwałych nie jest interpretacją przepisów prawa podatkowego. W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania przepisów w zakresie opinii statystycznych.

Opinie takie, ustalone na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 1995 r. Nr 88, poz. 439 z późniejszymi zm.) w zakresie KŚT - Klasyfikacji Środków trwałych (wprowadzona Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) wydaje Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Należy przy tym zważyć, iż zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych, o wskazanie zaklasyfikowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego i wydanie informacji do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych.

W tym stanie rzeczy należy uznać, iż brak jest podstawy prawnej do wydania interpretacji prawa podatkowego w przedmiocie zaklasyfikowania budynku magazynowego do grupy 109 KŚT, czy innej (np. 104 - budynki magazynowe).

Przechodząc na płaszczyznę prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

W myśl przepisu wyrażonego w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22 m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym (art. 22f ust. 3 ustawy).

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. (art. 22i ust. 1 ustawy).

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, należy uznać, iż wnioskodawca może zastosować roczną stawkę amortyzacji 10% pod warunkiem, że budynek magazynowy został prawidłowo przez niego sklasyfikowany pod symbolem 109 Klasyfikacji Środków Trwałych - budynki zastępcze - trwale związane z gruntem, przy czym okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.