IPPB1/415-1104/11-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 16 grudnia 2011 r.) oraz piśmie (data nadania 16 lutego 2012 r., data wpływu 17 lutego 2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-1104/11-2/MS z dnia 8 lutego 2012 r. (data nadania 8 lutego 2012 r., data odbioru 14 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu usług świadczonych przez sędziego sportowego - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu usług świadczonych przez sędziego sportowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest sędzią sportowym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł z PZPN umowę, w której zobowiązał się m.in. do:

* prowadzenia wyznaczonych zawodów sportowych;

* przygotowywania zleconych materiałów szkoleniowych;

* prowadzenia wyznaczonych szkoleń w macierzystym Kolegium Sędziów;

* przeprowadzania wyznaczonych wykładów na kursach dla kandydatów na sędziów piłki nożnej;

* przeprowadzania szkoleń dla zawodników, klubów i innych podmiotów i wskazanych osób;

* bycia stale w pełnej gotowości do udziału w zawodach piłki nożnej.

Ponadto zgodnie z ww. umową Wnioskodawca jest zobowiązany do zachowania nieposzlakowanej opinii, posiadania aktualnych badań lekarskich, własnej polisy ubezpieczeniowej, stałego utrzymywania wysokiej sprawności psychofizycznej (przy współpracy z trenerem lekkoatletycznym), a także do ustawicznego podnoszenia wiedzy teoretycznej, w szczególności w zakresie znajomości przepisów gry.

Dodatkowo w ramach zawartego kontraktu Wnioskodawca wykonuje tłumaczenia materiałów szkoleniowych, zajmuje się opieką nad zagranicznymi gośćmi związku, szczególnie sędziami sportowymi podczas meczów reprezentacji oraz drużyn krajowych biorących udział w rozgrywkach międzynarodowych.

Wykonywanie wskazanych powyżej obowiązków wiąże się z ponoszeniem licznych nakładów - poza wskazanymi powyżej kosztami badań lekarskich i polisy ubezpieczeniowej - takich jak koszty podróży, zakwaterowania, specjalistycznej sportowej diety, odnowy biologicznej, odzieży sportowej, specjalistycznego sprzętu (system elektronicznych chorągiewek z sygnalizatorem - koszt ok. 500 euro, system komunikacji głosowej - koszt około 5.000 euro). Koszty te są pokrywane przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreśla Pan, że wykonywane czynności są związane z funkcjonowaniem profesjonalnej ligi sportowej.

W opisywanej umowie przewidziano stałe wynagrodzenie za realizację obowiązków w niej określonych (kwota netto + VAT) oraz dodatkowo wynagrodzenie (kwota netto + VAT) za każdy przeprowadzony mecz. Wnioskodawca podkreśla, że stałe wynagrodzenie jest wypłacane również w miesiącach, w których nie toczą się rozgrywki i jako sędzia fizycznie nie sędziuje meczy. Wnioskodawca nadmienia, że prowadzi działalność gospodarczą, przedmiotem której jest m.in. pozostała działalność związana ze sportem i jest czynnym podatnikiem VAT.

Czynności wskazane we wniosku wykonywane są w ramach zarobkowej działalności usługowej wykonywanej we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły (na podstawie umowy zawartej z PZPN). Wnioskodawca wskazuje, iż nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za decyzje podjęte w trakcie sędziowania meczów. Natomiast Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat i wykonanie pozostałych czynności objętych umową.Czynności wynikające z umowy nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego. Miejsce i czas wykonywania czynności w większości wyznacza zlecający (wynika to z istoty prowadzonych czynności).

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z zawartą umową - ryzyko związane jest z ewentualną niewypłacalnością zleceniodawcy. Poza tym umowa ulega rozwiązaniu, w przypadku utraty uprawnień, popełnienia przestępstwa. W umowie przewidziano również kary umowne (w przypadku korupcji).Czynności, które wykonuje Wnioskodawca mieszczą się w zakresie zgłoszonej działalności gospodarczej.W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lutego 2012 r. (data wpływu 17 lutego 2012 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, iż za prowadzenie zawodów sportowych otrzymuje odrębne wynagrodzenie, uzależnione od liczby przeprowadzonych zawodów sportowych. Kwota stałego wynagrodzenia nie stanowi wynagrodzenia z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody z tytułu wykonywania obowiązków wynikających z opisanej wyżej umowy stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, czy też są przychodami z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

* stosunek pracy (pkt 1),

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Na podstawie art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Wnioskodawca wskazuje, że zakres obowiązków wskazanych w umowie znacznie wykracza poza prowadzenie zawodów sportowych. Stałe wynagrodzenie jest wypłacane, niezależnie od tego, czy fizycznie Wnioskodawca sędziuje mecze, czy nie. Wnioskodawca uważa, iż przychodów uzyskiwanych w ramach ww. umowy nie można w całości uznać za przychody z tytułu prowadzenia zawodów sportowych. Wnioskodawca uważa, że przychodem z tytułu prowadzenia zawodów sportowych jest jedynie dodatkowe wynagrodzenie, jakie otrzymuje za każdy przeprowadzony mecz.

