IP-PP2-443-675/07-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. (data wpływu 5 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów na rzecz organizacji międzynarodowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów na rzecz organizacji międzynarodowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Funkcjonujący w Sojuszu Północnoatlantyckim "Program Inwestycji NATO na Rzecz Bezpieczeństwa" (NATO S.l.P - NS..) w zakresie infrastruktury, prowadzony przez Komitet ds. Infrastruktury Kwatery Głównej NATO, obejmuje instalacje stacjonarne w obrębie lotnisk i portów, instalacje telekomunikacyjne, systemy dowodzenia, kontroli i informatyki, wojskowe stanowiska dowodzenia, składnice i rurociągi paliwowe, radarowe instalacje ostrzegawcze i nawigacyjne, instalacje rakietowe, wysunięte rejony składowania oraz obiekty zabezpieczające dla sił wsparcia. Program ten jest częścią składową planowania zasobów obronnych NATO. Ma on na celu wspólne finansowanie projektów inwestycyjnych, wspomagających wojskową strukturę NATO, a projekty te obejmują instalacje i urządzenia wykraczające poza to, co jest zapewniane na szczeblu narodowym.

Instalacje infrastruktury NATO są potrzebne siłom zbrojnym do wykonywania efektywnych ćwiczeń i utrzymania gotowości bojowej. Wpływają na wspólne bezpieczeństwo państw członkowskich Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. Służą zatem interesom wymienionej organizacji międzynarodowej oraz celom bezpieczeństwa i obronności Rzeczypospolitej Polskiej.

Instalacje, o jakich wyżej mowa, zbudowane w oparciu o powyższy program są klasyfikowane jako wspólna infrastruktura NATO, w odróżnieniu od infrastruktury narodowej. Kryterium różnicowania jest tu między innymi pochodzenie źródła finansowania inwestycji. Środki finansowe na zadania inwestycyjne NS. pochodzą w około 80% z funduszy NATO, a w pozostałej części z budżetu państwa.

Rozliczenia pomiędzy Polską i NATO nie obejmują podatku VAT. Zgodnie z przepisami środki NATO przeznaczone na inwestycje NS. nie mogą być obciążone podatkami pośrednimi. W związku z powyższym w przypadku braku stosownych rozwiązań opłaty tego podatku obciążają budżet kraju członkowskiego.

W celu usprawnienia realizacji programu NS. w Polsce, powołano w 2002 r. zakład budżetowy - Wnioskodawcę, którego zadaniem jest zarządzanie inwestycjami w ścisłej współpracy z właściwymi instytucjami Komitetu infrastruktury NATO i Ministerstwa Obrony Narodowej.

Zasadniczym przychodem Wnioskodawcy są wielkości środków przyznawane przez NATO w wysokości procentowej od zatwierdzonych projektów, stanowiących refinansowanie kosztów administracyjnych poniesionych przy realizacji Programu NS.., ponadto mogą wystąpić też przychody w formie dotacji budżetowej oraz z tytułu innych wpływów w ramach posiadanych możliwości wykonawczych na rzecz zleceniodawców wojskowych i spoza wojska, za zgodą organu nadzorującego i bez uszczerbku dla jego podstawowej działalności. Środki z NATO na realizację inwestycji są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym i nie stanowią przychodu Wnioskodawcy. Płatności NATO z tytułu finansowania zadań inwestycyjnych, w tym kosztów administracyjnych, kompensowane są z płatnościami Polski z tytułu składki do budżetu inwestycyjnego NATO.

