IP-PP2-443-28/08-4/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2007 r. (data wpływu 3 stycznia 2008 r.), uzupełnionego pismem z dnia 4 lutego 2008 r. (data wpływu 6 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Strona, będąc podatnikiem VAT, zawarła umowę w 2005 r. z posłem do Parlamentu Europejskiego (PE). Przedmiotem umowy jest świadczenie usług poprzez osobę oddaną do dyspozycji Posła. Wprawdzie w umowie wskazuje się, że jej stroną nie jest Parlament Europejski, to jednak płatnikiem należnego Stronie wynagrodzenia jest Parlament. Ponadto Poseł do Parlamentu Europejskiego (zamawiający) przekazuje Stronie przed wykonaniem usługi zamówienie wraz ze specyfikacją zadań w formie podpisywanej umowy-zlecenie. Jest to niezbędne dla realizacji dostarczenia przez Stronę usług dla instytucji Wspólnot Europejskich (tekst jedn.: Posła Parlamentu Europejskiego) do celów służbowych tych instytucji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym ma zastosowanie § 7c Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970).

Zdaniem wnioskodawcy w powyższej sprawie znajduje zastosowanie § 7c Rozporządzenia Ministra Finansów (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), o treści: "Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz: instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864)4), zwanych dalej "instytucjami Wspólnot", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji;", co znajduje swoje uzasadnienie ze względu na następującą wykładnię: Kluczową kwestią jest rozstrzygnięcie, czy świadczenie usług na rzecz Posła do PE, jest świadczeniem usług na rzecz instytucji Wspólnoty o której mowa w ww. Protokole. Zgodnie z artykułem 189 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Parlament Europejski, złożony z przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, wykonuje uprawnienia przyznane mu niniejszym Traktatem. Parlament jest więc wprawdzie jako całość organem Wspólnoty, jednakże przepis ten podkreśla kolektywny charakter tejże instytucji, który jest jej immanentną cechą. Należy PE zatem traktować przede wszystkim jako zgromadzenie posłów wykonujących swoje mandaty. W konsekwencji wszelkie świadczenia na rzecz posłów, pozostające w bezpośrednim związku z wykonywaniem przez nich mandatu są również świadczeniami na rzecz Parlamentu Europejskiego. Istnienie i funkcjonowanie Parlamentu zależy bowiem od pracy posłów. Nie ulega wątpliwości, że taką właśnie koncepcję Parlamentu jako jednostki kolektywnej przyjęto również w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich. Rozdział III Protokołu, poświęcony Parlamentowi został zatytułowany: "Członkowie zgromadzenia". Zarówno z samego brzmienia tego tytułu, jak również z treści całego rozdziału jasno wynika, że przywileje i immunitety przysługują tworzącym Parlament posłom, nie zaś jemu jako organowi Wspólnoty. Zatem dysponentem przywilejów i immunitetów nie jest PE jako całość, tylko poszczególni posłowie. Stanowisko takie znajduje jednoznaczne potwierdzenie również w jego Regulaminie, który w art. 5 stanowi, że Posłom do Parlamentu Europejskiego przysługują przywileje oraz immunitety przewidziane w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich. Skoro zatem ustawodawca w § 7c przedmiotowego rozporządzenia, posłużył się odesłaniem do wskazanego wyżej Protokołu, to w zakresie podmiotowym tego przepisu należy uwzględnić przede wszystkim PE jako zgromadzenie posłów. Zatem świadczenie usług na rzecz posła w związku z wykonywaniem przez niego mandatu oznacza świadczenie usług na rzecz instytucji wspólnoty. Nie bez znaczenia dla wykładni wskazanych powyżej przepisów jest również brzmienie art. 21 Decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 28 września 2005 r. w sprawie przyjęcia statutu posła do Parlamentu Europejskiego (2005/684/WE, Euratom). Przepis ten stanowi, że Posłowie mają prawo do pomocy osobistych współpracowników, których sami sobie dobierają. W punkcie 2 znajduje się natomiast stwierdzenie, że Parlament ponosi faktyczne koszty ich zatrudnienia. Biorąc pod uwagę, że zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, przy czym kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, to naliczanie w przedmiotowym stanie faktycznym podatku VAT według stawki 22% oznaczałoby faktyczne obciążanie nim Parlamentu Europejskiego, który jest płatnikiem wynagrodzenia. W takiej sytuacji mielibyśmy do czynienia z wykluczeniem Parlamentu Europejskiego z regulacji określonej w § 7c przedmiotowego Rozporządzenia, co należy uznać za zupełną sprzeczność z celem i literą prawa.

