IPPB1/415-1112/11-2/ES - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki komandytowej wynagrodzenia wypłaconego na rzecz jednego ze wspólników tej spółki w związku ze świadczeniem usług doradczych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest doradcą podatkowym i wspólnikiem - komandytariuszem w spółce komandytowej (zwanej dalej Spółka). Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż i serwis urządzeń medycznych. W umowie Spółki został określony sposób podziału zysku między wspólników. Wnioskodawcy przysługuje stosowny udział w zysku Spółki. Niezależnie od bycia wspólnikiem w Spółce, Wnioskodawca odpłatnie świadczy na rzecz Spółki usługi doradcze. Usługi te są realizowane na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej zawartej między Spółką a Wnioskodawcą. Wnioskodawca informuje jednocześnie, że świadczenie usług na rzecz Spółki odbywa się w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnej działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej). W związku z tym, Wnioskodawca - w relacjach ze Spółką - występuje jako odrębny podmiot gospodarczy. Wnioskodawca posiada odrębne od Spółki numery REGON i NIP. Za wykonane usługi doradcze na rzecz Spółki Wnioskodawca otrzymuje od Spółki wynagrodzenie (dalej "wynagrodzenie Wnioskodawcy") wypłacane na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT. Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest zaliczane do przychodów Wnioskodawcy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpowiednia część wynagrodzenia Wnioskodawcy, wynikająca z zasad podziału zysku w Spółce, może być uznana przez Wnioskodawcę za koszt uzyskania przychodów. Przykładowo, jeśli Wnioskodawcy możliwe byłoby przypisanie 5% udziału w zyskach Spółki, to czy może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 5% wynagrodzenia Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy odpowiednia część wynagrodzenia Wnioskodawcy, wynikająca z zasad podziału zysku w Spółce, może być uznana przez Wnioskodawcę za koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebedącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1a, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (a więc tych, którzy wybrali liniową metodę opodatkowania) nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. Stosownie zaś do art. 8 ust. 2 ustawy o PIT, zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, a także do ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że osobowe spółki prawa handlowego, w tym spółka komandytowa, na gruncie podatku dochodowego nie są podatnikami. Podatnikami są wyłącznie wspólnicy spółek osobowych. W związku z tym, zgodnie z art. 8 ust. 1 u.o.p.d.o.f., Spółka nie będzie uznawana za podatnika podatku dochodowego (jest ona transparentna podatkowo). Podatnikami podatku dochodowego będą poszczególni wspólnicy Spółki, w tym Wnioskodawca. Przychody uzyskiwane w związku z prowadzeniem działalności przez Spółkę, jak i koszty ich uzyskania, dzielone są między poszczególnych wspólników Spółki (w tym między Wnioskodawcę) z uwzględnieniem proporcji odpowiadającej udziałowi w zysku Spółki. Wnioskodawca uważa, że każdy wspólnik (również on sam) ma prawo do wykazywania-jako koszty uzyskania przychodów - odpowiedniej części kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z art. 22 ust. 1 u.o.p.d.o.f. wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowym stanie faktycznym wydatek w postaci wynagrodzenia Wnioskodawcy pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Ma zatem wpływ na osiągany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu udziału w zyskach Spółki. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie Wspólnika nie zostało wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w art. 23 ust. 1 u.o.p.d.o.f. W szczególności nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy zgodnie, z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika. Wnioskodawca uważa, że z uwagi na formę jaką przybierze współpraca pomiędzy nim a Spółką (współpraca dwóch podmiotów gospodarczych udokumentowana stosownymi umowami i fakturami VAT) nie można uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi "wartość własnej pracy podatnika".

Z uwagi na powyższe należy uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawcy może być kosztem uzyskania przychodu związanym z prowadzeniem działalności przez Spółkę. Skoro natomiast Spółka nie jest odrębnym podatnikiem, gdyż podatnikami są jej wspólnicy, to koszt ten może być rozliczony przez każdego wspólnika, w tym również przez Wnioskodawcę, proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na ugruntowane stanowiska organów podatkowych w wyżej omówionej kwestii. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w piśmie z dnia 23 czerwca 2009 r., znak ILPBI/415-420/09-2/IM stwierdził, że "...wynagrodzenia, które będzie otrzymywać od Spółki Zainteresowany z tytułu świadczenia na jej rzecz usług prawniczych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, będą stanowić dla Wnioskodawcy - jako wspólnika (komandytariusza) - koszty uzyskania przychodów z działalności Spółki w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w jej zyskach." Analogiczny pogląd zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji ILPB1/415-136/09-2/AK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach: IPPB1/415-786/10-2/AM, IPPB1/415-785/10-2/AM, IPPBI/415-818/10-2/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.