IP-PP2-443-796/07-4/SAP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-796/07-4/SAP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2007 r. (data wpływu 31 grudnia 2007 r.), uzupełnione pismem z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu 27 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 29 grudnia 2004 r. aktem notarialnym nabył odrębną własność lokalu położonego w.... przy ul......, który następnie wynajął Spółce z siedzibą w..... Lokal ten jest lokalem przeznaczonym na cele inne niż mieszkaniowe. W związku z zawartą umową najmu Wnioskodawca został zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT naliczonego przy zakupie ww. lokalu. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej w Polsce, jedynie jako osoba fizyczna wynajmuje swoją nieruchomość opisaną powyżej. Wnioskodawca nie posiadał ani nie posiada żadnych innych nieruchomości na terytorium Polski za wyjątkiem opisanego powyżej lokalu. Wnioskodawca zamierza zbyć przedmiotowy lokal. Od końca roku, w którym ukończono budowę budynku, w którym znajduje się przedmiotowy lokal, minęło więcej niż 5 lat. W czasie użytkowania lokalu Wnioskodawca nie poniósł wydatków na jego ulepszenie, o których mowa w art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opinii Wnioskodawcy taka czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak podkreśla się zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT.

Co do zasady, warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą. Tym samym zdaje się być w pełni uzasadnione twierdzenie, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług osoba fizyczna zaangażowana sporadycznie w dostawę towaru (por. wyrok NSA z dnia 24 lipca 2007, sygn. akt I FSK 603/06). Planowane zbycie nieruchomości opisane powyżej nie ma charakteru stałego zaangażowania, a jest jedynie czynnością jednorazową. Wnioskodawca nie zbywał wcześniej nieruchomości na terytorium Polski, ani też nie zamierza zbywać ani też nabywać innych nieruchomości w przyszłości.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że przedmiotowa nieruchomość to majątek osobisty Wnioskodawcy. Pomimo iż najem nieruchomości kwalifikuje się do opodatkowania podatkiem VAT, to jednak rozdysponowanie nieruchomością, jako że nie ma ono charakteru odsprzedaży w ramach działalności i nie ma charakteru ciągłego i zawodowego, a wręcz odwrotnie ma charakter sporadyczny, a w zasadzie jednorazowy, nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1688/06, zgodnie z którym nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Co więcej należy podkreślić, że zbycie przez Wnioskodawcę nieruchomości spowoduje zakończenie prowadzenia czynności związanych z opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca nie będzie już w takim przypadku wynajmował przedmiotowej nieruchomości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem do uznania dostawy towarów (nawet jednorazowej) za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać nabyty w drodze kupna lokal. Lokal ten stanowi składnik majątku Wnioskodawcy, wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Zatem powyższe zwolnienie nie będzie miało zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż przedmiotowy lokal jest przeznaczony na cele inne niż mieszkaniowe.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zgodnie natomiast z przepisem art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się m.in. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Zgodnie z uzupełnieniem do wniosku przedmiotowy lokal spełnia warunki do uznania go za towar używany, zaś Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy kupnie przedmiotowego lokalu

Przywołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych zapadły w indywidualnych sprawach podatników, które dotyczą innych stanów faktycznych, nie są źródłami powszechnie obowiązującego prawa i nie mogą być źródłami praw i obowiązków w innych sprawach.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż przedmiotowa czynność sprzedaży ww. nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl