IP-PP2-443-628/08-3/MS - Kalendarze z logo firmy przekazywane kontrahentom.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu 11 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności jest wykonywanie kolejowych przewozów pasażerskich w komunikacji krajowej i międzynarodowej. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu różnych towarów, tj.:

Wszystkie towary wymienione w pkt 1 i 2 powyżej opatrzone są trwale w logo X. W przypadku cukierków, ciastek i słodyczy logo Spółki znajduje się na opakowaniu. Natomiast zdarzają się przypadki, w których towary nie są opatrzone logo Spółki, ani nie są opakowywane w opakowanie z takim logo - sytuacja ta dotyczy świeżych ciast, pączków itp. (czyli artykułów, które z oczywistych względów nie mogą być opatrzone logo). Przykładowo, Spółka częstuje pasażerów pączkami w Tłusty Czwartek. Powyższe towary wręczane są kontrahentom Spółki, zarówno tym, z którymi X prowadzi stałą współpracę, jak i przyszłym (potencjalnym) kontrahentom. Przedmiotowe gadżety i inne wskazane wyżej towary rozdawane są również na targach, w których uczestniczy Spółka, oraz wręczane zaproszonym gościom podczas spotkań z przedstawicielami X. Spółka nabywa również usługi cateringowe i artykuły spożywcze w związku z organizowaniem imprez i spotkań pracowniczych. Przykładowo, Spółka przekazuje pączki pracownikom w Tłusty Czwartek oraz organizuje spotkania okolicznościowe (Wigilia, Wielkanoc), podczas których zapewniane jest pracownikom wyżywienie (w tym celu Spółka kupuje artykuły spożywcze lub usługi cateringowe/gastronomiczne). Na wybrane imprezy pracownicze zapraszane są również rodziny pracowników. Spółka dokonuje również przekazań kalendarzy z logo X na rzecz swoich kontrahentów i potencjalnych kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

(pytanie Nr 10 wniosku) Czy kalendarze z logo X przekazywane kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom stanowią drukowane materiały reklamowe w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT?

Zdaniem wnioskodawcy: Zdaniem Spółki kalendarze z logo X przekazywanie kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom stanowią drukowane materiały reklamowe w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Zdaniem Spółki, za drukowane materiały reklamowe, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, można również uznać kalendarze z logo X przekazywane kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom. Niewątpliwie kalendarze stanowią materiały drukowane. Dodatkowo, na przedmiotowych kalendarzach zamieszczone jest logo Spółki. W konsekwencji, przedmiotowe towary można uznać za drukowane materiały reklamowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z kolei przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie możne stanowić jedynej podstawy do dokonanych rozstrzygnięć. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Reasumując, opisane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie klientom upominków opatrzonych logo firmy stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy, kalendarze logo X przekazywanie kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom stanowią drukowane materiały reklamowe w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie zostało zdefiniowane pojęcie materiały reklamowe. Według definicji pochodzącej z innych źródeł /leksykon PWN/ przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego, polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Bezsprzecznie za drukowane materiały uznać należy wszelkie druki na papierze tj. materiały wykonane metodami poligraficznymi. Wyłącznie kalendarze, które zawierałyby przede wszystkim informacje na temat działalności Spółki i jej produktów odpowiadają pojęciu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Spółka prezentuje stanowisko, zgodnie z którym przekazywanie kalendarzy z logo potencjalnym klientom, ma charakter reklamowy, o czym ma przesądzać umieszczenie na nich logo firmy. Wobec braku definicji pojęcia reklamy w ustawie o podatku od towarów i usług również w tym miejscu należy odwołać się do innych dziedzin, w których pojęcie to występuje. I tak: stosując definicję słownikową, za reklamę należy uznać "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś" (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2002, pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka). Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że "celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia; polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi); od strony przedmiotowej można rozróżnić: reklamę towaru, usługi a także marki" (wyrok NSA z dnia 14 listopada 2002 r. - sygn. Akt I SA/Wr 4097/01). Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym także poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, że Spółka umieszcza na towarach jedynie logo X.

Należy się zgodzić z wnioskodawcą, iż kalendarz z logo jest reklamą. Jednakże należy zauważyć, że kalendarz z logo Spółki nie jest drukowanym materiałem reklamowym. Umieszczanie samego logo na kalendarzu to za mało - to tylko oznakowanie, graficzny znak towarowy, symbol firmy - aby uznać go za drukowany materiał reklamowy. Z opisu stanu faktycznego nie wynika by kalendarze z logo Spółki zawierały informacje o Spółce i jej działalności o charakterze reklamy; rozumianej jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock