IPPB1/415-123/08-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2008 r. (data wpływu 31 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych do spółki osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych do spółki osobowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości. Rozważa jej wniesienie do spółki osobowej. W momencie wniesienia wkładu do spółki osobowej w postaci nieruchomości, składniki te nie będą związane z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy, spółka osobowa może określić wartość początkową nieruchomości będących środkami trwałymi, w wysokości wartości rynkowej tych składników z dnia wniesienia wkładu.

Wnioskodawca przedstawia uzasadnienie swojego stanowiska.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjmuje się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Zdaniem Wnioskodawcy na gruncie powyższego przepisu nie budzi wątpliwości, że w przypadku wniesienia wkładu do spółki osobowej, w postaci nieruchomości będących środkami trwałymi, spółka może określić ich wartość początkową na podstawie wartości rynkowej tych składników, z dnia wniesienia wkładu.

Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów, z dnia 14 września 2007 r. Nr 1438/DF2/415- 62a/250/07/AZ: "Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawcy wnieśli do nowo zawiązanej spółki jawnej wkład w postaci działek budowlanych. Na przedmiotowych gruntach wybudowane zostaną domy, które następnie będą sprzedane w ramach prowadzonej przez spółkę działalności deweloperskiej. Pomimo, iż grunty nie podlegają amortyzacji, stosownie do treści art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to niewątpliwie są wartością niematerialną i prawną podlegającą wpisowi do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Zaznaczyć także należy, że przedmiotowe grunty, z chwilą wniesienia ich do spółki stały się składnikiem jej majątku. Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawione powyżej uregulowania prawne, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki jawnej, uważa się wartość ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej."

Analogiczny pogląd wyrażony został w piśmie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty, z dnia 14 sierpnia 2007 r. Nr l/423-42.1-419/07/ZDB.

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wniosek Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Jednym z elementów umowy spółki osobowej jest zobowiązanie wspólników do wniesienia wkładów.

Powyższe uregulowanie prawne ma niezwykle istotne znaczenie, bowiem wniesione wkłady oraz nabyte aktywa w toku prowadzonej przez spółkę działalności dają jej podstawę ekonomiczną do funkcjonowania na rynku.

Wnosząc nieruchomość do spółki w formie aportu, należy przede wszystkim mieć na uwadze, iż skuteczność czynności prawnej mającej za swój przedmiot przeniesienie własności nieruchomości wiąże się - pod rygorem nieważności tej czynności - z koniecznością dochowania szczególnej formy tej czynności tj. formy aktu notarialnego, co wynika bezpośrednio z przepisu art. 73 § 2 Kodeksu cywilnego. Podkreślenia wymaga także fakt, iż wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia stanowi majątek spółki.

Majątek spółki osobowej przez czas jej trwania jest traktowany jako majątek odrębny od majątku osobistego każdego z jej wspólników. Wspólnik ma w nim tylko nieoznaczony żadnym ułamkiem udział. Dla stosunków własności oznacza to współwłasność łączną.

Zgodnie z brzmieniem art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Stosownie do art. 22g ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. ustawy przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, zastosowanie ma przepis art. 19.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nie udzielenia odpowiedzi, nie dokonania zmiany wartości lub nie wskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości początkowej wniesionej aportem nieruchomości do spółki osobowej uznać należy jako prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji wydanych przez organy podatkowe tj.: Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów, z dnia 14 września 2007 r. Nr 1438/DF2/415-62a/250/07/AZ oraz Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty, z dnia 14 sierpnia 2007 r. Nr l/423-42.1-419/07/ZDB należy stwierdzić, iż ww. interpretacje zapadły w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.