Taką argumentację przyjął również Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku (załącznik 3) na złożone zażalenie przez podatnika w związku z odmową takowej interpretacji przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku (załącznik 2). Stwierdzono, iż w myśl prawa w rzeczywistości beneficjentem świadczonych usług przez wybranych współpracowników Posłów do PE jest sam Parlament Europejski. Natomiast ww. Protokół dot. immunitetów i przywilejów odnosi się również do Parlamentu Europejskiego, gdyż jego zakres dotyczy nie tylko Preambuły Protokołu, ale całego jego tekstu. Protokół reguluje również kwestię przywilejów i immunitetów członków Parlamentu Europejskiego (art. 8-10, rozdz. III). Z uwagi na fakt, iż Parlament Europejski to nic innego jak zgromadzenie przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, a immunitety z istoty swojej przysługują osobom fizycznym, należy uznać, iż Protokół odnosząc się do członków Parlamentu Europejskiego, tym samym odnosi się do niego samego. Zatem świadczenie usług przez pracowników posłów do PE należy uznać za świadczenie usług na rzecz samego PE, co w konsekwencji oznacza możliwość zastosowania przepisów § 7c Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z § 7c ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz:

Zastosowanie preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług warunkuje jednak ust. 2 ww. rozporządzenia, który mówi, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podmioty, o których mowa w ust. 1, dla nabywanych towarów lub usług przekażą przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi dokonującemu dostawy towarów lub usługodawcy:

Ustawodawca nie określił wzoru zamówienia towarów i usług, do których odnosi się świadectwo zwolnienia z podatku akcyzowego, zatem warunek wymieniony w pkt 2 § 7c ust. 2 ww. rozporządzenia spełnia każdy dokument występujący w charakterze zamówienia, tzn. stanowiący polecenie dostarczenia lub wykonania czegoś, o ile zawiera szczegółową specyfikację towarów lub usług. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że dokument przekazywany Stronie przez Posła Parlamentu Europejskiego w formie umowy ze specyfikacją zadań może być uznany za zamówienie, o którym mowa w pkt 2 § 7c ust. 2 ww. rozporządzenia.

Aby spełnić wszystkie przesłanki § 7c ww. rozporządzenia do uznania opisanego we wniosku świadczenia usług za świadczenie usług korzystające z obniżonej stawki podatku od towarów i usług do wysokości 0% należy zastanowić się, czy opisane usługi świadczone są na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich. § 7c warunkuje uznanie nabywców towarów lub usług za instytucje Wspólnot Europejskich od wyszczególnienia ich w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864)4). Zakres podmiotowy Protokołu obejmuje m.in. Europejski Bank Centralny, Przedstawicieli Państw Członkowskich, czy urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich. Protokół reguluje również kwestię przywilejów i immunitetów członków Parlamentu Europejskiego. Z uwagi na fakt, iż Parlament Europejski to nic innego jak zgromadzenie przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, a immunitety z istoty swojej przysługują osobom fizycznym, należy uznać, iż Protokół odnosząc się do członków Parlamentu Europejskiego, tym samym odnosi się do niego samego. W związku z powyższym, należy uznać, że Strona świadcząc usługi na rzecz posła Parlamentu Europejskiego wypełnia warunek § 7c ww. rozporządzenia i ma prawo skorzystać z obniżonej do 0% stawki podatku od towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.