IP-PP2-443-669/08-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2008 r. (data wpływu 18 kwietnia 2008 r., uzupełniony pismem z dnia 8 lipca 2008 r. (data wpływu 10 lipca 2008 r.)) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego (piwnicy) - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnota Mieszkaniowa ma zamiar sprzedać samodzielny lokal (piwnica) znajdujący się w budynku wielorodzinnym (67 lokali mieszkalnych i 5 lokali użytkowych). Nabywcą zostanie osoba fizyczna, która w tym lokalu będzie prowadzić działalność gospodarczą.

Wspólnota uzyskane środki ze sprzedaży w wysokości 180.000 zł w całości przeznaczy na ocieplenie budynku. Budynek został oddany do użytku w 1967 r., a pierwszy lokal został wyodrębniony w 1996 r.

Piwnica (część budowli) jest towarem używanym, ponieważ znajduje się w budynku wielorodzinnym oddanym do użytku w 1967 r.

Wspólnota Mieszkaniowa nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest płatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wspólnota Mieszkaniowa powinna z tytułu sprzedaży lokalu użytkowego (piwnicy) zapłacić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota Mieszkaniowa nie powinna z tytułu sprzedaży lokalu użytkowego (piwnicy) płacić podatku VAT.

Sprzedając piwnicę - towar używany - Wspólnota Mieszkaniowa jest zwolniona z podatku VAT i tym samym obrotu z tej transakcji nie wlicza się do obrotu 10 tys. Euro, od przekroczenia którego Wspólnota stałaby się podatnikiem podatku VAT.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W art. 15 ust. 2 ww. ustawy, postanowiono natomiast, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż podatnikami podatku od towarów i usług mogą być nie tylko osoby fizyczne i osoby prawne, ale także jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, jeżeli wykonują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwaną. Przepis ten nie daje wspólnocie mieszkaniowej przymiotu osoby prawnej, lecz przymiot jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej. Jednostka powstała w oparciu o powyższy przypis art. 6 ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy.

Wspólnota mieszkaniowa - jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej - dokonując rozliczenia kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości (części wspólnej oraz własnych lokali jej członków) nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednakże może stać się podatnikiem podatku od towarów i usług. Ma to jednak miejsce tylko wtedy, gdy wspólnota dokonuje czynności na rzecz osób trzecich. Tylko takie bowiem czynności podlegają opodatkowaniu. Czynnościami takimi, czyli na rzecz osób trzecich, mogą być np. wynajmowanie lokali (garaży lub lokali użytkowych dla osób z zewnątrz).

Wykonując zatem czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, tj. czynności na rzecz osób trzecich, wspólnota mieszkaniowa po osiągnięciu określonego pułapu obrotów z tego tytułu jest zobowiązana do zarejestrowania się dla celów tego podatku.

W zależności od wartości obrotu objętego stawkami VAT, tj. do 50.000 zł lub powyżej tego limitu, wspólnoty mieszkaniowe:

* muszą rejestrować się jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług (przy kwocie obrotu powyżej 50.000 zł),

* mogą rejestrować się jako czynni lub zwolnieni podatnicy podatku od towarów i usług (przy kwocie obrotu poniżej 50.000 zł),

* korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług nie rejestrując się w ogóle dla jego celów (przy kwocie obrotu poniżej 50.000 zł).

Zgodnie bowiem z art. 113 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku przekroczy kwotę 50.000 zł, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Natomiast w przypadku podatników rozpoczynających dopiero wykonywanie czynności opodatkowanych w trakcie roku podatkowego są oni zwolnieni od podatku, jeżeli przewidywana przez nich wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży kwoty 50.000 zł.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, liczą od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać z zwolnienia określonego powyżej, tj. z uwagi na osiągnięty w poprzednim roku podatkowym limit obrotów w wysokości 50.000 zł.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli Wspólnota Mieszkaniowa dokona sprzedaży lokalu użytkowego (piwnicy) na rzecz osób trzecich, a wartość sprzedaży towarów przekroczy kwotę 50.000 zł (w tym przypadku samodzielny lokal (piwnica) ma zostać sprzedany za kwotę 180.000 zł), to będzie miała obowiązek zarejestrować się jako podatnik podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 w powiązaniu z art. 43 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

2..pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ww. ustawy, nie stosuje się jednak do dostawy towarów używanych, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ww. ustawy wyłączający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Podsumowując, jeżeli od zakończenia budowy przedmiotowego lokalu użytkowego (piwnicy) minęło więcej niż 5 lat, ponadto Wspólnota Mieszkaniowa nie ponosiła wydatków na ulepszenie lokalu i nie dokonywała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem lub ulepszeniem lokalu, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonując oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy uznano je za nieprawidłowe z uwagi na uregulowania przepisu art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.