IP-PP2-443-510/08-4/KCH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2008 r. (data wpływu 12 marca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2008 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w przedstawionym poniżej opisie stanu faktycznego. Wezwaniem z dnia 17 kwietnia 2008 r. tutejszy organ wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Pismem z dnia 24 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) uzupełniono wniosek o brakujące elementy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

X po przekroczeniu kwoty obrotu zwolnionego od podatku VAT składają zgłoszenie rejestracyjne w konsekwencji stając się podatnikami podatku od towarów i usług. Koła jednocześnie zostały zobowiązane do wystawienia zeznania rocznego o osiągniętych przychodach PIT-8C a myśliwi są obowiązani są w zeznaniu rocznym wykazać przychód z tytułu wypłaconych im przez X rekompensat za pozyskane zwierzyny. Zdaniem wnioskodawcy świadczone usługi mieszczą się w dziale 91 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W związku z tak przedstawionym opisem, Strona zwróciła się z prośbą o zajęcie stanowiska w następującej kwestii:

Czy X są zwolnione podmiotowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z tytułu podatku VAT od obrotu uzyskanego z tytułu sprzedaży tusz pozyskanej zwierzyny oraz poroża samców zwierzyny płowej.

Zdaniem wnioskodawcy, działa on w oparciu o Prawo o stowarzyszeniach. Prawo to nie wskazuje celów w jakich można się zrzeszać, zastrzegając jedynie, że stowarzyszenie nie może mieć celu zarobkowego. Konsekwencją tej normy prawnej jest zapis art. 35 ust. 2 ustawy - Prawo ł, który stanowi, że dochód z działalności gospodarczej służy wyłącznie realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między członków myśliwych. Rozwinięciem tej regulacji jest z kolei ust. 2 § 5 statutu związku wskazujący, że dochody z działalności gospodarczej przeznacza się na realizację zadań statutowych zrzeszenia. Oznacza to, że zadaniem zrzeszenia nie może być prowadzenie komercyjnej działalności gospodarczej, której celem jest osiąganie zysków. Wprawdzie może ono prowadzić działalność gospodarczą jednakże całkowity dochód z niej musi przeznaczyć na realizację swych statutowych zadań, nic natomiast nie może być przedmiotem zysku jego członków i myśliwych.

Stanowisko takie zawarł Sąd Najwyższy w swoim postanowieniu z dnia 19 czerwca 1996 r. nr I..... opublikowanym w Orzecznictwie Sądu Najwyższego izby Cywilnej nr... poz. 133.

Prowadzenie działalności gospodarczej pozwala zatem Zrzeszeniu (w tym X - podstawowym jednostkom organizacyjnym Zrzeszenia) na zebranie środków służących realizacji Jego zadań statutowych. Działalność statutową określa § 5 Statutu Y X pozyskują środki na działalność statutową określoną w ww. paragrafie przez pozyskanie zwierzyny, sprzedaż jej tusz i poroży zwierzyny płowej oraz składek członkowskich. Pozyskaniem zwierzyny zajmują się myśliwi zrzeszeni w Y a przychód ze sprzedaży zwierzyny, tusz i poroży samców zwierzyny płowej jest przychodem X, a nie myśliwego. Myśliwy pozyskując zwierzynę pokrywa koszty polowania z własnych środków. X wypłaca myśliwemu, w ramach rekompensaty, zwrot poniesionych kosztów pozyskania zwierzyny, zakupu amunicji, dojazdu do łowiska, transportu ubitej zwierzyny do punktu skupu, kosztów amortyzacji broni i osprzętu/ ryczałtem w wysokości 20% wartości sprzedanej zwierzyny/. Biorąc powyższe pod uwagę, naszym zdaniem, Y jako organizacja członkowska, działając wyłącznie na podstawie statutu, korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż w załączniku Nr 4 do ustawy, w poz. 10 wymienia się jako podmiot zwolniony od podatku z tytułu świadczonych usług organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane wyłącznie statutowe. Usługi te zostały sklasyfikowane w dziale 91 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU. We wstępie do grupowań tego działu wymienia się je w pkt 1 lit. f) - usługi innych organizacji członkowskich. Aby nie było wątpliwości to w pkt 2 wymieniono organizacje, których ten dział 91 nie obejmuje. Do żadnej z tych grup organizacji wymienionych w pkt 2 Y przypisać nie można co potwierdza, że organizacja ta zawiera się w pkt 1 lit. a). Powyższe potwierdza nasze stanowisko, że Y jest zwolnione z podatku od towarów i usług.

