IP-PP2-443-337/07-2/SAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego duplikatu faktury - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego duplikatu faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Spółka w dniu 12 kwietnia 2001 r. podpisała z Urzędem Dzielnicy umowę najmu terenu, na którym miała prowadzić działalność gospodarczą. Jednak w wyniku nie dotrzymania pewnych warunków umowy ze strony Urzędu Dzielnicy strony zawarły kompromis i ustaliły ustnie, że Urząd odstąpi od obciążania Spółki kosztami najmu do momentu wywiązania się z obowiązków. W okresie od listopada 2002 r. do sierpnia 2005 r. Spółka nie otrzymywała faktur za najem. W dniu 2 września 2005 r. Urząd Dzielnicy wystawił Spółce fakturę na najem za 34 miesiące, tj. za okres listopad 2002 r. - kwiecień 2005 r. Faktura ta została zakwestionowana przez Spółkę i odesłana do Urzędu bez zarachowania w księgach rachunkowych. Podobnie postąpiono z następnymi fakturami w kolejnych miesiącach za okres październik 2005 r. - kwiecień 2006 r. Spółka założyła, iż zostanie zwolniona z ponoszenia powyższych wydatków. Urząd Dzielnicy w międzyczasie wystąpił do sądu o nakaz zapłaty za pierwszą fakturę wraz z należnymi odsetkami. W dniu 1 lutego 2007 r. Spółka otrzymała prawomocny wyrok nakazujący zapłatę należności. Spółka spłaciła całość zobowiązania. W dniu 14 września 2007 r. do Spółki wpłynęły duplikaty faktur za najem z okresu listopad 2002 - kwiecień 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim okresie Spółce przysługuje prawo odliczenia VAT od duplikatów faktur za najem.

Zdaniem wnioskodawcy prawo odliczenia VAT przysługuje Spółce w miesiącu otrzymania duplikatów faktur.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) brzmi: "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124". Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Przepis art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18, natomiast przepis art. 86 ust. 11 brzmi: "Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy".

Zasady wystawiania faktur (w tym duplikatów faktur) określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798). Zgodnie z przepisami § 22 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej, przy czym faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Z powyższych przepisów wynika, iż:

* duplikat faktury jest drugim egzemplarzem faktury, dokumentującym tą samą czynność;

* duplikat faktury uprawnia do odliczenia określonego w nim podatku naliczonego;

* przy rozliczeniu duplikatu faktury należy stosować przepisy dotyczące terminów rozliczania faktur.

W sytuacji, gdyby podatnik nie otrzymał w ogóle oryginału faktury, przysługiwałoby mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc otrzymania duplikatu faktury lub w miesiącu następnym. W sytuacji opisanej we wniosku Spółka otrzymywała, a następnie odsyłała wszystkie otrzymane faktury z powrotem do wystawcy (tj. do Urzędu Dzielnicy). Spółka we wniosku nie wyjaśniła, czy odesłane do wystawcy oryginały faktur zostały zniszczone bądź zagubione.

W wyroku z dnia 15 marca 2007 r. (sygn. akt I FSK 541/06) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż otrzymanie faktur, potwierdzających fakt dokonania czynności prawnych, takich jak nabycie towaru lub usługi, zrodziło nie tylko konsekwencję w postaci powstania prawa do odliczenia wskazanego w nich podatku naliczonego, ale też skutek w postaci skonkretyzowania ram czasowych, w obrębie których podatnik mógł z tego prawa skorzystać. Skutek ten nie mógł powstać po raz drugi z chwilą otrzymania duplikatów faktur, gdyż nie dokumentowały one żadnej nowej czynności obrotu, a jedynie ponownie potwierdzały czynność wcześniej dokonaną.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w opisanym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w deklaracji VAT-7 za miesiąc otrzymania oryginałów faktur lub za miesiąc następny (stosownie do ww. przepisów art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług). Przepisem art. 86 ust. 13 ww. ustawy stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Zatem z przedmiotowego prawa Spółka może skorzystać dokonując korekty deklaracji VAT-7 za każdy z miesięcy, w których otrzymywała oryginały faktur lub za miesiąc następny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.