IP-PP2-443-721/08-5/SAP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-721/08-5/SAP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.), uzupełnione pismami z dnia 12 czerwca 2008 r. (data wpływu 17 czerwca 2008 r.) oraz z dnia 17 lipca 2008 r. (data wpływu 23 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie spełnienia warunków umożliwiających zastosowanie stawki podatku w wysokości 7% przy dostawie naczep wyposażonych w sprzęt medyczny - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie spełnienia warunków umożliwiających zastosowanie stawki podatku w wysokości 7% przy dostawie naczep wyposażonych w sprzęt medyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dostarcza nowoczesny sprzęt medyczny (m.in. mammografy) oraz świadczy usługi pomocnicze. W związku z potrzebami placówek medycznych oferowane są również w zestawie naczepy wyposażone w sprzęt medyczny mammograf oraz sprzęt do badań cytologicznych, zwany cytomammobusem. Naczepa produkowana jest przez innego producenta, dostarczana jest na specjalne zamówienie oraz dostosowywana jest na potrzeby tego przedsięwzięcia. Dotychczas dostawa cytomammobusów fakturowana była częściowo, z rozbiciem poszczególnych składników - dla naczepy stosowana była stawka VAT 22%. Jednakże w związku z interpretacją indywidualną z dnia 4 stycznia 2008 r. sygn. IP-PP2-443-415/07-4/BM wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie - która uznała za prawidłowe wnioski i uzasadnienie wnioskodawcy co do stosowania do mobilnego wyrobu medycznego stawki podatku VAT 7%. Spółka jest w posiadaniu decyzji o zarejestrowaniu naczepy wyposażonej w rentgen jako pojazdu specjalnego. W związku z tą interpretację pojawiła się konieczność zwrócenia się do Izby o interpretację przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:.

1.

Czy przy sprzedaży naczepy wyposażonej w sprzęt medyczny mammograf i sprzęt do badań cytologicznych, tzw. cytomammobusu - będzie podlegał opodatkowaniu stawką podatku VAT 7% pod warunkiem, że naczepa taka zarejestrowana zostanie jako wyrób medyczny na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, czy też jako pojazd specjalny.

2.

Czy też w przypadku odmowy rejestracji cytomammobusu, jako wyrobu medycznego, sprzedaż naczepy wyposażonej w mammograf oraz sprzęt do badań cytologicznych - będzie podlegała opodatkowaniu oddzielnie stawką VAT 22% dla naczepy na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka stoi na stanowisku, że jedynym i koniecznym warunkiem zastosowania stawki VAT 7% do cytomammobusu jest rejestracja tego cytomammobusu jako wyrobu medycznego lub też dysponowanie oświadczeniem od producenta naczepy, że po wyposażeniu je w aparaturę medyczną - będącą wyrobem medycznym, kwalifikuje ją do klasy I lub IIa zgodnie z treścią Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji wyrobów medycznych do różnego przeznaczenia (Dz. U. z 2004 r. Nr 100, poz. 1027), tym samym nie wymaga rejestracji w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych i Wyrobów Medycznych. Brak rejestracji w Urzędzie cytomammobusu jako wyrobu medycznego lub brak oświadczenia od producenta o zaklasyfikowaniu takiej naczepy do klasy I lub klasy IIa skutkuje stosowaniem do naczepy, wykorzystywanej do celów diagnostycznych w medycynie, stawki podatku w wysokości 22%, natomiast dla sprzętu medycznego prawidłowa będzie stawka podatku w wysokości 7% (Spółka przy dostawie zastosuje oddzielne stawki dla naczepy i dla sprzętu medycznego)

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zapis poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług brzmi: "Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika".

Definicję pojęcia "wyrób medyczny" zawiera art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.), który stanowi, że przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a.

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,

b.

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,

c.

badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,

d.

regulacji poczęć

* który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.

Zakres powyższej definicji rozszerza art. 3 ust. 3 ww. ustawy, który brzmi: "Ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro".