Natomiast przychody uzyskiwane z tytułu realizacji umowy, której zakres został przedstawiony w opisie stanu faktycznego, obejmującej szkolenia, przygotowywanie (w tym tłumaczenie) materiałów szkoleniowych, utrzymywanie odpowiedniego poziomu sprawności psychofizycznej, opiekę nad gośćmi związku, posiadanie wiedzy teoretycznej nie są przychodami uzyskiwanymi za prowadzenie zawodów sportowych. Zatem stały przychód za realizację ww. umowy nie stanowi przychodu za prowadzenie zawodów sportowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż analizowaną umowę zawarł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

Usługi wymienione w umowie z PZPN wykonywane są w sposób zorganizowany i ciągły. Wnioskodawca zaznacza, iż nie stanowią one przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy (przychody z prowadzenia zawodów sportowych), nie są też przychodem z innych źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Wnioskodawca uważa, że stały przychód, jaki otrzymuje na podstawie umowy przedstawionej w opisie stanu faktycznego, stanowi przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jej treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa: wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa, polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Wyłączenie to obejmuje więc m.in. działalność wykonywaną osobiście, zdefiniowaną jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy, której poszczególne kategorie wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osó b fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Dla stwierdzenia, że podatnik nie wykonuje pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ww. ustawy konieczne jest wystąpienie łącznie wszystkich przesłanek określonych w art. 5b ust. 1 pkt 1 do 3. Zatem niespełnienie chociażby jednej z nich powoduje, że wykonywanie czynności należy uznać za działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, fakt iż art. 13 pkt 2 ustawy wymienia przychody sędziego z tytułu prowadzenia zawodów sportowych jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wyklucza zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez niego z tego tytułu do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, nawet wówczas gdyby przychody te uzyskane były w ramach zarejestrowanej przez sędziego działalności gospodarczej.

Wskazać również należy na osobisty charakter czynności wykonywanych przez sędziego polegających na prowadzeniu zawodów sportowych. Przychód ten może uzyskać jedynie konkretna osoba z uwagi na swoje zdolności czy umiejętności. Ta właśnie okoliczność odróżnia w istotny sposób przychody z działalności wykonywanej osobiście od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedsiębiorca może bowiem powierzyć wykonywanie świadczeń pracownikowi lub zlecić podwykonawcy. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z tytułu prowadzenia zawodów sportowych kwalifikuje się do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy - działalności wykonywanej osobiście.

Natomiast, pozostałe dochody uzyskane w ramach wykonywanej działalności z tytułu czynności przewidzianych umową z PZPN, tj. m.in. przygotowywania zleconych materiałów szkoleniowych, prowadzenia wyznaczonych szkoleń w macierzystym Kolegium Sędziów, przeprowadzania wyznaczonych wykładów na kursach dla kandydatów na sędziów piłki nożnej, przeprowadzania szkoleń dla zawodników, klubów i innych podmiotów i wskazanych osób, należy kwalifikować do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Za zakwalifikowaniem tych czynności do pozarolniczej działalności gospodarczej przemawia to, że czynności te są wykonywane w ramach zarobkowej działalności usługowej wykonywanej we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły. Ponadto Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z zawartą umową oraz odpowiedzialność za rezultat i wykonanie tych czynności, a przy tym czynności te nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego. Opisane czynności są zatem podjęte w warunkach wynikających z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie nie spełniają wszystkich przesłanek z art. 5b ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca prawidłowo stwierdził we wniosku, że w opisanej sytuacji wynagrodzenie otrzymywane z tytułu prowadzenia zawodów sportowych, stanowiące przychód z działalności wykonywanej osobiście należy - w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - traktować odrębnie od wynagrodzenia za wykonywanie pozostałych czynności wymienionych w umowie. Stałe wynagrodzenie, nie będące wynagrodzeniem za prowadzenie zawodów sportowych, należy uznać za przychód z działalności gospodarczej.

Końcowo należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska w zakresie przedstawionym w pytaniu (poz. 69 wniosku ORD-IN). Kwestia kosztów (wydatków) wskazana przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, nie została objęta pytaniem ani stanowiskiem w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, wobec czego nie została poddana analizie w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.