IPPB1/415-1496/12-5/IF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-1496/12-5/IF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 21 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) złożonym na wezwanie z dnia 6 lutego 2013 r. Nr IPPB1/415-1496/12-2/IF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu otrzymania w związku likwidacją spółki osobowej (komandytowej albo jawnej) środków pieniężnych:

* w części pochodzących z zysków spółki komandytowo-akcyjnej, niewypłaconych w formie dywidendy - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu otrzymania środków pieniężnych w związku likwidacją spółki osobowej (komandytowej albo jawnej).

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania w Polsce i w związku z tym podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zamierza przystąpić jako akcjonariusz do spółki komandytowo-akcyjnej. Tytułem swojego wkładu do spółki komandytowo-akcyjnej, Wnioskodawca wniesie posiadane przez siebie akcje spółek akcyjnych mających siedzibę w Luksemburgu oraz instrumenty dłużne w tychże spółkach. W zamian, Wnioskodawca obejmie akcje w spółce komandytowo-akcyjnej.

Wnioskodawca zakłada, że spółka komandytowo-akcyjna może w toku prowadzonej działalności sprzedać wniesione do niej aportem akcje i instrumenty dłużne w spółkach luksemburskich bądź uzyskać przychód z ich umorzenia za wynagrodzeniem. Wnioskodawca nie wyklucza również możliwości przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej w inną spółkę osobową. W takiej sytuacji Wnioskodawca stałby się wspólnikiem spółki powstałej po przekształceniu.

W toku dalszej działalności spółki osobowej powstałej z przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej mogą wystąpić sytuacje, które powodować będą jej rozwiązanie z przyczyn przewidzianych w umowie spółki, jej statucie lub na mocy uchwały wszystkich wspólników o rozwiązaniu spółki. Jeśli taka sytuacja wystąpi, działalność spółki osobowej zostanie zakończona po przeprowadzeniu procedury likwidacji lub w inny uzgodniony przez wspólników sposób. Majątek takiej spółki, po spłaceniu wszystkich zobowiązań, zostanie podzielony pomiędzy wspólników, stosownie do postanowień umowy spółki lub jej statutu. Majątek ten stanowić mogą między innymi: środki pieniężne oraz prawa udziałowe w innych spółkach osobowych i kapitałowych. Byt prawny spółki osobowej ustanie w momencie wykreślenia jej z Krajowego Rejestru Sądowego, niezależnie od tego czy zakończenie jej działalności nastąpi w wyniku przeprowadzenia procedury likwidacji czy w inny uzgodniony przez wspólników sposób.

Pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data nadania 18 lutego 2013 r.) Wnioskodawca wskazał, iż Spółka osobowa, która powstanie po przekształceniu spółki komandytowo-akcyjnej (do której Wnioskodawca przystąpi jako akcjonariusz) będzie spółką komandytową albo jawną.

Zarówno spółka komandytowo-akcyjna jak i powstała po jej przekształceniu spółka komandytowa albo jawna prowadzić będą działalność gospodarczą sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności jako "Działalność holdingów finansowych". W celu wykonywania tej działalności spółki dokonywać będą sprzedaży akcji innych spółek, czerpać przychody z umorzenia takich akcji lub posiadanych instrumentów finansowych w celu uzyskania środków na dalsze akwizycje. Oprócz tej działalności Spółki będą świadczyć także usługi doradcze sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności jako "Pozostałe doradztwo w zakresie planowania strategicznego i organizacyjnego, kontroli kosztów i innych zagadnień finansowych, zarządzania produkcją i zasobami ludzkimi.

W związku powyższym środki jakie Wnioskodawca otrzyma w związku z likwidacją spółki komandytowej albo jawnej mogą pochodzić w części z zysków spółki komandytowo-akcyjnej, niewypłaconych w formie dywidendy przed jej przekształceniem. Niemniej jednak, w pozostałej części środki te mogą mieć swoje źródło w działalności prowadzonej przez spółkę komandytową albo jawną i z tego tytułu podlegać opodatkowaniu jako dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy przychód ze sprzedaży przez spółkę komandytowo-akcyjną lub z umorzenia za wynagrodzeniem akcji i instrumentów dłużnych w spółkach luksemburskich wniesionych do nich tytułem wkładu przez Wnioskodawcę stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ("u.p.d.o.f."). Kiedy Wnioskodawca powinien zapłacić zaliczkę na podatek dochodowy od dochodu uzyskanego z tego tytułu.

2.