Instalacje infrastruktury zbudowane w ramach Programu inwestycyjnego NS..., na wniosek wysokich dowódców NATO, przy ścisłej współpracy z władzami wojskowymi danego kraju członkowskiego, sfinansowane z odrębnych środków nie będących przychodem Wnioskodawcy, nie podlegają dalszej odsprzedaży. Zakwalifikowane są jako wspólna infrastruktura NATO (nie jest własnością kraju gospodarza), przyjęta na ewidencję Paktu, przeznaczona do zabezpieczenia potrzeb szkolenia wojsk oddanych do dyspozycji Sojuszu i do operacyjnego ich użycia w czasie wojny, a powstałe środki trwałe w wyniku budowy przekazywane są w użytkowanie wyznaczonym polskim jednostkom wojskowym, przy czym Komitet Infrastruktury NATO przyznaje na ich utrzymanie środki finansowe. W ramach Programu NS... w Polsce dokonywane są m.in. dostawy specjalistycznych urządzeń i sprzętu wraz z montażem (radary dalekiego zasięgu wraz z kopułami, urządzenia kryptograficzne i inne) realizowane przez agencje natowskie (N...., N....). Wydatki są finansowane w 100% z funduszy NATO.

Agencja N... mająca siedzibę w B, została powołana przez NATO w 1996 r. do kompleksowej realizacji skomplikowanych Systemów Łączności i Informatyki dla krajów członkowskich NATO w ramach Programu NS.... Usługi Agencji obejmują projektowanie integracji systemów, wyłonienie Wykonawców (Dostawców) zadań w wyniku przetargów międzynarodowych, nadzór nad realizacją zadań przez Wykonawców (Dostawców), szkolenia personelu obsługującego urządzenia i systemy, a także płatności i rozliczenia finansowe dla firm wykonawczych (dostawczych). W ramach pakietu inwestycyjnego CP Radary dalekiego zasięgu realizowana jest jednocześnie usługa dla Polski i Węgier. Koszty przedsięwzięcia są dzielone wg ustalonych proporcji na ww. kraje, w drodze porozumienia z Agencją podpisanego na szczeblu Ministerstwa Obrony Narodowej.

Na wydatki pakietu inwestycyjnego C.., K... NATO przyznaje Polsce fundusze na wydatki konsultingowe (przeznaczone dla Agencji N...) oraz na wydatki związane z wykonawstwem (dostawa). Wnioskodawca obsługujący realizację Programu NS... w Polsce przekazuje środki finansowe do Agencji zarówno związane z konsultingiem jak i też wykonawstwem (dostawami), na podstawie rocznych planów finansowych oraz faktur wystawionych przez Agencję. Agencja następnie dokonuje rozliczeń finansowych z Wykonawcami (Dostawcami). Biorąc pod uwagę fakt, że produkcja radarów dalekiego zasięgu dla ww. krajów jest procesem kilkuletnim, planowe płatności w poszczególnych latach w ramach zamówienia stanowią jakby formę przedpłaty.

Wydatki i rozliczenia Agencji związane z realizacją Programu NSIP podlegają audytowi przez KI NATO. Agencja N.... dokonująca czynności w ramach realizacji inwestycji NATO na rzecz Sojuszu Północnoatlantyckiego nie jest podatnikiem podatku VAT, natomiast firmy wykonawcze, tj. włoska firma wykonująca radary, czy też amerykańska firma wykonująca kopuły są podatnikami VAT w swoich krajach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy Wnioskodawca powinien płacić podatek od towarów i usług z tytułu przekroczenia granicy przez montowane w Polsce radary w ramach realizacji dostaw urządzeń i sprzętu przez Agencję N...., a jeśli tak to na jakim etapie.

* Czy Wnioskodawca powinien płacić podatek od towarów i usług z tytułu przekroczenia granicy przez montowane w Polsce urządzenia kryptograficzne w ramach realizacji dostaw urządzeń i sprzętu przez Agencję N...., a jeśli tak to na jakim etapie. Czy usługi szkolenia personelu do obsługi urządzeń kryptograficznych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (art. 22 ust. 1 pkt 2) oraz VI Dyrektywy UE miejscem powstania obowiązku podatkowego przy dostawie towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane.

Należy przy tym zaznaczyć, że dostawa towarów z montażem przez firmę mającą siedzibę na terytorium Wspólnoty zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 (w przypadku Wnioskodawcy ma miejsce dostawa na terytorium Wspólnoty) w rozumieniu ustawy o VAT nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. To oznacza, że przywóz towarów z innego kraju Wspólnoty nie podlega opodatkowaniu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem.