Nie sposób też jest zgodzić się ze stanowiskiem Urzędów Skarbowych, iż od sprzedaży tusz zwierząt łownych i poroża samców zwierzyny płowej, X obowiązane są płacić podatek VAT w wysokości 3%. Gdyby ustawodawca chciał aby X ten podatek płaciły to w załączniku Nr 4 do ustawy w pkt 10 zapis powinien brzmieć usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane wyłącznie statutowe z wyłączeniem: i tu dokonałby wyliczenia tak jak tego dokonał chociażby w poz. 9 tego załącznika.

Mając na uwadze powyższe nasze stanowisko w sprawie jest następujące: X są zwolnione podmiotowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004 r. Nr 54 poz. 535 Z późn. zm.) z podatku VAT bez względu na źródła przychodu byle dochód uzyskany z tych źródeł przeznaczony był na działalność statutową.

W odpowiedzi na wezwanie Strona wyjaśniła, iż symbol działalności Związku to PKWiU 91.33.14-00.00 usługi świadczone przez organizacje członkowskie pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane wyłącznie statutowe - zgodnie z załącznikiem Nr 4 do ustawy.

Wnioskodawca podkreśla, iż działa w oparciu o prawo o stowarzyszeniach. Prawo to nie wskazuje celów w jakich można się zrzeszać, zastrzegając jedynie, że stowarzyszenie nie może mieć celu zarobkowego. Konsekwencją tej normy prawnej jest zapis art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo ł, (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 372 z późn. zm.) który stanowi, że dochód z działalności gospodarczej służy wyłącznie realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między członków (myśliwych). Działalność statutową określa § 6 statutu. Ust. 2 § 6 jest rozwinięciem regulacji zawartej w art. 35 ust. 2 ustawy - Prawo ł wskazujący, że zrzeszenie może prowadzić działalność gospodarczą i rolniczą wg zasad określonych w odrębnych przepisach. Oznacza to, że zadaniem zrzeszenia nie może być prowadzenie działalności gospodarczej, której celem jest osiąganie zysków, nie jest to działalność zarobkowa. Wprawdzie może ono prowadzić działalność gospodarczą w ramach wykonywanych zadań do których jest powołane, jednakie całkowity dochód z niej musi przeznaczyć na realizację swych statutowych zadań, nic natomiast nie może być przedmiotem zysku jego członków myśliwych. Stanowisko takie zawarł Sąd Najwyższy w swoim postanowieniu z dnia 19 czerwca 1996 r. /nr III CZP 66/96 opublikowanym w Orzecznictwie Sądu Najwyższego Izby Cywilnej (OSNC nr 10/1996 poz. 133. Prowadzenie działalności pozwala zatem zrzeszeniu /w tym ZX podstawowym jednostkom organizacyjnym zrzeszenia na zebranie środków służących realizacji jego zadań statutowych. Biorąc powyższe pod uwagę oraz fakt iż zwierzyna łowna w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowi własność Skarbu Państwa /art. 2 Ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo ł - Dz. U. z 2002 r. Nr 42 poz. 372 z późn. zm.) a organami administracji w zakresie łowiectwa są:

* naczelnym organem administracji rządowej do spraw ł - minister właściwy ds. środowiska,

* administratorami w zakresie X wojewodowie. /art. 6 i 7 ustawy - Prawo X,

należy uznać, iż działalność wnioskodawcy polegająca na gromadzeniu środków na realizację celów łowiectwa, określonych w Prawie łowieckim i statucie, są to usługi świadczone na rzecz Skarbu Państwa mieszczące się w klasyfikacji PKWiU 91.33.14-00.00 Usługi świadczone przez organizacje członkowskie pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane wyłącznie statutowe, a więc Związek korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) gdyż w załączniku Nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, w poz. 10 wymienia się jako podmiot zwolniony od podatku z tytułu świadczonych usług organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane (wyłącznie statutowe). Usługi te zostały sklasyfikowane w dziale 91 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWIU).

We wstępie do grupowań tego działu wymienia się je w pkt 1 lit. f) usługi innych organizacji członkowskich. Aby nie było wątpliwości to w pkt 2 wymieniono organizacje, których ten dział 91 nie obejmuje. Do żadnej z tych grup organizacji wymienionych w pkt 2Y przypisać nie można co potwierdza, że organizacja ta zawiera się w pkt 1 lit. f) a to potwierdza nasze stanowisko, że Związek jest zwolniony z podatku od towarów i usług.