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę, jako wspólnika spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna, środków pieniężnych z tytułu jej rozwiązania bez przeprowadzania procedury likwidacji, skutkować będzie powstaniem po jego stronie przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pani w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez niego, jako wspólnika spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna, środków pieniężnych z tytułu jej rozwiązania bez przeprowadzenia procedury likwidacji, nie będzie skutkować powstaniem po jego stronie przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zakłada, że komplementariusz spółki komandytowo-akcyjnej może, na pewnym etapie działalności spółki, być zainteresowany wystąpieniem ze spółki bądź jej przekształceniem w inną spółkę osobową, tak by odpowiedzialność za zobowiązania spółki związane z prowadzeniem działalności ciążyła na wszystkich wspólnikach. W takiej sytuacji dojść może do przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę osobową innego typu.

W toku dalszej działalności spółki osobowej powstałej z przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej mogą wystąpić sytuacje, które powodować będą jej rozwiązanie. Regulacje dotyczące likwidacji spółek osobowych (z wyłączeniem spółki komandytowo-akcyjnej) znajdują się w Rozdziale 5 k.s.h. dotyczącym spółki jawnej. Jednakże, dokonując regulacji innych rodzajów spółek osobowych prawa handlowego, ustawodawca wskazał, że w sprawach nieuregulowanych wprost odpowiednie zastosowanie mają przepisy dotyczące spółki jawnej.

Spółka osobowa może zostać rozwiązana z przyczyn przewidzianych w umowie spółki, jej statucie lub na mocy uchwały wszystkich wspólników o rozwiązaniu spółki. W takiej sytuacji zgodnie z art. 67 § 1 k.s.h., w przypadkach określonych w art. 58 k.s.h. konieczne będzie przeprowadzenie likwidacji spółki, chyba że wspólnicy uzgodnią inny sposób zakończenia jej działalności.

Stosownie do art. 58 k.s.h. rozwiązanie spółki powodują:

* przyczyny przewidziane w umowie spółki,

* jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,

* ogłoszenie upadłości spółki,

* śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,

* wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,

* prawomocne orzeczenie sądu.

W konsekwencji, w razie wystąpienia jednej z przesłanek rozwiązania spółki, wspólnicy spółki przeprowadzają postępowanie likwidacyjne lub w inny sposób kończą prowadzoną działalność.

Zgodnie z art. 82 § 2 k.s.h., majątek spółki pozostały po likwidacji dzieli się między jej wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy, spłaca się wspólnikom udziały, nadwyżkę zaś dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku spółki. Mając na uwadze powyższe, pozostające po zakończeniu bytu prawnego spółki osobowej środki pieniężne i inne składniki majątkowe podlegać będą podziałowi pomiędzy jej wspólników (w tym Wnioskodawcę), stosownie do postanowień umowy spółki.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie zaś do przepisu art. 5a pkt 26 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. W myśl powyższych przepisów za spółkę niebędącą osobą prawną w rozumieniu u.p.d.o.f. należy rozumieć, m.in. spółkę jawną.

Jednym ze źródeł przychodów, wskazanych w art. 10 u.p.d.o.f., jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W katalogu przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, wymienionych w art. 14 ust. 2 u.p.d.o.f., znajdują się m.in. przychody otrzymane z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki (art. 14 ust. 2 pkt 17 u.p.d.o.f.).

Jednakże, w art. 14 ust. 3 u.p.d.o.f. ustawodawca wskazał określone kategorie przysporzeń majątkowych, które nie stanowią przychodu. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f., do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż art. 67 § 1 k.s.h. dopuszcza dwa sposoby osiągnięcia tego samego celu, jakim jest zakończenie bytu prawnego spółki osobowej, to jest przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego albo dokonanie ustaleń pomiędzy wspólnikami spółki. Jednocześnie, z punktu widzenia przepisów u.p.d.o.f. dotyczących likwidacji spółek niebędących osobami prawnymi, nie ma znaczenia, w jaki sposób dojdzie do zakończenia bytu prawnego spółki osobowej. Jak wskazuje S. Sołtysiński, "Kodeks spółek handlowych (...) jednoznacznie określa moment ustania bytu prawnego spółki. W świetle art. 58 w zw. z art. 67 § 1 k.s.h. należy obecnie przyjąć, iż najpierw powinien nastąpić powód rozwiązania spółki, rozpoczynający stopniowy proces "zwijania" jej działalności, który, o ile wspólnicy nie postanowili inaczej, odbywa się w ramach postępowania likwidacyjnego. Po zakończeniu likwidacji bądź zakończeniu działalności w inny sposób spółka ulega rozwiązaniu, przy czym na mocy art. 84 § 2 k.s.h. konieczne jest wykreślenie spółki z rejestru przedsiębiorców (wpis o charakterze konstytutywnym). (...) Cele spółki jawnej w fazie "zwijania" jej działalności są podobne, niezależnie od tego, czy zakończenie działalności następuje w drodze postępowania likwidacyjnego (art. 67 i nast. k.s.h.), czy w inny sposób. (S. Sołtysiński S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych. Komentarz do art. 1-150 k.s.h., C.H.Beck, 2006, Legalis/el.). Co więcej, autor ten wskazuje, że w pewnych okolicznościach rozwiązanie spółki jawnej powinno zostać zgłoszone do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego celem rejestracji już w momencie zaistnienia powodu rozwiązania spółki. Nastąpi to np. wówczas, gdy umowa spółki przewiduje, że z chwilą zaistnienia powodu rozwiązania cały majątek spółki przechodzi na jednego lub określonych wspólników. Uwagi powyższe pozostają aktualne także na gruncie regulacji spółki partnerskiej i komandytowej z uwagi na odpowiednie stosowanie przepisów o spółce jawnej.

