IPPB1/415-1264/13-2/IF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-1264/13-2/IF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych licytacyjnej sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych licytacyjnej sprzedaży nieruchomości.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 września 2013 r. w trybie egzekucji z nieruchomości dokonano sprzedaży licytacyjnej nieruchomości w stanie deweloperskim, której właścicielem jest osoba fizyczna zgodnie z Działem II ww. księgi - dłużnik Antoni S.

W dniu 21 października 2013 r. dłużnik Antoni S. złożył do akt sprawy egzekucyjnej oświadczenie, że jest podatnikiem podatku VAT. Nadto oświadczył, że licytowana nieruchomość jest towarem handlowym firmy P., zatem wniósł o naliczenie podatku VAT (nie wskazując stawki) oraz podatku dochodowego w wysokości 19% za sprzedaną nieruchomość do Urzędu Skarbowego w O.

Zgodnie z aktem notarialnym powyższa nieruchomość została nabyta do majątku osobistego dłużnika. Nadto dłużnik miał zamieszkiwać w licytowanej nieruchomości. Licytowany dom znajduje się w zabudowie szeregowej. Pozostałe domy zostały prze dłużnika Antoniego S. sprzedane (faktury dłużnik załączył do złożonego oświadczenia). Sprzedaż pozostałych domów w 2009 i w 2010 r. nastąpiła ze stawką 7% VAT.

Obecnie sądowy organ egzekucyjny nie wystawił faktury VAT, albowiem postanowienie o przysądzeniu własności na rzecz nabywcy licytacyjnego jest nieprawomocne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Z jaką stawką podatku VAT należy wystawić fakturę w imieniu i na rzecz dłużnika (8% czy 23%).

2. Czy istnieje obowiązek komornika sądowego naliczenia i odprowadzenia podatku dochodowego 19% od sprzedanej nieruchomości.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2.

Odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest po Jego stronie obowiązku pobrania i przekazania zaliczki na podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości. Obowiązek przewidziany w art. 42e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) dotyczy jedynie spraw, w których prowadzona jest egzekucja zaległego wynagrodzenia za prace na podstawie tytułów pochodzących z Sądów Pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Płatnikiem jest podmiot wyznaczony "na podstawie przepisów prawa podatkowego" do obliczania, pobierania i wpłacania podatku. Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Zatem, płatnikiem może być podmiot wyznaczony przez ustawę, a także akty podustawowe.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do przepisu art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 42e ust. 1 cyt. ustawy, w przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń określonych w art. 12 dokonuje komornik sądowy lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, jest on obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek, stosując do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Analiza powyższego przepisu wskazuje, iż komornik sądowy przejmuje obowiązki płatnika wyłącznie w sytuacji dokonywania wypłat świadczeń wymienionych w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż przez komornika sądowego rzeczy ruchomych wykorzystywanych do działalności gospodarczej, a w tym przypadku sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości stanowiącej towar handlowy należy traktować zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności gospodarczej, a nie wynagrodzenie z wykonywanej pracy.

Zatem, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów, stwierdzić należy, że Wnioskodawca jako komornik sądowy, nie ma obowiązku pobrania i przekazania zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% od sprzedanej w drodze licytacji nieruchomości.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl