IPPB1/415-1381/14-5/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2014 r. (data wpływu 11 grudnia 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 12 marca 2015 r. (data nadania 13 marca 2015 r., data wpływu 16 marca 2015 r.) na wezwanie z dnia 3 marca 2015 r. Nr IPPB1/415-1381/14-2/JS (data nadania 4 marca 2014 r., data odbioru 6 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 18 marca 1992 r. Mirosława K., Jadwiga K.-B. wraz z mężem Leszek B. (Wnioskodawca) zawiązali spółkę cywilną, w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności było prowadzenie apteki, PKD 47.73.Z - sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach - X. s.c. Mirosława K., Jadwiga K.-B., Leszek B. (Wnioskodawca).

W dniu 17 czerwca 1994 r. aktem notarialnym - umowa sprzedaży Rep A, wyżej wymienieni wspólnicy, w wyniku przetargu, nabyli zabudowaną nieruchomość, oznaczoną jako działka gruntu Nr 920/1 mającej obszar 6 a 63 m. kw. Mirosława K. w 1/3 części do majątku odrębnego, natomiast Jadwiga K.-B. oraz Jej mąż - Wnioskodawca - w 2/3 części, do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską. Zakupiony budynek znajdujący się na działce był dotąd przedmiotem najmu na rzecz Mirosławy K., na cele prowadzonej apteki.

Budynek znajdujący się na działce jest to budynek murowany piętrowy, składający się z siedmiu pomieszczeń na parterze oraz siedmiu pomieszczeń na piętrze.

Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki w wartości 51.068,15 zł.

Przedmiotowy budynek był przez spółkę wynajmowany innym podmiotom na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, dlatego też do faktur za czynsz był doliczany podatek VAT.

Wspólnicy spółki podjęli decyzję o likwidacji działalności gospodarczej. Zamierzają wycofać zabudowana nieruchomość ze spółki i przekazać ją wspólnikom. Wspólnicy jako osoby fizyczne zamierzają wynajmować innym podmiotom pomieszczenia, znajdujące się w budynku, na cele prowadzenia przez nich działalności gospodarczej. Po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu apteki, Mirosława K. oraz Jadwiga K.-B. nie będą osobami prowadzącymi działalność gospodarczą, natomiast Wnioskodawca nadal będzie prowadził indywidualnie działalność gospodarczą.

Jadwiga K.-B. oraz Jej mąż - Wnioskodawca, zamierzają przychód osiągany z najmu opodatkować przez jednego z małżonków - tj. Jadwigę K.-B. żonę Wnioskodawcy.

Wspólnicy rozważają również możliwość sprzedaży nieruchomości.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 3 marca 2015 r. Nr IPPB1/415-1381/14-2/JS Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek w terminie, wskazując, że zdarzenie będące przedmiotem niniejszego wniosku - tj. likwidacja działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej - nastąpi po 1 stycznia 2015 r. Wycofanie zabudowanej nieruchomości ze spółki i przekazanie jej Wnioskodawcy nastąpi przez likwidacją działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej. Zabudowana nieruchomość, o której mowa we wniosku - budynek murowany piętrowy - stanowi nieruchomość o charakterze niemieszkalnym. Wskazane pomieszczenia ww. nieruchomości, tj siedem pomieszczeń na parterze oraz siedem pomieszczeń na piętrze pełnią funkcję lokali użytkowych - przeznaczone są do prowadzenia działalność gospodarczej.

Rynek nieruchomości w okolicy jest trudny, większość pomieszczeń w budynku stoi pusta. Od kilku lat jest jedynie dwóch najemców nieruchomości, a jedna z umów w najbliższym czasie ulegnie rozwiązaniu.

Wnioskodawca nie przewiduje, aby najem ww. nieruchomości był prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, raczej będzie to najem sporadyczny, okazjonalny. Pomieszczenia będą wynajmowane kilku najemcom tych pomieszczeń.

Współwłaściciele w najbliższym czasie zamierzają sprzedać przedmiotową nieruchomość, zostały podjęte działania w tym kierunku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wycofanie nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem z majątku spółki cywilnej i przeniesienie tej nieruchomości do majątku osobistego wspólników, spowoduje powstanie u wspólników obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Czy przychody z najmu nieruchomości, która wcześniej była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ale została z niej wycofana, mogą być kwalifikowane do przychodów z najmu prywatnego i opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym.

3. Czy w przedmiotowej sprawie obrót osiągany z tytułu najmu nieruchomości, która wcześniej była wykorzystana w działalności gospodarczej, ale została z niej wycofana, będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług u osób fizycznych będących jej właścicielami.

Odpowiedź na pytanie drugie w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytanie pierwsze w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz na pytanie trzecie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zostanie wydana w odrębnych rozstrzygnięciach.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt, że nieruchomość była wykorzystywana wcześniej w działalności gospodarczej, nie jest przeszkodą, aby najem tej nieruchomości - po jej wycofaniu z działalności - był rozliczany w ramach najmu prywatnego.