W razie zaistnienia opisanego we wstępie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca i pozostali wspólnicy spółki osobowej, z uwagi na możliwość skrócenia czasu postępowania oraz brak konieczności prowadzenia likwidacji, mogą zawrzeć porozumienie co do podziału składników majątkowych należących do spółki na moment zaistnienia przyczyny jej rozwiązania. Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczność taka nie ma wpływu na konsekwencje podatkowe w przedmiotowym zakresie. Nie ma bowiem podstaw, aby różnicować sytuację prawną podatnika z uwagi na wybór sposobu zakończenia bytu prawnego spółki niebędącej osobą prawną, gdyż dostępne na gruncie k.s.h. metody prowadzą do takiego samego pod względem prawnym rezultatu, jakim jest zakończenie egzystencji prawnej spółki, w następstwie jej wykreślenia z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Stanowisko takie jest spójne z zamierzeniami ustawodawcy. Z treści uzasadnienia Ministra Finansów zaprezentowanego w piśmie Prezesa Rady Ministrów RM-141-10 z dnia 20 października 2010 r. (druk sejmowy nr 3500) do projektu zmian do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż "Projektowane zmiany odnoszą się do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej oraz posiadających udziały (akcje) w spółkach osobowych prawa handlowego. (...) Mając na uwadze powyższe rozbieżności i brak jednolitych regulacji) w projekcie przewidziano wprowadzenie przepisów precyzujących sposób opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki."

Pogląd ten potwierdza także fakt, iż zgodnie z zacytowanym powyżej stanowiskiem Ministra Finansów oraz wydawanymi z upoważnienia Ministra Finansów interpretacjami indywidualnymi prawa podatkowego (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 lipca 2011 r., nr IPTPB1/415-31/11-2/MD, oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lipca 2011 r."nr IPPB1/415-415/11-3/AM) przytoczone przepisy u.p.d.o.f. w zakresie, w jakim odnoszą się do "likwidacji spółki niebędącej osobą prawną", mają zastosowanie nie tylko do wspólników spółek osobowych prawa handlowego, ale także spółek cywilnych powołanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Z kolei, zgodnie z brzmieniem przepisów tytułu XXXI "Spółka" zawartych w Kodeksie cywilnym, ustanie bytu prawnego spółki cywilnej następuje w wyniku jej rozwiązania, natomiast przepisy te nie przewidują możliwości prowadzenia w takim przypadku postępowania likwidacyjnego.

Co więcej, ustawodawca w przepisach prawa podatkowego dla określenia zamknięcia działalności gospodarczej prowadzonej w określonej formie prawnej nie posługuje się terminologią utrwaloną na gruncie przepisów k.s.h., natomiast wprowadza pojęcie "likwidacja działalności". Przykładowo, w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT") - tytuł rozdziału 4, dotyczącego skutków podatkowych rozwiązania spółki osobowej brzmi "opodatkowanie przy likwidacji działalności spółki". Podobnie, termin "likwidacja działalności" pojawia się w art. 111 ust. 6i ustawy o VAT. Z kolei w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) termin "likwidacja działalności" pojawia się w art. 9 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 i 6. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z regułami systemowej wykładni prawa oraz autonomii prawa podatkowego, użyte w u.p.d.o.f. pojęcie "likwidacja spółki niebędącej osobą prawną" należy odczytywać w analogiczny sposób jak zakończenie działalności prowadzonej w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno budzić wątpliwości, iż skutki podatkowe otrzymania przez niego środków pieniężnych oraz innych składników majątkowych pochodzących z rozwiązania spółki jawnej bez przeprowadzania procedury likwidacji będą takie same, jak w przypadku rozwiązania spółki osobowej w wyniku przeprowadzenia procedury likwidacji. Z uwagi na powyższe, analiza przepisów art. 14 ust. 2 pkt 17 oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 i pkt 12 lit. b u.p.d.o.f. dokonana w uzasadnieniu do pytania 1 i 2 pozostaje w pełni aktualna.

