IP-PP2-443-816/08-4/BM - Warunki zastosowania stawki 0% w eksporcie pośrednim.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2008 r. (data wpływu 15 maja 2008 r.) uzupełnionego pismem z dnia 30 maja 2008 r. (data wpływu 3 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% w eksporcie pośrednim - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% w eksporcie pośrednim.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zakupił 200 ton mrożonego mięsa wieprzowego polskiej produkcji. Następnie towar ten musiał być dostarczony do Taszkientu sekcją kolejową, która ładowana była na terminalu kolejowym w B. Sekcja kolejowa przyjechała do B na zlecenie Wnioskodawcy i on poniósł koszt za cały transport z B do Uzbekistanu. Towar został zakupiony w 3 różnych zakładach i dowieziony do B dziewięcioma samochodami. Mięso pochodzące z dwóch zakładów w łącznej ilości sześciu samochodów, nie było objęte dopłatami unijnymi, towar został kupiony w tych zakładach na bazie "ex works" i dowieziony na koszt wnioskodawcy do B. Po przeładunku na wagony pod nadzorem weterynaryjnym Powiatowego Lekarza Weterynarii sporządzono standardową odprawę celną eksportową przez Oddział Celny w B. W tym przypadku eksporterem zarówno na świadectwach weterynaryjnych jak i na sadzie był Wnioskodawca. Baza dostawy na fakturze eksportowej CPT- Taszkient. Problem dotyczy towaru zakupionego w trzecim zakładzie bowiem ww. towar podlega dopłatom unijnym. Pozwolenie Agencji Rynku Rolnego na wywóz tego towaru z refundacją unijną posiada jednak wyłącznie producent tego towaru. Odprawa celna odbyła się w miejscu załadunku samochodu czyli w tym przypadku był to zakład producenta.

Aby producent mógł skorzystać z refundacji musiał przedstawić Agencji Rynku Rolnego m.in. kartę kontrolną T5, podstemplowaną przez graniczną służbę celną, aby jednak mógł figurować na tej karcie musiał on być wpisany jako eksporter na dokumencie celnym SAD. Do odprawy celnej przekazano następującą dokumentację:

Na podstawie ww. dokumentacji sporządzono dokument SAD gdzie "eksporterem" jest producent towaru a "odbiorcą" klient w Uzbekistanie. SAD zawiera wartości zg. z wystawionymi fakturami dla Wnioskodawcy. Spółka jest w posiadaniu kopii jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD). Na terminalu w B zdjęte zostały z samochodów plomby celne i weterynaryjne pod nadzorem obu służb, a następnie przeładowano towar na wagony i założono nowe plomby celne i weterynaryjne. Ponieważ to Wnioskodawca organizował całość wysyłki i to on zamawiał i płaci za transport kolejowy "nadawcą" na wszystkich SMGS-ach (kolejowy list przewozowy) jest Wnioskodawca.

Klient w Uzbekistanie dostał od Spółki fakturę w EUR na uzgodnionej bazie CPT Taszkient.

Ww. faktura obejmowała koszt zakupu towaru od producenta na bazie DDU B, koszt transportu kolejowego z B do Taszkientu oraz zysk Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będzie poprawne zastosowane przez Spółkę stawki 0% oraz umieszczenie w deklaracji VAT sprzedaży w pozycji dotyczącej eksportu (pośredniego) na podstawie ww. dokumentów?

Spółka uważa, iż spełnia przesłanki, aby zaistniałe zdarzenie zakwalifikować jako eksport (pośredni) a tym samym ma możliwość zastosowania stawki VAT w wysokości 0% zgodnie z art. 41 ustawy o VAT, ponieważ:

Ww. dokumenty są oprócz świadectw weterynaryjnych najważniejszymi dokumentami tranzytowymi bez których sekcja nie opuściłaby terytorium RP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. W art. 2 pkt 8 ustawy o VAT ustawodawca zdefiniował eksport towarów, przez który rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonywaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

W przypadku zatem tzw. eksportu bezpośredniego (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT) wywóz towarów poza granice kraju jest dokonywany bezpośrednio przez eksportera. W tym przypadku dokumenty eksportowe są wystawiane na eksportera. O eksporcie pośrednim (art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT) można mówić wówczas, gdy towary dostarczane są zagranicznemu odbiorcy w kraju i ich wywóz poza granice Wspólnoty spoczywa na nabywcy. Dokumenty wywozowe wystawiane są wówczas na zagranicznego kontrahenta.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. W ust. 6 przywołanego art. 41 ustawodawca postanowił, że stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Z kolei w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT ustawodawca postanowił, iż przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem uwarunkowanie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przy eksporcie od potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty.

Warunkiem koniecznym dla zastosowania stawki 0% w eksporcie bezpośrednim jest otrzymanie przez dostawcę dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. W przypadku eksportu pośredniego warunkiem koniecznym dla zastosowania stawki 0% jest posiadanie przez podatnika kopii dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz owych towarów. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu.

Analizując przedstawiony stan faktyczny dotyczący towaru zakupionego w trzecim zakładzie, towaru, który podlega dopłatom unijnym, oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż Strona dokonała czynności o których mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, tj. wywozu dokonał producent działający na rzecz nabywcy. W związku z powyższym, jeżeli Spółka posiada kopię dokumentu celnego SAD (wynika z niej wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty) z oryginalną pieczęcią urzędu celnego wyjścia, to ma prawo, w myśl art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, do zastosowania w stosunku do przedmiotowej dostawy towarów stawki podatku 0%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.