Ustawodawca przewidział wyłączenie przedmiotowe z tyt. niewystępowania WNT, gdy opodatkowana dostawa towarów realizowana jest w warunkach określonych w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, tzn. odnośnie z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez podatnika dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rachunek.

Wnioskodawca podkreśla, iż Agencja N.... B, z którą Polskę łączy porozumienie w sprawie czynności określonych wyżej nie jest podatnikiem podatku VAT. Została powołana do nadzoru realizacji zadań - wyłoniła wykonawców zadań w wyniku przeprowadzonych przetargów, np: odnośnie radarów (kopuł) wygrała firma z USA, która w Irlandii posiada zakład produkcyjny i magazyny. Natomiast stroną umowy z Agencją N.... jest firma włoska, która jest odpowiedzialna za dostarczenie i montaż kopuł radarowych. Obie firmy są podatnikami w rozumieniu ustawy o VAT zarejestrowanymi w krajach na potrzeby rozliczania tego podatku (zostały dostarczone dwie kopuły - bez montażu, trzecia ma być dostarczona w przyszłym roku. Urządzenia kryptograficzne wymagają montażu - przewidziane są na 6 projektach dotyczących radarów).

Stosunek prawny stron (N.... i Polska), z których jedna strona (N...) nie jest podatnikiem podatku VAT i dokonuje czynności w ramach realizacji inwestycji NATO na rzecz Sojuszu Północnoatlantyckiego i druga również dokonuję takich czynności, to te czynności u drugiej strony (Polski) nie powinny rodzić obowiązku podatkowego VAT. Należy podkreślić, że inwestycje realizowane w ramach programu NS. i powstała w jego wyniku infrastruktura jest infrastrukturą NATO-wską służącą bezpieczeństwu Państwa i krajów Paktu Północnoatlantyckiego. Ponadto brak możliwości poprzez realizację prawa do odliczania podatku VAT naliczonego (w takiej sytuacji jest Wnioskodawca) narusza zasadę neutralności VAT, która mówi, że podatnik nie ponosi faktycznie ciężaru tego podatku oraz zasadę potrącalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy rozpatrywaniu kwestii rozliczania podatku VAT należy zwrócić uwagę na wskazaną w art. 15 ust. 1 i 2 definicję podatnika. Podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2. ",Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz (...) wykonywana,"w sposób ciągły dla celów dla celów zarobkowych" bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Artykuł 4 VI Dyrektywy UE w podobny sposób definiuje pojęcie "podatnika" oraz działalności gospodarczej. Wnioskodawca w myśl wyżej wspomnianych zapisów obydwu ustaw, nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie realizacji Programu NSIP. Wnioskodawca podkreśla również, że Polska stając się członkiem NATO w 1999 r. podpisała "Umowę dotyczącą statusu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przedstawicieli narodowych i personelu międzynarodowego" sporządzoną w Ottawie dnia 20 września 1951 r. (Dz. U. z sierpnia 2000 r. Nr 64, poz. 736), dotyczącą między innymi uregulowań podatkowych majątku Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego i jej organów pomocniczych. Zgodnie z zapisami wyżej wymienionej Umowy - art. 9 i 10, istnieje możliwość zwolnienia lub zwrotu podatków dla Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. Artykuł 10 Umowy stanowi, że gdy Organizacja dokona znacznych zakupów majątku z przeznaczeniem do oficjalnego użytku, na które akcyza i podatki wymienione wyżej zostały lub miały zostać nałożone, Państwa Członkowskie będą zawsze, ilekroć będzie to możliwe, podejmować stosowne działania administracyjne w celu umorzenia lub zwrotu sumy akcyzy lub podatku.