Reasumując, zarówno wykładnia systemowa jak i wykładnia autentyczna powołanych powyżej przepisów prowadzą do wniosku, iż na gruncie przedstawionego na wstępie zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych pochodzących bezpośrednio z rozwiązania spółki jawnej bez przeprowadzania procedury likwidacji nie będzie powodować powstania po jego stronie przychodu podlegającego podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu otrzymania, w związku likwidacją spółki osobowej (komandytowej albo jawnej), środków pieniężnych:

* w części pochodzących z zysków spółki komandytowo-akcyjnej, niewypłaconych w formie dywidendy - za nieprawidłowe,

* w pozostałej części - za prawidłowe.

W myśl art. 51 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Stosownie do przepisu art. 52 § 1 omawianej ustawy, wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zatem, zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, przychody (dochody) z udziału w spółce osobowej podlegają opodatkowaniu u każdego wspólnika proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, co stanowi naturalną konsekwencję pozbawienia spółki osobowej statusu podatnika podatku dochodowego. Tym samym środki stanowiące przychody spółki osobowej, co do zasady stanowią już w momencie ich powstania przychody jej wspólników i u nich też są opodatkowane uzyskane z tego tytułu na przestrzeni roku podatkowego dochody z zachowaniem proporcji określonej przepisem art. 8 ust. 1. ww. ustawy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w związku z likwidacją spółki osobowej (komandytowej albo jawnej) powstałej z przekształcenia SKA Wnioskodawca, który przed przekształceniem był akcjonariuszem w SKA, otrzyma środki pieniężne, które pochodzić będą w części z zysków spółki komandytowo-akcyjnej, niewypłaconych w formie dywidendy przed jej przekształceniem. Niemniej jednak, w pozostałej części środki te mogą mieć swoje źródło w działalności prowadzonej przez spółkę osobową (komandytową albo jawną).

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

A zatem, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki osobowej (komandytowej albo jawnej) środki pieniężne, które będą pochodziły ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona przez tą spółkę, nie będą stanowiły dla Niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do wypłaty pozostałej części środków pieniężnych, które będą pochodziły z zysków spółki komandytowo-akcyjnej, niewypłaconych w formie dywidendy, wskazać należy, iż akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej (niebędący jednocześnie komplementariuszem tej spółki) - zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych, która uformowała się po uchwale NSA oraz interpretacją ogólną Ministerstwa Finansów - jest opodatkowany na poziomie wypłaconej mu dywidendy, która stanowi jego przychód w momencie podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy lub w ustalonym dniu dywidendy.

Kategorię przychodu oraz dochodu z tytułu udziału w spółce osobowej w przypadku takiego akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej należy odnieść wyłącznie do otrzymanej wypłaty zysku (należnej dywidendy). Jednocześnie nie "przypisuje on sobie" na bieżąco przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej - przepis art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazujący przyporządkowywanie wspólnikom spółek osobowych przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej na bieżąco, nie ma do niego zastosowania w takiej formie, jak do innych wspólników.

W konsekwencji, pozostałe przepisy, które są nierozerwalnie związane z systemem rozliczenia określonym w tym przepisie nie mogą mieć już zastosowania do przychodów wskazanego wspólnika.

W rozpatrywanej sprawie, należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, iż ww. wypłacone środki pieniężne stanowiące zysk wypracowany przez spółkę komandytowo-akcyjną, w której Wnioskodawca do dnia przekształcenia spółki w inną spółkę osobową (komandytową albo jawną) posiadał status akcjonariusza, nigdy po Jego stronie nie zostały opodatkowane.

W świetle powyższego otrzymane w związku likwidacją spółki osobowej (komandytowej albo jawnej) środki pieniężne w postaci zysku wypracowanego przez spółkę komandytowo-akcyjną nie może stanowić dla Niego czynności neutralnej podatkowo.

Zatem, w oparciu o powyższe uregulowania prawne kwota wypłaconych Wnioskodawcy - wspólnikowi spółki osobowej (komandytowej albo jawnej) - środków pieniężnych, w części pochodzącej z zysku spółki komandytowo-akcyjnej, będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowany na wybranych przez niego zasadach. Dla celów obliczenia podstawy opodatkowania przychodu z tego tytułu nie pomniejsza się o koszty jego uzyskania, gdyż wszystkie koszty związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą spółki komandytowo-akcyjnej zostały już uwzględnione, przy obliczaniu zysku tej spółki.

Odnosząc się do powołanych interpretacji Organ podatkowy podkreśla, iż jakkolwiek orzeczenia podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę pism organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację z przyczyn szeroko omówionych w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl