IP-PP2-443-692/08-2/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przemieszczenia towaru w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy/nabycia - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przemieszczenia towaru w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy/nabycia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Polska Spółka zakupiła towar od firmy francuskiej. Zakup udokumentowano fakturą z dnia 7 marca 2008 r., kopia w załączeniu.

W chwili zakupu przedmiotowy towar znajdował się w R na składzie celnym, a wprowadzony tam był w roku ubiegłym przez firmę X będącą spółką córką francuskiej firmy B. Wprowadzenie na skład celny odbyło się na podstawie faktury proforma wystawionej przez podmiot francuski na podmiot rumuński (w załączeniu). Polska firma zwróciła się z prośbą do rumuńskiej firmy B o wystawienie dla naszego przewoźnika dokumentu tranzytowego T1, w celu dokonania w Polsce odprawy celnej ostatecznej. Okazało się jednak, że strona rumuńska, wystawiając fakturę proforma na zwrot towaru we Francji, dokonała ostatecznej odprawy celnej, której kopię przedstawiono - deklaracja: CO A, z procedurą...., transakcja 11, w polu 8 umieszczając jako odbiorcę podmiot r., wpłacając jednocześnie w urzędzie celnym zabezpieczenie należności kwoty VAT wyliczonego wg przedmiotowego zgłoszenia. Kierowca Spółki otrzymał oryginał C oraz kserokopie tego zgłoszenia. W chwili obecnej strona r żąda od nas zgłoszenia tego towaru w polskim urzędzie celnym, zapłaty podatku VAT w Polsce, uwzględniając naszą fakturę handlową wystawioną przez podmiot francuski oraz przesłanie do Rumunii potwierdzenia zapłaty VAT oraz oryginału C. Warunkiem zwolnienia zabezpieczenia należności z tyt. VAT w Rumuńskim Urzędzie Celnym jest przedstawienie dowodu zapłaty VAT w Polsce. Aktualnie Spółka posiada interpretację Departamentu Polityki Celnej Ministerstwa Finansów, której kopię przedstawiono i która stwierdza jednoznacznie, iż zastosowana w Rumunii procedura celna skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w Rumunii, a późniejsze przemieszczenie towaru do Polski nie stanowi importu towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z faktem, iż nie ma w tym przypadku możliwości zgłoszenia przedmiotowego towaru do odprawy celnej w Polsce, ww. transakcję powinno się traktować jako dostawę wewnątrzwspónotową.

Czy ww. transakcja będzie skutkowała jedynie dla polskiego podatnika obowiązkiem rozliczenia w Polsce podatku należnego z tytułu WNT, który przekształci się jednocześnie w podatek naliczony.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zaistniałą sytuacją, Spółka wykazała zakup tego towaru od podmiotu francuskiego, z przesunięciem go pomiędzy R a Polską, co ma odzwierciedlenie w deklaracji miesięcznej Intrastat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

W myśl art. 2 pkt 7 ww. ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże z importem towarów będziemy mieli do czynienia tylko wówczas gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski (art. 36 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 36 ust. 1 i 2 ww. ustawy, w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju.

Natomiast, gdy towary zostaną objęte, na terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów nie będzie dokonany na terytorium kraju.

Zgodnie z opisanym we wniosku zaistniałym stanem faktycznym Spółka zakupiła towar od firmy francuskiej. W chwili zakupu towar znajdował się w R w składzie celnym i 14 marca 2008 r. został on objęty procedurą dopuszczenia do obrotu. A więc należy stwierdzić, że formalności celne zostały dokonane już w R i to w R nastąpił import tego towaru. W przypadku, gdy procedura celna dotycząca towarów przywożonych z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z ww. art. 2 pkt 7 ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego, w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że przemieszczenie towaru na terytorium Polski, zakupionego od firmy francuskiej i udokumentowanego fakturą z dnia 7 marca 2008 r., (którego import z kraju trzeciego został dokonany na terytorium Rumunii przez firmę rumuńską) można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na podstawie definicji zawartej w ww. art. 11 ust. 1 ustawy, o ile towary te będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Jak wynika ze stanu faktycznego towar został przemieszczony z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium Polski.

Należy tutaj podkreślić, iż przemieszczenie towaru będzie stanowiło czynność odpowiadającą dostawie towarów w państwie członkowskim innym niż terytorium kraju nabycia towaru i dlatego też należy uznać, że Podatnik dla tej transakcji będzie działał w tym innym państwie w charakterze podatnika od wartości dodanej, bowiem od nabycia przedmiotowego towaru zapłaci w innym państwie członkowskim podatek od wartości dodanej. Wskazać przy tym należy, że o tym czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej czy też nie, nie decyduje fakt, czy dany podmiot zarejestrował się dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. W przedmiotowej sprawie jest to czynność przemieszczenia towarów własnych z terytorium jednego państwa na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, według stawek właściwych dla nabytych towarów.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowi kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do przepisu art. 86 ust. 10 pkt 2 tej ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Stosownie do art. 100 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

Wzór informacji podsumowującej VAT-UE zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 13 października 2005 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów (Dz. U. Nr 201, poz. 1665 z późn. zm.).

Reasumując Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uważa, iż przedmiotowa transakcja spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z wyżej wymienionym art. 11 ust. 1 ustawy, a więc nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów o jakiej mowa w art. 13 ust. 1 ustawy, przez którą rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zainteresowany winien udokumentować przedmiotową transakcję i jej rozliczenie w deklaracji VAT-7 na podstawie faktury wewnętrznej w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, po stronie podatku należnego oraz po stronie podatku naliczonego zgodnie z ww. art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy.

Natomiast biorąc pod uwagę stanowisko Podatnika zawarte w przedmiotowym wniosku należy uznać za nieprawidłowe ze względu na fakt, iż Podatnik dokonał rozliczenia tej transakcji tylko w deklaracji I. Natomiast zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U.Nr 68, poz. 622 z późn. zm.) zgłoszenie I oznacza - przekazanie organom celnym, w wymaganej formie i w określony sposób, informacji dla celów ewidencji i statystyki dotyczącej obrotu towarowego z państwami członkowskimi Wspólnoty. A więc złożenie takiej deklaracji czyni zadość wymogom celnym i statystycznym, a nie podatkowym. Pytanie Podatnika natomiast dotyczyło problemu podatkowego, a więc informacja o złożeniu deklaracji Intrastat jest niewystarczająca do stwierdzenia, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.