IPPB1/415-1049/13-4/IF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2013 r. (data wpływu 13 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2013 r. (data nadania 27 listopada 2013 r., data wpływu 29 listopada 2013 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-1049/13-2/IF z dnia 21 listopada 2013 r. (data nadania 21 listopada 2013 r., data doręczenia 25 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 15 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką na zasadach wspólności ustawowej nabył aktem notarialnym za cenę 224.966,37 zł lokal mieszkalny. Następnie aktem notarialnym z dnia 15 grudnia 2011 r. została sporządzona umowa sprzedaży przedmiotowego lokalu oraz oświadczenie hipoteki. Lokal został zbyty za cenę 250.000,00 zł.

W związku ze sprzedażą przedmiotowego lokalu Wnioskodawca z małżonką poniósł następujące koszty:

* faktura na kwotę 4.000,00 zł z dn. 29 listopada 2011 r.;

* faktura na kwotę 4.000,00 zł z dn. 4 stycznia 2012 r.;

Faktury powyższe są wystawione przez M. S. A. za pośrednictwo w sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego. W dniu 21 czerwca 2012 r. zmarła żona Wnioskodawcy - akt zgonu X/717/2012. Wnioskodawca aktem notarialnym z dnia 6 marca 2013 r. zawarł umowę deweloperską dotyczącą nabycia lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej - lokal mieszkalny Nr 122 (ETAP A).

A. Wnioskodawca poniósł koszt udokumentowany fakturą 81/13 na kwotę 897,26 zł z dn. 6 marca 2013 r., gdzie sprzedawcą usługi jest kancelaria notarialna.

B. Wnioskodawca poniósł kolejne koszty (rata I) związane z nabyciem lokalu mieszkalnego Nr 122 co jest również udokumentowane fakturami VAT:

* z dn. 29 marca 2013 r. na kwotę 75.275,56 zł,

* z dn. 29 marca 2013 r. na kwotę 432,96 zł,

* z dn. 29 marca 2013 r. na kwotę 1.645,75 zł,

* z dn. 29 marca 2013 r. na kwotę 1.645,75 zł.

Sprzedawcą jest Z. Sp. z o.o.

A. Wnioskodawca był również zobowiązany do zapłaty II raty sprzedawcy mieszkania do dnia 16 września 2013 r. w takich samych kwotach jak powyżej, tj.: 75.275,56 zł, 432,96 zł, 1645,75 zł i 1645,75 zł.

B. Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty III raty za mieszkanie Nr 122 do dnia 16 marca 2013 r. w wysokości jak II rata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeznaczenie części przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, na własne cele mieszkaniowe, również w przypadku, gdy do wydatkowania dochodzi na podstawie umowy deweloperskiej, uprawnia do zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pismem z dnia 27 listopada 2013 r. (data nadania 27 listopada 2013 r., data wpływu 29 listopada 2013 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-1049/13-2/IF z dnia 21 listopada 2013 r. Wnioskodawca przeformułował pytania oznaczone we wniosku Nr 1, 2 i 3 na pytanie przedstawione powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, część przychodu ze zbycia lokalu mieszkalnego przeznaczył na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przed upływem terminu dwuletniego, o którym mowa w tym przepisie. Wnioskodawca wskazuj, że płatności dokonywał na podstawie umowy deweloperskiej i według Jego opinii przychód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego jest zwolniony częściowo z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Wnioskodawca dodaje, że do przejścia prawa własności nabywanego przez Niego lokalu mieszkalnego dojdzie już po upływie dwuletniego terminu nie wpływa na możliwość uznania, że wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe nastąpiło. Umowa deweloperska została zawarta w formie aktu notarialnego i może On skutecznie dochodzić do zawarcia umowy przyrzeczonej.

Zdaniem Wnioskodawcy, bez wpływu na możliwość skorzystania z powyższego zwolnienia pozostaje fakt, że przychód uzyskał wspólnie z małżonką (sprzedana nieruchomość wchodziła w skład wspólności ustawowej małżeńskiej), zaś środki na własne cele mieszkaniowe wydatkuje już On sam jako wdowiec. W opinii Wnioskodawcy, przedstawione powyżej okoliczności wskazują, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Jest On uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie jakim środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczył na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej nabył wraz z małżonką w dniu 15 grudnia 2010 r. lokal mieszkalny, który następnie został zbyty w dniu 15 grudnia 2011 r. W związku ze sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca wraz małżonką poniósł koszty pośrednictwa w sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego. W dniu 6 marca 2013 r. Wnioskodawca jako wdowiec (śmierć małżonki dn. 21 czerwca 2012 r.) podpisał umowę deweloperską dotyczącą nabycia lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej - lokal mieszkalny Nr 122. Wnioskodawca spłacał lokal mieszkalny w III ratach, tj. I rata płatna do dnia 29 marca 2013 r., II rata płatna do 16 września 2013 r., III rata płatna do 16 marca 2014 r.

Z uwagi fakt, iż nabycie udziału w sprzedawanej nieruchomości mieszkalnej nastąpiło w 2010 r. do przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl przytoczonego przepisu art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Z kolei, stosownie do art. 21 ust. 26 ustawy podatkowej, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowo - administracyjnym poglądem przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

W przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Jak wynika z powołanego przepisu, ww. zwolnienie podatkowe jest uzależnione od wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości na cel wskazany w tym przepisie i dokonania tej czynności nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż pojęcie "nabycie", o którym mowa w cytowanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zdefiniowane, co nie oznacza, że może być rozumiane inaczej niż jako uzyskanie własności, np. nieruchomości lub lokalu mieszkalnego. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego, które stanowią, że "nabycie" obejmuje każde uzyskanie własności.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że zarówno zawarcie umowy deweloperskiej, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny, bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia własności nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Jak sam Wnioskodawca wskazał we własnym stanowisku - nabycie własności nieruchomości nastąpi po upływie dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie udziału w nieruchomości.

Nie można w tym miejscu zgodzić się z Wnioskodawcą, że okoliczność przejścia prawa własności nabywanego przez Niego lokalu mieszkalnego, która odbędzie się już po upływie dwuletniego terminu nie wpływa na możliwość uznania, że wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe nastąpiło.

Wskazać należy, że sam fakt wydatkowania środków ze sprzedaży udziału w nieruchomości na nabycie przedmiotowego lokalu oraz zawarcie umowy deweloperskiej w 2013 r. - bez zaistnienia faktu nabycia tego lokalu na własność w ustawowym terminie (2 lat) - nie przesądza jeszcze o prawie do zwolnienia podatkowego.

W myśl powyższego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak możliwości skorzystania z ww. zwolnienia wynika z braku definitywnego nabycia lokalu mieszkalnego w terminie, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytego w 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.