IPPB1/415-1015/12-3/AM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych na nabycie i wyposażenie punktów zabaw dla dzieci w prowadzonych przez podatnika sklepach i barach.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie i wyposażenie placu zabaw i karmy dla zwierząt - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie i wyposażenie placu zabaw i karmy dla zwierząt.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 1992 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD 10.71.Z - produkcja pieczywa i świeżych wyrobów garmażeryjnych, ciastkarskich, ciastek i lodów oraz sprzedaży tych wyrobów hurtowej i detalicznej, tj. we własnych sklepach i barach. Firma jest czynnym płatnikiem VAT, podatek dochodowy rozlicza metodą liniową, a prowadzona ewidencja to księgi rachunkowe.

Dla uatrakcyjnienia oferty barów i zachęcenia klientów do korzystania z usług firmy i konsumowania produktów, zorganizowane zostały place zabaw dla dzieci i tzw. ogródki zwierzęce, czyli np. rybki, kucyki, pieski. Znaczną część surowców do produkcji, szczególnie tzw. trwałych, oraz karmę dla zwierząt Wnioskodawca nabywa w specjalistycznych hurtowniach i sklepach. Nabycie dokumentowane jest fakturami VAT. Natomiast źródłem świeżych, sezonowych owoców i warzyw, takich jak truskawki, maliny, wiśnie, czereśnie, owoce leśne, grzyby, kapusta kiszona domowo i inne warzywa pochodzące z upraw przydomowych = ekologicznych, a także siano i słoma dla zwierząt, są okoliczne targi i bazary, gdzie sprzedaży dokonują rolnicy ryczałtowi oraz osoby fizyczne nie będące rolnikami ryczałtowymi i nie prowadzące działalności gospodarczej (wg ich ustnych oświadczeń - np. gospodynie domowe). W przypadku rolników ryczałtowych dokumentem nabycia jest faktura VAT RR, ale zazwyczaj rolnicy żądają płatności gotówką, więc te FV RR nie stanowią podstawy odliczenia podatku naliczonego. Natomiast inni sprzedawcy indywidualni dokonują sprzedaży wyłącznie za gotówkę i nie potwierdzają transakcji żadnymi dowodami źródłowymi. Jednak Wnioskodawca dokonuje zakupów od tych dostawców z uwagi na sprawdzoną wysoką jakość i relatywnie niską cenę, a wydatki dokumentowane są zastępczymi dowodami zakupu (dowodami wewnętrznymi). Zakupy dokonywane są w małych ilościach od pojedynczych osób na kilku okolicznych placach targowych. Na koniec dnia osoba przeprowadzająca transakcje sporządza dowód wewnętrzny dokumentujący asortyment, ilość i wartość wszystkich nabyć z danego dnia, dokonanych wg zapotrzebowania produkcji.

Z uwagi na rozwój firmy oraz wzbogacanie oferty rynkowej poziom tych wydatków wykazuje tendencję rosnącą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie 2. Odpowiedź na pytanie 1 zostanie rozpatrzone odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na utworzenie placu zabaw wraz z ogródkami zwierzęcymi nakłady na ich utrzymanie, zdaniem Wnioskodawcy, są kosztem uzyskania przychodu, bowiem dotyczą prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i stanowią sprawdzony sposób na przyciągnięcie klientów. Są też społecznym akcentem w lokalnej polityce prorodzinnej poprzez odwiedziny w barach Wnioskodawcy całych rodzin. Wpływa to na zwiększenie przychodów firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnego opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest, więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji pieczywa i świeżych wyrobów garmażeryjnych, ciastkarskich, ciastek i lodów oraz sprzedaży tych wyrobów hurtowej i detalicznej, tj. we własnych sklepach i barach. Dla uatrakcyjnienia oferty barów i zachęcenia klientów do korzystania z usług Wnioskodawcy i konsumowania produktów, zorganizowane zostały place zabaw dla dzieci i tzw. ogródki zwierzęce, czyli np. rybki, kucyki, pieski.

Wydatki na utworzenie placu zabaw wraz z ogródkami zwierzęcymi oraz nakłady na ich utrzymanie, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Wskazać przy tym należy, iż to na Wnioskodawcy, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mieć będą z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. Nadmienić także należy, iż zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz wskazane przepisy prawne stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na utworzenie placu zabaw wraz z ogródkami zwierzęcymi oraz nakłady na ich utrzymanie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.