Ze względu na przedstawione uregulowania "Umowy dotyczącej statusu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przedstawicieli narodowych i personelu międzynarodowego" sporządzoną w Ottawie dnia 20 września 1951 r. oraz specyfikę dokonywanych czynności, dostaw wraz z montażem radarów oraz urządzeń kryptograficznych, czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca nie jest podatnikiem z tego tytułu. Odnośnie dokonania zapłaty za usługi szkolenia personelu w zakresie obsługi urządzeń kryptograficznych obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług nie powstanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. Nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Podkreślenia wymaga fakt, iż powyższy przypadek dostawy towarów został potraktowany prze polskiego ustawodawcę szczególnie. W danej sytuacji miejscem dostawy będzie miejsce, w którym towary będą instalowane (montowane), niezależnie od tego, czy miało miejsce próbne uruchomienie. Przepisy ustawy o VAT nie określają wprost, co należy rozumieć przez montaż lub instalację towarów, które skutkują przesunięciem miejsca świadczenia do państwa montażu (instalacji). Przez "montaż" niewątpliwie należy rozumieć składanie maszyn, urządzeń, budowli itp., z gotowych części w jedną całość. Z kolei "instalacja" to zakładanie jakichś urządzeń technicznych. Przy czym wyżej przytoczony art. 22 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zatem montaż lub instalacja dotyczyć będą przede wszystkim maszyn i urządzeń technicznych.

Przywołana regulacja art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy jest odpowiednikiem przepisu art. 36 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.). Zgodnie z powyższym przepisem w przypadku gdy towary wysyłane lub transportowane przez dostawcę, nabywcę lub osobę trzecią są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dostawcę lub w jego imieniu, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane.

W przypadku gdy instalacja lub montaż dokonywane są w państwie członkowskim innym niż państwo dostawcy, państwo członkowskie, na terytorium którego dokonywana jest instalacja lub montaż, podejmuje środki niezbędne, aby uniknąć podwójnego opodatkowania w tym państwie członkowskim.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w świetle przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż opisane we wniosku transakcje stanowią dostawę towarów (radarów, kopuł i urządzeń kryptograficznych) z montażem, a miejscem świadczenia powyższych dostaw będzie, zgodnie z dyspozycją omawianego art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, terytorium kraju, w którym towary są instalowane lub montowane (tj. Polska) - według przepisów i zasad obowiązujących w tym kraju.

Z treści wniosku wynika jednoznacznie, iż firma włoska oprócz dostawy radów i urządzeń kryptograficznych z montażem, świadczy także usługi szkolenia personelu do obsługi urządzeń kryptograficznych. W takim przypadku będziemy mieli do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, którego przeważającym elementem jest dostawa z montażem. Omawiana kompleksowe świadczenie obejmuje swym zakresem jako świadczenie główne dostawę (z montażem) urządzeń kryptograficznych, a także jako świadczenie dodatkowe usługę szkolenia personelu do obsługi omawianych urządzeń. Wskazać należy, iż świadczenie usług dodatkowej jest następstwem świadczenia głównego. Przedmiotowa usługa dodatkowa jest niezbędna do prawidłowej realizacji czynności głównej. Z tych też względów nie powinna być ona traktowana odrębnie i być opodatkowana według innych zasad niż te, które odnoszą się doświadczenia zasadniczego.

W wyroku z dnia 27 października 2005 r. (sprawa C-41/04, Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV vs Statssecretaris van Financian) ETS opowiedział się zdecydowanie za tym, aby nie rozdzielać dla celów VAT transakcji, które złożone są z "jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym". Zdaniem ETS takie rozdzielenie byłoby sztuczne i prowadziłoby do pogorszenia funkcjonalności sytemu VAT. W związku z tym aby, określić czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy jednolite świadczenie, zawsze należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla danej transakcji. Jeśli więc nawet wykonanych jest więcej świadczeń (czynności), lecz są one ściśle ze sobą związane, tak że stanowią obiektywie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, to wówczas dla potrzeb podatku VAT całość należy potraktować jako jedną czynność gospodarczą".