Usługi w zakresie gromadzenia środków na realizację celów łowiectwa polegają miedzy innymi na pozyskaniu zwierzyny, której tuszę myśliwy do starcza do punktu skupu zwierzyny, bądź kupuje ją na użytek własny. Środki należne za dostarczoną do punktu skupu tuszę bądź za tuszę sprzedaną myśliwemu, trafiają na rachunek bankowy zarządcy obwodu (X) i służą zabezpieczeniu realizacji celów łowiectwa. Poroże zwierzyny płowej stanowi trofeum, i jest własnością myśliwego. Inaczej odbywa się w przypadku sprzedaży polowań. Zarządca obwodu przedstawia ofertę biurom organizującym polowania. Biura te są podmiotami gospodarczymi i w większości są podatnikami VAT z uwagi na wielkość osiąganych obrotów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Myśliwy zagraniczny lub krajowy, który jest zainteresowany złożoną ofertą wykonuje polowanie na terenie danego X. X za świadczoną usługę rozlicza się z organizatorem polowania. Myśliwy pozostawia tuszę pozyskanej zwierzyny zarządcy obwodu (X) bądź bierze na własny użytek. W przypadku pozostawienia tuszy do dyspozycji zarządcy, ten dostarcza ją do punktu skupu otrzymując za to środki na własne konto. W przypadku pobrania tuszy na własny użytek, myśliwy rozlicza się z organizatorem polowania i on sprzedaje myśliwemu zarówno tuszę jak i poroże zwierzyny płowej. Tak więc podatnikami podatku VAT z tytułu sprzedaży tusz i poroży zwierzyny płowej stają się podmioty prowadzące komercyjną działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży tusz zwierzyny płowej i czarnej oraz podmioty gospodarcze prowadzące komercyjną działalność gospodarczą w zakresie organizacji polowań dewizowych. X za świadczoną usługę, w zakresie organizacji polowania na swoim terenie, rozlicza się z organizatorem polowania.

Jak z powyższego wynika, X, korzystają ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 usta 1 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Może również prowadzić działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Dla określenia czy i w jakich okolicznościach jego działalność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy przede wszystkim ustalić, czy w konkretnym przypadku spełnione zostały przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikami (podatku od towarów i usług) są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w brzmieniu ustępu 2 art. 15 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, z także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wprost przepisów wskazać należy, iż definicja działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 uprzednio cytowanej ustawy różni się swym zakresem od tej zawartej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Jak wynika z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzenie przez podmiot samodzielnej działalności gospodarczej nie jest uzależnione ani od jej celów ani też od jej rezultatów. W związku z tym samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług pozwala na uznanie za podatnika również organizacji o charakterze "non profit" o ile spełniona zostanie kolejna z przesłanek, a mianowicie o charakterze przedmiotowym, tzn. jeżeli stowarzyszenie dokonuje stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług m.in. odpłatnej dostawy towarów albo odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy ustawodawca zwolnił część czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wśród zwolnień znajdują się usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy, w katalogu których w poz. Nr 10 znajdują się usługi oznaczone symbolem PKWiU 91 świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane (wyłącznie statutowe).

Reasumując stwierdzić należy, iż wnioskodawca posiada, w zakresie w jakim wykonuje swoją działalność statutową, status podatnika podatku od towarów i usług. Jednocześnie przyjmując stanowisko podatnika, iż świadczone w ramach wyżej wymienionej działalności usługi, są zaliczane do grupowania o symbolu PKWiU 91, tutejszy organ uznaje, że usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o wyżej przytoczony art. 43 ust. 1 ustawy (poz. 10 załącznika Nr 4).

Na uwagę zasługuje także fakt, iż w celu określenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla określonej usługi lub też stwierdzenia czy dane usługi są zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niezbędne jest ustalenie właściwego symbolu PKWiU. Prawidłowa klasyfikacja wykonywanej usługi należy do podatnika. Organy podatkowe nie mają uprawnień do rozstrzygania, jaki symbol PKWiU powinien zastosować podatnik. W przypadku trudności lub wątpliwości w ustaleniu prawidłowego grupowania usługi podatnik winien zgłosić się do właściwego organu, którym jest urząd statystyczny. Komunikatem z dnia 5 listopada 2002 r. (Dz. U. GUS Nr 12, poz. 87/ w sprawie trybu wydawania opinii interpretacyjnych według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych Prezes GUS postanowił, że od 1 stycznia 2003 r. do wydania opinii interpretacyjnych podstawowych standardów klasyfikacyjnych (PKWiU, PKOB, PCN) właściwy jest Urząd Statystyczny, Ośrodek Interpretacyjny Standardów Klasyfikacyjnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odnosząc się do przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego oraz przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego, stwierdza, iż przy założeniu, iż wskazany przez wnioskodawcę symbol statystyczny usług został prawidłowo przyporządkowany do PKWiU 91, że stanowisko wyrażone w rozpatrywanym wniosku w tym zakresie jest prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, iż przywołane interpretacje urzędów skarbowych, są interpretacjami wydanymi w indywidualnych sprawach wnioskodawców, więc nie stanowią powszechnie obowiązującego prawa.

Odnośnie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, tutejszy organ informuje, iż rozstrzygnięcie w tym zakresie będzie przedmiotem odrębnej interpretacji wydawanej w oparciu o uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.