Jak wynika z art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), aby opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, podatnik który rozpoczyna osiąganie przychodów z najmu prywatnego w trakcie roku podatkowego, powinien złożyć pisemne oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Nieruchomość należąca do majątku wspólnego małżonków oddana w najem stanowi dla obojga źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zasadniczo małżonkowie muszą odrębnie opodatkować przychody (dochody) z najmu takiej nieruchomości. U każdego z nich przychód ustala się w częściach równych, chyba że złożą naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 6 ustawy, że cały przychód osiągany z najmu opodatkuje jeden z małżonków. Wówczas to małżonek obowiązany do opodatkowania całego przychodu (dochodu) decyduje o formie opłacania podatku dochodowego. Przy prywatnym najmie alternatywą jest wybór opodatkowania według skali podatkowej lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Tak więc w przedmiotowej sytuacji, od przychodów osiąganych z najmu będzie możliwe opłacanie podatku w formie ryczałtu ewidencjonowanego przez jednego z małżonków. Koniecznym warunkiem, który musi zostać spełniony, jest terminowe złożenie przez małżonkę Wnioskodawcy oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania, jak również oświadczenia, że cały przychód osiągany z najmu opodatkuje jeden z małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:

* w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

* w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,

* w sposób zorganizowany - co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu; mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym. Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną - uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem nieruchomości, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych, stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza. W przypadku kiedy nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej (stanowiła składnik majątku z nią związany), aby przychód z najmu mógł być zaliczony do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nieruchomość ta musi być uprzednio skutecznie wycofana z tej działalności.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ww. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy).

Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Natomiast z zasady wyrażonej w art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika natomiast, iż przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich. Oświadczenie to, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 6 i 7 ww. ustawy).

Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 8a ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. - wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, którym mowa w ust. 6, dotyczy również lat następnych, chyba że w terminie do 20 stycznia roku podatkowego, małżonkowie zawiadomią w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wspólnicy spółki cywilnej, zamierzają wycofać ze spółki nieruchomość, stanowiącą do chwili obecnej środek trwały - budynek murowany piętrowy, stanowiący nieruchomość o charakterze niemieszkalnym - i przekazać ją wspólnikom.

Wspólnicy jako osoby fizyczne zamierzają wynajmować innym podmiotom lokale użytkowe, znajdujące się w budynku, na cele prowadzenia przez nich działalności gospodarczej.

Wnioskodawca oraz Jego żona, zamierzają przychód osiągany z tego tytułu opodatkować przez jednego z małżonków - tj. żonę Wnioskodawcy w ramach najmu prywatnego, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca wskazuje, że nie przewiduje się, aby najem ww. nieruchomości był prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, raczej będzie to najem sporadyczny i okazjonalny. Obecnie jest jedynie dwóch najemców nieruchomości, a jedna z umów w najbliższym czasie ulegnie rozwiązaniu. Pomieszczenia będą wynajmowane kilku najemcom tych pomieszczeń.

Współwłaściciele, w najbliższym czasie zamierzają sprzedać przedmiotową nieruchomość, zostały podjęte działania w tym kierunku.

Wskazać w tym miejscu należy, że decydujące znaczenie dla zakwalifikowania przychodów z wynajmu nieruchomości do właściwego źródła ma przede wszystkim to, czy najem spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Innymi słowy podstawowe znaczenia ma sposób wykonywania tego najmu - jego profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter oraz prowadzenie go na własny rachunek i ryzyko.

Mając na uwadze powyższe, tj. przedstawione przepisy prawa podatkowego oraz opisane zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie, jak wskazano we wniosku, najem nieruchomości nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, a będzie to raczej najem sporadyczny i okazjonalny, bowiem w najbliższym czasie nieruchomość zostanie sprzedana, to przychody uzyskiwane z najmu tej nieruchomości będą mogły być zaliczane do źródła przychodów, jakim jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych najem nieruchomości. Przychody uzyskiwane z tego źródła przychodów, będą mogły podlegać opodatkowaniu wg 8,5% stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jedynie przez małżonkę Wnioskodawcy, jeżeli spełni ona warunki do korzystania z tej formy opodatkowania, zwłaszcza te dot. wyboru tej formy opodatkowania w stosownym a prawem określonym terminie.

Ponadto, tutejszy Organ podatkowy stwierdza, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest badanie i ustalanie, czy najem wskazanych przez Wnioskodawcę nieruchomości wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Konieczna jest bowiem analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, a to stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wydając interpretacje indywidualne Organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe i przyjmuje argumenty podnoszone przez Wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Jednakże, wskazać należy, że mając na uwadze treść zadanego przez Wnioskodawcę pytania oraz przepis art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego. Natomiast pozostali współwłaściciele, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.