IPPB1/415-1147/13-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

W wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. W formie darowizny otrzymał zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi m.in. nieruchomość. Od wartości darowizny nie został odprowadzony podatek od darowizn, z uwagi na zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca będzie kontynuował działalność gospodarczą w ramach indywidualnej działalności gospodarczej rozliczanej na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Nieruchomość ta zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych w firmie Wnioskodawcy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, w skład której wchodzi nieruchomość będzie podlegać amortyzacji. Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości w sytuacji gdyby otrzymał korzystną propozycję sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa może dokonać jej sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo ustali dochód (lub stratę) ze zbycia ww. nieruchomości w oparciu o art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego środka i czy Wnioskodawca będzie miał prawo amortyzować nabytą w drodze darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa, od wartości początkowej ustalonej na nowo, według wartości rynkowej z dnia nabycia - podanej w umowie darowizny i zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej te odpisy amortyzacyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku zbycia ww. zabudowanego gruntu wykazanego w ewidencji środków trwałych prawidłowym działaniem będzie ustalenie dochodu (lub straty) ze zbycia ww. zabudowanego gruntu w oparciu o art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego środka.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

Stanowisko w podobnej sprawie prezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2010 r. Sygn. IPPB1/415-241/10-2/ES. Dyrektor w powołanej interpretacji podkreśla, że przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określając sposób ustalania dochodu z odpłatnego zbycia m.in. nieruchomości (również nabytych nieodpłatnie), nie posługuje się kategorią kosztów podatkowych, lecz wskazuje na konieczność uwzględnienia w tej mierze wyłącznie trzech wartości:

* przychodu z odpłatnego zbycia,

* wartości początkowej środka trwałego,

* sumy odpisów amortyzacyjnych.

Reasumując, mając powyższe na uwadze oraz treść powołanych przepisów prawa, należy uznać, iż dochód ze zbycia środka trwałego będzie stanowiła różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, gdy przedmiotem sprzedaży będą budynki i budowle podlegające amortyzacji. W pozostałych przypadkach zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, tj. w przypadkach zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyłączeniem zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową ustalono w sposób uproszczony), dochodem albo stratą z odpłatnego zbycia będzie różnica pomiędzy przychodem ze zbycia a wartością początkową składnika majątku (wykazaną w ewidencji), powiększona o sumę dokonanych od tych składników odpisów amortyzacyjnych. Dla celów obliczania dochodu, o którym mowa, do różnicy pomiędzy ceną zbycia a wartością początkową należy dodać wszystkie dokonane od zbywanego składnika majątku odpisy amortyzacyjne, niezależnie od tego, czy były one zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy też nie.

Jeżeli różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową składnika majątku, powiększona o dokonane odpisy amortyzacyjne, będzie ujemna, podatnik poniesie stratę. Strata będzie stratą z działalności gospodarczej. Tym samym, będzie wpływać na wielkość globalnego dochodu (straty) z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 Ustawy PIT, amortyzacji podlegają m.in. stanowiące własność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Zgodnie natomiast z art. 22c pkt 1 Ustawy PIT, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Wnioskodawca poprzez darowiznę zorganizowanej części przedsiębiorstwa nabędzie m.in. własność nieruchomości oraz będzie ją wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej. Spełnione zostaną więc określone w 22a ust. 1 pkt 1 Ustawy PIT przesłanki nabycia i wykorzystywania przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą warunkujące możliwość dokonywania amortyzacji.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z tym, będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanej w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 22g ust. 15 ustawy PIT stanowi, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn. Sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny wskazano w art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 16 ustawy o PIT. Jest nią wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Przy ustalaniu wartości początkowej tak uzyskanych poszczególnych środków trwałych art. 22g ust. 16 nakazuje stosować odpowiednio art. 19. W myśl art. 19 ust. 3 wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Reasumując powyższe zdaniem Wnioskodawcy powinien on ustalić wartość początkową zorganizowanej części przedsiębiorstwa w wysokości ich wartości rynkowej z chwili dokonania darowizny. W przypadku, gdyby suma ich wartości oraz wartości innych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa przekraczała różnicę między wartością rynkową przedsiębiorstwa z chwili dokonania darowizny a wartością wchodzącego w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa mienia niezaliczanego do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, wartość początkową należałoby pomniejszyć proporcjonalnie o przypadającą na nie część przekroczenia wartości środków trwałych.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy od tak ustalonej wartości początkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wchodzi nieruchomość będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.