IP-PP2-443-511/08-2/ASi

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu 17 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu samochodu osobowego wykorzystywanego do działalności gospodarczej oraz z tytułu zakupu paliwa do jego eksploatacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu samochodu osobowego wykorzystywanego do działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług przewozu osób na liniach regularnych autokarowych przebiegających przez teren Polski, Niemiec, Belgii, Francji, Anglii, Republiki Irlandii. Ze względu na znaczną skalę przewozów jak też długość eksploatowanych linii (od 1600-2500 km w jedną stronę) niezbędne stało się zakupienie samochodu osobowego średniej klasy o przewidywanej cenie brutto 120.000 zł. Samochód będzie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i użytkowany do celów ściśle związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.Planuje się między innymi używanie samochodu do awaryjnego dowozu drobnych części zamiennych, dowozu załogi celem wymiany - stosownie do wymogów prawa przewozowego, awaryjnego dowozu pasażerów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stanie prawnym na dzień złożenia wniosku, z uwzględnieniem zapisów VI Dyrektywy i następnych aktów prawnych Unii Europejskiej oraz zgodnych z nimi zapisów ustawy o podatku od towarów i usług podatnik ma prawo do odliczenia 100% podatku VAT od zakupionego samochodu osobowego, a następnie odliczać 100% podatku VAT od zakupu paliwa do jego eksploatacji.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego przez sprzedawcę w fakturze VAT wystawionej za sprzedany samochód, jak też do odliczania podatku VAT naliczonego w cenie paliwa zakupowanego do samochodu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące polskiego podatnika w dniu złożenia niniejszego wniosku, w części ograniczającej odliczanie podatku VA T od samochodów i paliwa do nich są niezgodne z VI Dyrektywą Unii Europejskiej - a szczególnie z art. 17p. VI Dyrektywy.

Polski ustawodawca, wprowadzając 1 maja 2004 r. tzw. "wzór Lisaka" a następnie wprowadzając 22 sierpnia 2005 r. ograniczenie w odliczaniu VAT dla samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony naruszył ustaloną w Dyrektywie klauzulę stałości. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają między innymi wyroki - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 4 kwietnia 2007 r. (I SA/Wr 1852/06), WSA w Warszawie z 20 czerwca 2007 r. (VIII SA/Wa 324/07). Jak też liczne artykuły w fachowej prasie. Ponieważ w opisanej wyżej sytuacji należy uznać, że do dnia zmiany przepisów niezgodnych z Dyrektywą nie obowiązują żadne ograniczenia w odliczaniu VAT przy zakupie samochodów i zakupie paliwa, Wnioskodawca uważa swoje stanowisko za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Od dnia 1 maja 2004 r. Polska stała się stroną Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, wobec czego zobowiązała się przestrzegać postanowień traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez Instytucje Wspólnoty na zasadach określonych w tych traktatach. System prawny Wspólnoty Europejskiej obejmuje prawo pierwotne czyli traktaty założycielskie i podstawowe zasady prawne oraz prawo pochodne tworzone przez organy Wspólnoty. W stosunku do prawa pierwotnego zastosowanie ma zasada pierwszeństwa oraz bezpośredniego stosowania. Jednakże przepisy takie jak dyrektywy, które nie są wystarczająco precyzyjne i bezwarunkowe, nie odznaczają się bezpośrednią skutecznością. Adresatami dyrektyw są wyłącznie państwa i nie mogą być one kierowane do innych podmiotów prawa - osób fizycznych i prawnych. Zasadą jest, że dyrektywy nie obowiązują bezpośrednio w wewnętrznych porządkach prawnych, a ich istotą jest to, że wyznaczają rezultat, jaki ma zostać osiągnięty, natomiast wybór środków mających służyć jego realizacji, został pozostawiony swobodnej decyzji państw członkowskich.

Do dziś Rada Unii Europejskiej nie podjęła decyzji, jakie wydatki nie będą uprawniały do odliczenia podatku od wartości dodanej. Zgodnie z zapisem art. 176 Dyrektywy Rady Europy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatkowego od wartości dodanej do czasu kiedy powyższe zasady zostaną wprowadzone w życie, Państwa Członkowskie mogą utrzymać wszelkie wyłączenia przewidziane w ich regulacjach krajowych w chwili wejścia w życie niniejszej Dyrektywy.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług w naszym kraju po przystąpieniu do Unii Europejskiej uregulowane zostało ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zasadnicza konstrukcja obecnie obowiązujących polskich przepisów o podatku od towarów i usług jest zgodna z przepisami dyrektyw Unii Europejskiej, natomiast wielokrotna nowelizacja przepisów wyżej wymienionej ustawy ma związek z ciągłym dostosowywaniem szczegółowych przepisów do regulacji unijnych.

W myśl art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego od dnia 22 sierpnia 2005 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Powyższe ograniczenie prawa do odliczenia nie dotyczy pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy, tj.:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w powyższym art. 86 ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 5 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756/ - w stosunku do samochodów nabytych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej).

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

Zatem, pełne odliczenie podatku naliczonego od zakupionego paliwa dotyczy wyłącznie samochodów, których dopuszczalna masa całkowita przekracza 3,5 tony oraz innych pojazdów samochodowych wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy.

W kwestii możliwości odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem paliwa do samochodu osobowego, o którym mowa we wniosku, należy stwierdzić, że zgodnie z powołanym art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy nie przysługuje takie prawo, tj. nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do napędu samochodu osobowego.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, tut. organ podatkowy stwierdza, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu w wysokości 60% kwoty podatku wykazanego na fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla, że jeśli samochód osobowy będący przedmiotem zapytania nie spełnia wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, to Podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa do tego samochodu.

Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.