IP-PP2-443-781/07-2/SAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania prawidłowej stawki podatku VAT w odniesieniu do obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania prawidłowej stawki podatku VAT w odniesieniu do obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie budowy budynku mieszkalnego z częścią usługową w kondygnacjach nadziemnych i garażem położonym w kondygnacjach podziemnych. Spółka spełnia funkcję generalnego wykonawcy robót budowlanych i wykończeniowych na wznoszonym obiekcie. Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy o VAT (wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.) 7% stawkę podatku VAT: " (...) stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej." Ustawa nie normuje jednak sposobu ustalania całkowitej powierzchni użytkowej na potrzeby VAT. Pojęcie "całkowita powierzchnia użytkowa" jest natomiast zdefiniowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) w części III objaśnienia wstępne" punkt 2 "pojęcia podstawowe" w sposób następujący: "całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

* powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór kolumn, filarów, szybów, kominów;

* powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;

* powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki".

Spółka zamierza posługiwać się przy ustalaniu całkowitej powierzchni użytkowej budynku wyżej wymienioną definicją.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy określaniu wskaźnika "udziału powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, stanowiącego zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy o VAT (od dnia 1 stycznia 2008 r.) podstawę stosowania 7% stawki podatku VAT w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym, stosować należy definicję "całkowitej powierzchni użytkowej" zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych i w konsekwencji wyłączać z całkowitej powierzchni użytkowej wszelkie powierzchnie ruchu w budynku mieszkalnym, a w szczególności: rampy i dojazdy do miejsc postojowych dla samochodów w garażu podziemnym, korytarze prowadzące do pomieszczeń gospodarczych w kondygnacjach podziemnych oraz przedsionki i hole windowe w kondygnacjach nadziemnych.

Zdaniem wnioskodawcy przy określaniu całkowitej powierzchni użytkowej do obliczania wskaźnika zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. należy stosować definicję "całkowitej powierzchni użytkowej" zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych i pomijać wszelkie powierzchnie ruchu w budynku mieszkalnym, a w szczególności: powierzchnie ramp i dojazdów do miejsc postojowych dla samochodów w garażu podziemnym, korytarzy prowadzących do pomieszczeń gospodarczych w kondygnacjach podziemnych oraz powierzchnie przedsionków i holi windowych w kondygnacjach nadziemnych. Z definicji pojęcia "całkowita powierzchnia użytkowa" zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych wynika, że całkowita powierzchnia użytkowa budynku nie obejmuje m.in. powierzchni komunikacji, a ustawodawca nie określił jednoznacznie katalogu elementów uznawanych za powierzchnię komunikacji, wskazując je tylko przykładowo. Zdaniem Spółki pozwala to na uznanie za powierzchnię komunikacji także powierzchni innych, nie ujętych w otwartym katalogu elementów, pod warunkiem, że spełniają ewidentnie funkcje komunikacyjne. Za powierzchnię komunikacji zdaniem spółki można więc uznać: powierzchnie ruchu w garażu podziemnym w postaci dojazdów do poszczególnych miejsc postojowych w ramach danej kondygnacji oraz ramp dojazdowych, a także powierzchnię korytarzy w budynku prowadzących do pomieszczeń gospodarczych (piwnic lokatorskich) umiejscowionych na podziemnych kondygnacjach budowanego obiektu oraz powierzchnię przedsionków i holi windowych na kondygnacjach nadziemnych (mieszkalnych), umożliwiających dostęp do poszczególnych lokali mieszkalnych. Konieczność posługiwania się definicją "całkowitej powierzchni użytkowej" zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych wynika z braku takiej definicji w przepisach prawa podatkowego oraz innych aktach prawnych za wyjątkiem przywołanego powyżej rozporządzenia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Przepisy art. 41 ust. 12-12c ww. ustawy brzmią:

12a. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

12c. W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej".

Biorąc pod uwagę treść wyżej cytowanego art. 12c oraz art. 12a i 12b ww. ustawy należy stwierdzić, iż Spółka błędnie zinterpretowała przepis art. 12c. Przepis ten nie wymienia takiego elementu jak "całkowita powierzchnia użytkowa budynku", lecz mówi o całkowitej powierzchni użytkowej - przez którą należy rozumieć całkowitą powierzchnię użytkową elementów wymienionych w art. 12b ww. ustawy - budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Definicja pojęcia "całkowita powierzchnia użytkowa budynku" jest umieszczona w pkt 2 objaśnień wstępnych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), i brzmi ona: "Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

* powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;

* powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;

* powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki".

Zwrócić należy uwagę, iż w dniu 1 stycznia 2008 r. wszedł w życie przepis § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), który brzmi: "Stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

* robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy,

* w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Zatem w przedmiotowym stanie faktycznym przez pojęcie "całkowita powierzchnia użytkowa", o którym mowa w art. 12c ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozumieć za każdym razem całkowitą powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego przekraczającą 150 m² (z treści wniosku wynika, iż przedmiotowy budynek nie jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym). Dlatego też stanowisko Spółki, iż przy określaniu całkowitej powierzchni użytkowej do obliczania wskaźnika zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. należy stosować definicję "całkowitej powierzchni użytkowej" zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych, należy uznać za nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.