IPPB1/415-18/07-6/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2007 r. (data wpływu 23 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej na terytorium Norwegii - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z uwagi na braki formalne przedstawiony stan faktyczny uzupełniony został pismami z dnia 24 sierpnia 2007 r. (data wpływu 28.08.12007 r.) oraz z dnia 19 września 2007 r. (data wpływu 26 września 2007 r.). Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 17.04 2007 r. Pan X zarejestrował następujące rodzaje działalności gospodarczej:

* 28.40.Z Kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków,

* 28.52.Z Obróbka mechaniczna elementów metalowych,

* 35.11.A Produkcja statków z wyłączeniem działalności usługowej,

* 35.11.B Działalność usługowa w zakresie naprawy statków, platform i konstrukcji pływających.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawca podpisał z polską firmą umowę na świadczenie usług na terytorium Norwegii. Zakres usług jest zgodny z zarejestrowanym rodzajem działalności wymienionym powyżej. Działalność gospodarcza opodatkowana jest zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych.

Z tą samą polską firmą podatnik zawarł wcześniej umowę zlecenie na świadczenie usług na terytorium Norwegii. Umowa została zawarta na okres od dnia 26 marca 2007 r. do dnia 5 maja 2007 r., jednak od kwietnia 2007 r. świadczenie usług odbywa się na podstawie umowy zawartej w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Przedmiotowa umowa dotyczy świadczenia usług związanych z produkcją, budową i remontem statków na terenie norweskich stoczni. Obecnie prace realizowane są na terenie jednej stoczni, z możliwością świadczenia usług na terenie innych miejscowości. Przedmiotowa umowa nie jest zawarta na jakiś bliżej określony czas, usługi świadczone są w zależności od zapotrzebowania usługobiorcy. Zazwyczaj podatnik przez okres sześciu tygodni świadczy usługi w Norwegii, a dwa tygodnie przebywa w Polsce. Jednak rzeczywisty czas pracy zależy od wzajemnych ustaleń, zapotrzebowania i możliwości stron umowy. W związku z prowadzonymi pracami remontowymi podatnik ponosi ryzyko i odpowiedzialność wobec polskiej firmy będącej usługobiorcą jak i wobec osób trzecich. Faktury za wykonane prace remontowe wnioskodawca wystawia na firmę polską działającą w Norwegii, natomiast wynagrodzenie realizowane jest przelewem bankowym od polskiego oddziału tej samej firmy. Zgodnie z oświadczeniem w 2007 r. wnioskodawca osiąga dochody tylko z usług świadczonych na terytorium Norwegii.

Podatnik określił, iż prowadzona przez niego działalność gospodarcza na terenie Norwegii prowadzona jest poprzez położony tam zakład, w rozumieniu umowy z dnia 24 maja 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec przedstawionego stanu faktycznego dochody uzyskane na terytorium Norwegii podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Zdaniem wnioskodawcy w świetle art. 7 ust. 1 umowy z dnia umowy z dnia 24 maja 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku dochody uzyskane na terytorium Norwegii nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157 z późn. zm.). Podatnik uważa, że jeżeli działalność gospodarcza na terytorium Norwegii prowadzona jest za pomocą zakładu położonego w tym państwie, to dochód może być opodatkowany zarówno w Norwegii jak i w Polsce. W takim przypadku w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania tzn. metodę wyłączenia z progresją.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który może być opodatkowany w Norwegii, to Polska stosownie do postanowień ustępu 2, zwolni taki dochód spod opodatkowania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy podpisanej w Oslo dnia 24 maja 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157 z późn. zm.), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Powyższy przepis oznacza, iż dochody osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu samodzielnie prowadzonej działalności w Norwegii podlegają w tym państwie opodatkowaniu pod warunkiem, że osoba prowadzi działalność w Norwegii z pomocą położonego w tym państwie zakładu. Jeżeli natomiast osoba nie posiada zakładu w Norwegii, jej dochody osiągnięte z tytułu prowadzonej działalności w Norwegii podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Od 1 stycznia 2007 r. definicja zagranicznego zakładu zawarta jest w przepisach art. 5a pkt 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym fizycznych. Zgodnie z tą definicją "zagraniczny zakład" oznacza:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 umowy z Norwegią określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, zakład fabryczny, warsztat, kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych.

Natomiast art. 5 ust. 2 pkt g ww. umowy stanowi, iż zakładem jest budowa albo montaż, które trwają przez okres dłuższy niż 18 miesięcy.

Jeżeli działalność na terytorium Norwegii jest prowadzona za pomocą położonego w tym państwie zakładu, dochód Podatnika uzyskany od początku prowadzenia działalności, który może być przypisany temu zakładowi podlegać będzie opodatkowaniu zarówno w Norwegii jak i w państwie miejsca zamieszkania Podatnika, czyli w Polsce.

W takim przypadku w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania (metodę wyłączenia z progresją).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, stosownie do postanowień ustępu 2, taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód lub majątek nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Natomiast, jeżeli działalność na terytorium Norwegii nie jest prowadzona za pomocą położonego w tym państwie zakładu, dochód podatnika podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie, w którym znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika, czyli w Polsce (art. 7 ust. 1 umowy).

Określenia "budowa" albo "montaż" obejmują budowę, prace instalacyjne i montażowe nie tylko w odniesieniu do budowy budynków. Mają zastosowanie również do budowy dróg, mostów, kanałów, układania rurociągów i prowadzenia prac ziemnych. Również określenie prace montażowe nie ogranicza się jedynie do prac instalacyjnych związanych z placem budowy, ale odnosi się także do prac instalacyjnych związanych z instalowaniem nowych urządzeń, stawianiem jednostek produkcyjnych (np. maszyn), końcowym montażem części ruchomych (np. samolotów, statków itd.). Do określenia "budowa" lub "montaż" zaliczają się również prace remontowe związane z powyższymi działaniami.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym na terytorium Norwegii świadczy Pan usługi związane z produkcją, budową i remontem statków na terenie norweskich stoczni. W świetle powyższego określenia "budowa" i "montaż" mają także zastosowanie do rodzaju usług wykonywanych przez Pana na terytorium Norwegii.

Prowadzenie działalności gospodarczej w Norwegii rozpoczął Pan w kwietniu 2007 r., z czego wynika, iż w 2007 r. działalność prowadzona będzie przez okres krótszy niż 18 miesięcy. Oznacza to zatem, iż warunek określony w art. 5 ust. 2 pkt g ww. umowy nie został spełniony i nie posiada Pan zakładu położnego w Norwegii.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy, dochód Pana podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie Pana rezydencji, czyli w Polsce. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, przychód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana, podlega w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Oznacza to, iż spoczywa na Panu obowiązek opodatkowania przychodu osiągniętego w Norwegii łącznie z przychodami uzyskanymi na terytorium Polski, na zasadach określonych w tej ustawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.