IPPB1/415-1027/08-2/MO - Diety z tytułu podróży służbowych pracowników kierowców jako koszty uzyskania przychodów pracodawcy przewoźnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2008 r. (data wpływu 8 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej diet z tytułu krajowych oraz zagranicznych podróży służbowych odbywanych przez pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej diet z tytułu krajowych oraz zagranicznych podróży służbowych odbywanych przez pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako spółka cywilna (dalej Spółka) od dnia 1 listopada 1992 r. w zakresie usług przewozu osób autobusem, organizowaniu wycieczek krajowych i zagranicznych z kompleksowym programem imprez.

Firma jest opodatkowana na zasadach ogólnych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zatrudniani są kierowcy na podstawie umowy o pracę, gdzie miejscem wykonywania pracy jest teren całego kraju, a także obszar poza jego granicami. Kierowcom, którzy wyjeżdżają z wycieczkami zagranicznymi Spółka wypłaca diety krajowe do momentu przekroczenia granicy oraz diety zagraniczne po przekroczeniu granicy w ramach określonego limitu (tzn. do wysokości diet przysługującym pracownikom). Wartość wypłacanych diet Spółka zalicza w koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługę wykonywaną przez pracownika, zatrudnionego na umowę o pracę na stanowisku kierowcy z określeniem miejsca wykonywania pracy - teren całego kraju oraz poza terytorium Polski, można zaliczyć do podróży służbowych, które uprawniają do zaliczenia w kosztach uzyskania przychodu wartość diet za czas podróży w ramach określonego limitu, tzn. do wysokości diet przysługujących pracownikom?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), Spółka może zaliczyć diety z tytułu odbywania podróży służbowych kierowców odbywających wycieczki w koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Diety i inne należności za czas podróży służbowej wypłacone pracownikom do wysokości określonej w odrębnych przepisach, nie zostały wymienione w art. 23 ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ww. przepisu, wydatki dotyczące krajowych zagranicznych wyjazdów służbowych mogą obciążać koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodu, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki niestanowiące takich kosztów (art. 23 ust. 1 ww. ustawy).

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien w myśl powołanego wyżej przepisu art. 22 ust. 1 cyt. ustawy, spełniać łącznie następujące warunki:

Spełnienie tych przesłanek będzie zatem determinowało również możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowej pracowników.

Należy podkreślić, że pojęcie "podróży służbowej pracownika" należy do zakresu prawa pracy, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej obowiązku czy zasadności wypłacania przez Wnioskodawcę diet i należności za czas pracy nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy podatkowe, należy stwierdzić, iż wydatki związane z podróżami odbywanymi przez pracowników - przy spełnieniu przesłanek art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.