Przez "wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia" należy rozumieć przedmioty, które, nie będąc wyrobami medycznymi, są przeznaczone do stosowania z tymi wyrobami, umożliwiając ich używanie zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę wyrobu medycznego (art. 3 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy).

Zgodnie przepisem art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) organy podatkowe muszą przestrzegać z urzędu swojej właściwości rzeczowej. Oznacza to, iż organy podatkowe nie maja umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Zatem tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji wyrobów medycznych i udzielania informacji, czy naczepa specjalnie przystosowana przez producenta do zamontowania i działania wyrobów medycznych, jest wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych. Nie jest również zadaniem tut. organu podatkowego rozstrzyganie, czy urządzenie będące przedmiotem wniosku powinno zostać przez firmę zarejestrowane w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych i Wyrobów Medycznych. W uzupełnieniu do wniosku Spółka załączyła pismo Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 26 czerwca 2008 r. zgodnie z którym naczepa nie jest wyposażeniem wyrobu medycznego, gdyż korzystanie z ww. wyposażenia medycznego nie jest uzależnione od rzeczonej naczepy. Z pisma wynika również, iż naczepa jest wyłącznie środkiem transportu wyrobów medycznych, ewentualnie pomieszczeniem w którym mogą być one używane.

Należy zauważyć, iż Spółka nabywa naczepy od ich producenta, i montuje w nich wyroby medyczne (mammograf oraz sprzęt do badań cytologicznych). Następnie powstały produkt jest sprzedawany jako całość. Zatem nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż brak rejestracji w Urzędzie cytomammobusu jako wyrobu medycznego lub brak oświadczenia od producenta o zaklasyfikowaniu takiej naczepy do klasy I lub klasy IIa skutkuje koniecznością fakturowania częściowego dostawy z zastosowaniem do naczepy stawki podatku w wysokości 22%, zaś do sprzętu medycznego stawki podatku w wysokości 7% (tak jak Spółka robiła do tej pory). Przedmiot dostawy, będący w pełni funkcjonalnym produktem, nie może być sztucznie dzielony na części i fakturowany oddzielnie. Całość dostawy powinna być opodatkowana wg stawki podatku VAT właściwej dla cytomammobusu. Jeżeli spełnia on warunki określone w pozycji 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (jest on wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonym do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie wymienionym w innych pozycjach załącznika) stawka podatku VAT będzie wynosiła 7%. Jeżeli zaś produkt tych warunków nie spełnia, to jego dostawa powinna być opodatkowana podstawową stawka podatku w wysokości 22% (o ile w sprawie zastosowania nie znajdą inne przepisy, dotyczące ustalenia właściwej stawki podatku). Stanowisko Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych przedstawione w ww. piśmie nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, gdyż dotyczy uznania naczepy za wyposażenie wyrobu medycznego, ewentualnie za wyrób medyczny, będący elementem systemu lub zestawu zabiegowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych. Ponadto stanowisko Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oparte jest o założenie, iż przedmiotowy wyrób medyczny nie jest przeznaczony do montowania go w przedmiotowej naczepie (co wcale nie wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego). Podkreślić zatem zależy, iż cytomammobus stanowi jeden, kompletny przedmiot dostawy i istotne w sprawie jest to, czy stanowi on wyrób medyczny, a nie to, czy jego części składowe stanowią wyroby medyczne bądź wyposażenie wyrobów medycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż jedynym i koniecznym warunkiem zastosowania stawki VAT 7% do cytomammobusu nie jest jego rejestracja jako wyrobu medycznego ani też dysponowanie ww. oświadczeniem producenta naczepy. Warunkiem do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 7% do sprzedaży cytomammobusu jest to, aby stanowił on produkt wymieniony w pozycji 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, czyli:

a.

był wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych,

b.

był dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

c.

nie był wymieniony w innych pozycjach załącznika.<

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl