IPPB1/415-1531/12-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Przedmiotem prowadzonej działalności jest min. produkcja wyrobów z mięsa i sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa. W ramach prowadzonej działalności wnioskodawca zawiera z kontrahentami umowy o współpracy. Zgodnie z ich postanowieniami druga strona umowy świadczy na rzecz Wnioskodawcy określone usługi marketingowe, promocyjne i reklamowe. Polegają one w szczególności na zapewnieniu odpowiedniej ekspozycji towarów Wnioskodawcy, organizowanie degustacji produktów Wnioskodawcy, umieszczenie produktów Wnioskodawcy w gazetkach reklamowych. Z tytułu wykonanych usług kontrahent Wnioskodawcy otrzymuje jednorazowe wynagrodzenie. Umowy są zawierane na czas określony od dwóch do trzech lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione w związku z nabyciem usług marketingowych stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu o charakterze pośrednim i jako takie powinny być rozpoznane w momencie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione w związku z nabyciem usług marketingowych stanowią koszt uzyskania przychodu o charakterze pośrednim i jako takie powinny być rozpoznane w momencie ich poniesienia. Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (u.p.d.o.f.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje wszystkich elementów składających się na wyrażenie "koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów", w związku z tym przy kwalifikacji danego wydatku do kosztów podatkowych rozumienie tego wyrażenia należy ustalać w oparciu o kryteria wynikające z wykształconej praktyki sądowej i organów skarbowych.

Jak wynika z utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika - to jest wystąpienia bezpośredniego lub nawet tylko potencjalnego związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskanym przychodem (tak m.in. wyroki NSA: z dnia 13 marca 1998 r. sygn. SA/Lu 230/97, z dnia 7 marca 2001 r. sygn. III SA 64/00, z dnia 8 grudnia 2004 r. sygn. FSK 768/04).

u. p.d.o.f. dzieli koszty podatkowe na koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), nie wprowadzając jednak ich definicji. Ustawa wskazuje jedynie, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 22 ust. 5a u.p.d.o.f.). Natomiast koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia (art. 22 ust. 5c u.p.d.o.f.). Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W celu określenia czy dany koszt Jest bezpośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Przy ocenie tej decydującym nie jest moment dokonania tegoż wydatku, lecz moment osiągnięcia przychodu. Gdy związek między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z tym właśnie przychodem. Innymi słowy, przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu.

Koszty pośrednie natomiast stanowią te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tj. wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Co do zasady, i kosztów takich nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów.

Wydatków związanych z wynagrodzeniem kontrahenta za wykonywane usługi marketingowe, promocyjne i reklamowe nie można powiązać wprost ze sprzedażą na rzecz danego kontrahenta i konkretną określoną wysokością osiągniętego przychodu. Przykładowo zamieszczenie produktów w gazetce reklamowej czy organizacja degustacji wdanym okresie rozliczeniowym nie pozwala na rozróżnienie, czy poniesione przez Wnioskodawcę w tym okresie wydatki na akcje promocyjne można przyporządkować do np. wzrostu sprzedaży w bieżącym okresie, Przedmiotowe usługi mogą skutkować także powstaniem przychodów w przyszłości. ich charakter nie pozwała na jednoznaczną ocenę - kiedy i w jakim okresie powstał przychód z tytułu reklamy towarów Wnioskodawcy. Z powyższego wynika, iż wydatki związane z nabyciem usług marketingowych, promocyjnych i reklamowych należy zakwalifikować jako koszty pośrednie i w konsekwencji rozpoznać w momencie ich poniesienia.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, z których wprawdzie większość odnosi się do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ale znajduje analogiczne zastosowanie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko zgodne z poglądem Wnioskodawcy zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji z dnia 9 marca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-814/09-3/AJ. Także w innej Interpretacji, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (z dnia 1 czerwca 2010 r. sygn. IPPB5/423-216/10-4/AJ) wskazano, iż: Podkreślenia wymaga iż zgodnie ze stanowiskiem doktryny wydatki na działalność marketingową należy zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami z uwagi na brak możliwości prostego zidentyfikowania wpływu tych wydatków na wielkość osiągniętych przychodów. Wprowadzenie danego produktu do danej sieci handlowej lub do określonych sklepów może mieć wpływ na wzrost bieżących przychodów, ale rzeczywisty poziom zakupów zrealizowany przez danego odbiorcę w danym okresie będzie uwarunkowany wieloma innymi czynnikami (tekst jedn.: polityka cenowa podmiotów konkurencyjnych, w przypadku zakupów przeznaczonych do dalszej odprzedaży poziom sprzedaży dla klientów końcowych przez danego odbiorcę) Nadto, takie instrumenty jak przedmiotowe opłaty są elementem długookresowej strategii marketingowej i służą zachowaniu oraz zabezpieczeniu źródła przychodu. (...) Biorąc pod uwagę powyższe (...) zdaniem organu podatkowego brak jest możliwości jednoznacznego stwierdzenia, iż przedmiotowe opłaty w przeważającej mierze znajdują odzwierciedlenie w przychodach danego roku podatkowego, należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki z tytułu przedmiotowych opłat należy zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, za prawidłowe W konsekwencji zastosowanie będą miały w tym przypadku przepisy art. 15 ust. 4d oraz ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2009 r. sygn. IPPB3/423-1515/08-4/KB Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził " (...) koszty związane z usługami marketingowymi (...) mają na celu podniesienie wolumenu sprzedaży towarów Spółki w kolejnych okresach rozliczeniowych i z samej istoty nie mogą zostać przyporządkowane do ściśle wskazanego przychodu. Służą bowiem uzyskaniu przychodu w przyszłości, a tym samym nie można ich przyporządkować do konkretnego przychodu, dzięki nim uzyskanego. Koszty te pozostają w związku z konkretnymi przychodami, jedynie przy ustalaniu ich wysokości, a nie przyczynienia się do powstania przychodu Nie jest możliwe ustalenie, w którym roku (okresie) podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów. W przypadku kosztów podatkowych, które pozostają jedynie w pośrednim związku z przychodami a więc których nie można przypisać do konkretnego przychodu, koszty te należy rozpoznawać w rozliczeniach podatkowych w roku ich poniesienia." Podobne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 kwietnia 2012 r., ITPB3/423-18b/12/AW; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2012 r. ILPB3/423-502/11-EK; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 lutego 2011 r., ILPB3/423-927/10-4/ KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.