IPPB1/415-149/09-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2009 r. (data wpływu 9 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w dniu 19 stycznia 1996 r. mocą aktu notarialnego z dnia 19 stycznia 1996 r. nabyła wraz z małżonkiem w ramach wspólności ustawowej (małżeńskiej) niezabudowaną działkę, w części zalesioną, a w części będącą gruntem rolnym o niskiej wartości (klasa V i VI). Ww. nieruchomość nabyta została jako majątek prywatny tj. poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedmiotowa działka nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych jak też nigdy nie była użytkowana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W 2008 r. Wnioskodawczyni z mężem wystąpili o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, którą otrzymali w dniu 21 sierpnia 2008 r. Nie rozpoczęli jednak inwestycji i w przyszłości zamierzają sprzedać ww. działkę. Obydwoje z mężem są czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawczyni pomaga mężowi w prowadzeniu działalności gospodarczej. Każde z małżonków planuje sprzedać swoją część działki (50%) jednemu nabywcy, który nabyłby całą nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sytuacji będzie miał zastosowanie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wobec upływu 5 lat od chwili nabycia obowiązek podatkowy i należy podatek dochodowy od osób fizycznych nie wystąpi.

Nabycie i sprzedaż wystąpi poza działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Z treści opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w 1996 r. niezabudowaną działkę gruntu. Ww. nieruchomość nabyta została poza prowadzoną przez męża Wnioskodawczyni działalnością gospodarczą i stanowiła majątek prywatny małżonków. Przedmiotowa działka nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych jak również nie była użytkowana w ramach działalności gospodarczej. W przyszłości każdy z małżonków zamierza sprzedać swoją część działki jednemu nabywcy.

Idąc za Wnioskodawczynią nabyta działka gruntu nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, iż jej zbycie nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. W związku z powyższym przychód z odpłatnego zbycia tej nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 powoływanej wyżej ustawy.

Mając na uwadze powyższe 5 letni termin, o którym mowa powyżej upłynął z końcem 2001 r.. Oznacza to, że planowana sprzedaż działki gruntu nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jego nabycie. Tym samym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 powoływanej ustawy.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.