IP-PP2-443-255/07-3/MK - Zastosowanie stawki 7% przy sprzedaży usług komunikacyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2007 r. (data wpływu 12 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 7 % w przypadku sprzedaży usług komunikacyjnych (biletów 30, 90 i 120 dniowych) kodowanych na karcie zbliżeniowej oraz sprzedaż kart kodowanych po raz pierwszy - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 7% w przypadku sprzedaży usług komunikacyjnych (biletów 30, 90 i 120 dniowych) kodowanych na karcie zbliżeniowej oraz sprzedaż kart kodowanych po raz pierwszy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Państwowe Przedsiębiorstwo X (zwana dalej "X") na podstawie zawartej z kontrahentem umowy prowadzi sprzedaż uprawnień do korzystania z usług komunikacyjnych (biletów 30, 90 i 120 dniowych) kodowanych na karcie zbliżeniowej oraz sprzedaż kart kodowanych po raz pierwszy. Sprzedaż realizowana jest w sposób ciągły w oznaczonych placówkach X. Zgodnie z umową sprzedaż odbywa się w imieniu i na rzecz kontrahenta, zajmującego się świadczeniem usług zbiorowego transportu lokalnego. Sprzedaż uprawnień i kart dokonywana jest po cenie nominalnej skalkulowanej i ustalonej przez przewoźnika oraz umieszczonej na druku potwierdzającym zakup. Cena ta zawiera podatek od towarów i usług obliczony według obniżonej stawki 7%, właściwej dla usług przewozów miejskich i podmiejskich ogólnodostępnych pasażerskich, innych niż kolejowe, oznaczonych symbolem 60.21.21 w PKWiU wydanej na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Należności za zakodowane uprawnienia i sprzedane karty dokumentowane są wystawioną przez kontrahenta fakturą VAT, na której umieszcza się elementy niezbędne do zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT, mianowicie nazwę towaru/usługi oraz symbol przedmiotu sprzedaży określony w klasyfikacji PKWiU. Za sprzedaż uprawnień X otrzymuje upust w wysokości zależnej od ceny. Upust stanowi wynagrodzenie X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży opisanej w stanie faktycznym X ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%. Stosownie do art. 41 ust. 2 stawka podatku VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy wynosi 7%. W pozycji 142 ww. załącznika wymienione są usługi pasażerskiego transportu rozkładowego lądowego pozostałe-PKWiU 60.21, co stanowi podstawę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 7%, w przypadku świadczenia tych usług.

Bilety oraz podlegające doładowaniu magnetyczne karty zbliżeniowe są formą zapłaty za świadczone usługi transportu, a także znakami legitymacyjnymi uprawniającymi do korzystania z tych usług. Co do zasady, klient dokonując nabycia biletu, płaci za prawo do korzystania z usług przewozu, płacąc tym samym za świadczenie usług przewozowych realizowanych przez przewoźnika, z których to zamierza skorzystać. Wobec powyższego X jest podmiotem odsprzedającym bilet upoważniający do skorzystania z usługi przewozu świadczonej przez jej kontrahenta - przewoźnika. Fakt, że X dokonuje odsprzedaży biletu nie wpływa, zdaniem X, na to, iż sprzedaje ona nadal produkt w postaci biletu lub karty zbliżeniowej uprawniającej do skorzystania z usług przewozów miejskich i podmiejskich ogólnodostępnych pasażerskich a więc oznaczonych symbolem 60.21.21 w PKWiU.

W konsekwencji w ocenie X zarówno bilety kupowane a następnie sprzedawane przez X jak i świadczona przez nią sprzedaż i doładowanie magnetycznych kart zbliżeniowych, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 7%, co odpowiada stawce właściwej dla sprzedaży usług przewozowych, do których przedmiotowe, odsprzedane bilety i karty zbliżeniowe uprawniają.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Dokonując nabycia biletu, klient płaci za prawo do korzystania z usług przewozu, płacąc tym samym za świadczenie usług przewozowych realizowanych przez przewoźników z których to usług zamierza skorzystać. Opodatkowanie zatem sprzedaży biletów jest uzależnione od stawki podatku od towarów i usług, jaka została określona dla świadczenia usług przewozowych.

Jeżeli bilety dotyczą pasażerskiego transportu lądowego zaklasyfikowanych do grupy PKWiU 60.21.21 podlegających w myśl art. 41 ust. 2 oraz poz. 142 załącznika Nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, to sprzedaż biletów dotyczących tych usług podlega również opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%.

Wysokość stawki podatkowej w przypadku płacenie podatku przez sprzedawcę z tytułu dokonania sprzedaży biletów zależy od rodzaju zawartej umowy między przedsiębiorstwem komunikacyjnym a sprzedawcą. Jeżeli mamy do czynienia z umowami, na podstawie których następuje sprzedaż biletów uprzednio zakupionych od przedsiębiorstwa komunikacyjnego, przy opodatkowaniu takiej sprzedaży obowiązywać będą wyżej wymienione zasady.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.