IP-PP2-443-259/07-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2007 r. (data wpływu 13 września 2007 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z żoną zakupił w 2000 r. niezabudowaną działkę rolną położoną w miejscowości T., gmina N., o obszarze 1,04ha z zamiarem prowadzenia upraw rolnych. W 2003 r. przedmiotowa nieruchomość została podzielona na mniejsze działki o obszarze od 1200 - 1800 m#178;. W 2006 r. teren wsi, na którym położone są przedmiotowe działki, został objęty planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym, przy zachowaniu istniejącego podziału, zakwalifikowano go jako teren budowlany. W 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną sprzedał cztery działki czterem różnym okazjonalnym nabywcom. Jako przedmiot transakcji w aktach notarialnych wymienia się działki gruntu rolnego, co jest zgodne z wydanymi przez Urząd Gminy wypisami z ewidencji gruntów. Jak dotychczas poszczególne sprzedane działki nie zostały wyłączone z produkcji rolnej. W okresie zbycia działek zarówno Wnioskodawca, jak i jego żona nie prowadzili działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ani innej działalności gospodarczej. Wnioskodawca i jego żona utrzymują się ze skromnych emerytur, sprzedane działki stanowiły ich wspólny majątek osobisty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez osoby fizyczne, nie występujące w charakterze podatników podatku od towarów i usług, czterech działek gruntu wydzielonych z majątku osobistego, należy traktować jako działalność gospodarczą i czy czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż z majątku osobistego, gdy zbywający nie występują w charakterze podatników podatku od towarów i usług, czterech działek gruntu rolnego przeznaczonego w planie zagospodarowania pod budownictwo mieszkaniowe nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Aby dostawa gruntu podlegała opodatkowaniu musi być, w świetle obowiązujących przepisów, dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powyższego, działalnością gospodarczą dla celów podatku od towarów i usług nie jest tylko profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły (stały), lecz również działalność realizowana sporadycznie, a nawet jednorazowo w sytuacji wskazującej na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Jednakże tut. organ podatkowy zaznacza, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje sprzedaży ze swego prywatnego majątku (np. gruntu budowlanego), jeżeli wykonuje to w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego charakteru, a towary te nie były nabywane w celu ich zbycia - to wykonywane przez taką osobę czynności dostawy gruntu nie uznaje się za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak sprzedaż dotyczy gruntu budowlanego, nabytego w celu dalszej jego odsprzedaży, czynności te należy zakwalifikować jako działalność gospodarczą, a taką osobę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ww. ustawy.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nabył nieruchomość z zamiarem wykorzystania jej na działalność gospodarczą (prowadzenie upraw rolnych), w związku z czym, nawet jednorazowa sprzedaż gruntu będzie opodatkowana. Należy zatem uznać, że zbycie przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, której dokonanie powoduje uzyskania statusu podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.