IPPB1/415-1464/14-2/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku data wpływu 1 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się pośrednictwem w świadczeniu usług reklamowych, poprzez stworzoną przez siebie aplikację, którą użytkownik instaluje na swoim smartfonie. Poprzez ww. aplikację Wnioskodawca za wynagrodzeniem dzierżawi od użytkownika pulpit na ekranie jego smartfona, na który pobierane są i wyświetlane kreacje (banery) reklamowe. Reklamy wyświetlane są zdalnie i to Wnioskodawca decyduje o ich treści. Za każdą poprawnie i w całości (przez określony czas) wyemitowany kampanię użytkownik jest wynagradzany, a uzyskane przez niego środki gromadzone są na specjalnie dedykowanym subkoncie użytkownika. Użytkownicy aplikacji nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy żadnych usług reklamowych, a jedynie udostępniają część powierzchni ich telefonu.

Momentem oddania przedmiotu dzierżawy do używania i pobierania pożytków w rozumieniu art. 693 Kodeksu Cywilnego jest instalacja przez użytkownika aplikacji celem udostępnienia przestrzeni na pulpicie na rzecz Wnioskodawcy wraz z akceptacją regulaminu, przez co strony wspólnie uważają za rozpoczęcie współpracy.

Użytkownik sam decyduje o sposobie zagospodarowania zgromadzonych przez siebie środków z tytułu czynszu dzierżawnego. Może je za pośrednictwem aplikacji Wnioskodawcy przeznaczyć na:

Wnioskodawca w dniu 2 października 2014 r. otrzymał interpretację podatkową nr IPPB1/415-765/14-3/ES, w której organ podatkowy potwierdził, że ww, przychód użytkownika aplikacji należy kwalifikować zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Wnioskodawca, poza wydzierżawianiem swojego pulpitu, na którym będą wyświetlane reklamy umożliwia użytkownikom aplikacji również uzyskiwanie dodatkowych środków pieniężnych, poprzez polecenie opisywanej aplikacji znajomym oraz wypełnianie płatnych ankiet wyświetlanych na jego smartfonie. Telefon powiadamia użytkownika o nadejściu ankiety poprzez informację w pasku powiadomień oraz dźwiękowo.

W związku z tym, Wnioskodawca ma wątpliwości w jaki sposób należy zakwalifikować wygrodzenie, które będzie wypłacane użytkownikowi z tego tytułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskiwane przez użytkowników, które są osobami fizycznymi nie prowadzącymi w tym zakresie działalności gospodarczej (osoby prywatne) przychody z tytułu wynagrodzenia za polecenie aplikacji innym użytkownikom oraz za wypełnienie płatnych ankiet wyświetlanych za pomocą aplikacji Wnioskodawcy należy zakwalifikować do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym, czy Wnioskodawca z tego tytułu jest zobowiązana do wystawiania na rzecz użytkownika PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód użytkownika z tytułu wypełniania ankiet oraz polecania aplikacji innym osobom, należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł. Przychodami z innych źródeł będą bowiem wszelkie przychody, które nie pochodzą ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie stanowią przychód w rozumieniu cyt. ustawy. Do źródła tego należą wszelkie pozostałe przychody niemieszczące się w innych źródłach przychodów.

Przychodu z tego tytułu nie można przyporządkować do innego źródła, gdyż czynności te nie są wykonywane na zlecenie Wnioskodawcy, nie są też uzależnione od osobistego działania użytkownika. Tym samym, wyłącznie na użytkowniku - jako na podatniku w rozumieniu art. 20 ustawy o PIT - będzie spoczywał obowiązek wykazania w rocznym zeznaniu podatkowym przychodów, które uzyska od Wnioskodawcy oraz odprowadzenie z tego tytułu należnego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wypłatą użytkownikowi wynagrodzenia za wypełnianie płatnych ankiet oraz polecenia aplikacji innym użytkowników będzie on zobowiązany wystawić danemu użytkownikowi PIT 8C zgodnie z art. 42a ustawy o PIT.

Przedmiotowy przepis wskazuje, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności tub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust, 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzać informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku opodatkowanego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art, 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, który kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodu są tzw. "inne źródła".

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy i jednocześnie nie kwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy.

Natomiast na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że wynagrodzenie wypłacane użytkownikowi za polecenie aplikacji innym użytkownikom oraz za wypełnianie płatnych ankiet wyświetlanych za pomocą aplikacji Wnioskodawcy, należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w treści art. 20 ust. 1 ustawy w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z innych źródeł. W konsekwencji, Wnioskodawca jest obowiązany do sporządzenia na rzecz użytkownika informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.