IPPB1/415-117/09-4/KS - Zastosowanie limitu 4.000 euro do przychodów z tytułu najmu dla obojga małżonków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-116/09-2/KS z dnia 20 marca 2009 r. oraz pismem z dnia 24 kwietnia 2009 r. (data wpływu 29 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dom, w którym Wnioskodawczyni zamieszkuje i w którym wynajmowane są lokale został przez nią nabyty 20 lipca 1994 r. tj. cztery lata przed zawarciem związku małżeńskiego. Tak w akcie notarialnym jak i w księdze wieczystej jest napisane, że nieruchomość każdego z małżonków stanowi #189; budynku i nie stanowi wspólnoty majątkowej. Udziały małżonków w tej nieruchomości nabytej w drodze kupna stanowią ich odrębne majątki bowiem nie były zawarte umowy majątkowe małżeńskie, toteż wszelkiego rodzaju rozliczenia finansowe dotyczące nieruchomości winny być dokonywane indywidualnie przez każdego z małżonków.

Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) oraz pismem z dnia 24 kwietnia 2009 r. (data wpływu 29 kwietnia 2009 r.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni i jej małżonek poinformowali, iż uzyskiwane przychody z najmu prywatnego są opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Umowa najmu jest podpisywana na jednym blankiecie tj. przez Wnioskodawczynię i jej męża. Wynajmowana powierzchnia stanowi 30% budynku. Przychód z najmu za rok 2008 r. wynosi 12.000 zł dla każdego z małżonków. Podatek zapłacony 8,5% wynosi 1.105 zł od każdego z małżonków i został wpłacony. Oświadczenie w sprawie opodatkowania przychodów z najmu zostało złożone osobiście przez każdego z małżonków w grudniu 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawczyni i jej małżonka kwota ta przysługuje każdemu z nich oddzielnie, gdyż majątek jest oddzielny, co wynika z aktu kupna.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 9a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jedn. Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W przypadku uzyskiwania przychodów z najmu, który opodatkowany jest podatkiem zryczałtowanym ustawodawca przewiduje zróżnicowaną stawkę podatkową w zależności od tego, jaka jest wielkość przychodów osiągniętych przez podatnika z tego źródła od początku roku podatkowego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy.

W 2008 r. kwota przychodu do której można zastosować stawkę ryczałtu w wysokości 8,5% nie może przekroczyć kwoty 15.072 zł.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu wynosi 8,5% przychodów, jeżeli ich wysokość w roku podatkowym nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 4.000 euro, a od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt wynosi 20% przychodów.

Przy czym, zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 11 ww. ustawy, w przypadku osiągania przez małżonków przychodów z tytułu umowy najmu kwota limitu przychodów w wysokości 4.000 euro dotyczy obojga małżonków.

Powyższy art. 12 ust. 11 nie odnosi się w swej treści do ustroju majątkowego obowiązującego w małżeństwie, lecz stwierdza jedynie, że w przypadku gdy małżonkowie uzyskują przychody z najmu, kwota przychodów 4.000 euro dotyczy łącznie obojga małżonków. Oznacza to, że bez względu na to, czy w małżeństwie istnieje wspólność majątkowa, czy też rozdzielność majątkowa, w przypadku gdy oboje małżonkowie wybrali opodatkowanie w formie zryczałtowanej przychody z najmu łączy się dla określenia kwoty przychodów z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy. Nie jest przy tym istotne, czy wynajmowany majątek należy do majątku wspólnego czy też do majątków odrębnych. Przekroczenie limitu przychodów 4.000 euro przez zsumowanie przychodów spowoduje, że od nadwyżki trzeba będzie zapłaci ryczałt według stawki 20%.

Z przedstawionego stany faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem uzyskują przychody z tytułu najmu majątku prywatnego opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Przedmiotem najmu są nieruchomości stanowiącą odrębne majątki każdego z małżonków nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego. Oświadczenie w sprawie opodatkowania przychodów z najmu każdy z małżonków złożył osobiście w grudniu 2007 r.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy, należy uznać, że w przypadku osiągania przez małżonków przychodów z tytułu najmu, limit 4.000 euro dotyczy łącznie obojga małżonków. Nie ma przy tym znaczenia, czy przedmiot umowy najmu stanowi majątek odrębny małżonków czy też ich majątek wspólny.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.