W Dzienniku Ustaw Nr 193 z dnia z 5 października 2005 r. pod poz. 1617 opublikowane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 września 2005 r. zmieniające rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Zgodnie z dodanym § 7c ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 20 października 2005 r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz organizacji międzynarodowych posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, uznane za takie przez państwo siedziby, w granicach i na warunkach ustalonych przez konwencje międzynarodowe ustanawiające takie organizacje lub przez umowy dotyczące ich siedzib - do celów służbowych tych organizacji. Ponadto, na podstawie § 7c ust. 2 ww. rozporządzenia przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podmioty o których mowa w ust. 1, dla nabywanych towarów i usług przekażą przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi dokonującemu dostawy towarów lub usługodawcy:

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. wynika, iż firmy:

NATO jako organizacja wojskowa powstała na mocy Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie 4 kwietnia 1949 r. jest niewątpliwie organizacją międzynarodową, określoną w § 7c ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia. Preferencyjną stawkę podatku VAT stosuje się do dostaw towarów i świadczenia usług na rzecz podmiotów wymienionych w § 7c ust. 1 cyt. rozporządzenia, gdy usługi te służą celom służbowym tych podmiotów. Firmy amerykańska i włoska dokonują odpłatnej dostawy towarów i usług na rzecz organizacji międzynarodowej (jaką jest NATO reprezentowaną przez agencję N...., będącą pionem technicznym tej organizacji) posiadającą siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Tym samym spełniony będzie wymóg, aby towary będące przedmiotem dostawy, jak i świadczone usługi służyły celom służbowym organizacji międzynarodowej jaką jest NATO. Wobec powyższego, jeżeli firmy włoska i amerykańska zrealizują wymogi określone w § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia, wówczas dostawa towarów i usług na rzecz organizacji międzynarodowej - NATO, podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%. Natomiast, jeżeli omawiane wymogi nie zostaną przez wspomniane firmy spełnione, wówczas przedmiotowe dostawy winny zostać opodatkowana według stawki określonej w art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, tj. w wysokości 22%.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 powołanej ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podkreślenia wymaga fakt, iż opisane powyższej czynności odbywają się wyłącznie pomiędzy firmą włoską (lub amerykańską) i Agencją NATO. Wnioskodawca nie jest nabywcą przedmiotowych towarów. W tym przypadku nie następuje na rzecz Wnioskodawcy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o którym mowa w art. 7 ust. 1 in initio ustawy o VAT. We wniosku podano, iż urządzenia kryptograficzne, radary i kopuły wchodzą w skład wspólnej infrastruktury NATO. Nie są zatem własnością kraju gospodarza. Ponadto Wnioskodawca podkreślił, iż wydatki z tytułu dostaw ww. specjalistycznych urządzeń i sprzętu wraz z montażem są finansowane w 100% z funduszy NATO. W rezultacie kwestia opodatkowania podatkiem VAT ww. transakcji nie dotyczy w żaden sposób Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Niniejsza interpretacja wywiera skutek wyłącznie w odniesieniu do Wnioskodawcy, do której jest skierowana.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie w tym miejscu zauważyć, iż stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Wskazać należy, iż postępowanie w sprawie udzielenia interpretacji, z uwagi na jego przedmiot i charakter w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, w którym organ podatkowy nie jest obowiązany ani uprawniony do prowadzenia jakiegokolwiek postępowania wykraczające poza granice wniosku. Organ podatkowy rozpatrując wniosek o udzielnie interpretacji nie może ingerować w treść pytania, przedstawiony w nim stan faktyczny. W dobrze pojętym interesie własnym występujący z zapytaniem powinien właściwie sformułować wniosek - wyczerpująco przedstawić stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie - tak aby, aby organ podatkowy na jego podstawie mógł udzielić indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Podkreślania wymaga fakt, iż pisemny wniosek w jego warstwie faktycznej i prawnej wiąże nie tylko organ podatkowy ale i samego pytającego. Załatwiając wniosek organ podatkowy może jedynie oceniać czy na podstawie obowiązujących przepisów prawa podatkowego, mających zastosowanie w podanym stanie faktycznym, stanowisko prezentowane przez podatnika we wniosku jest lub nie jest prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.