IP-PP2-443-167/08-2/SAP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-167/08-2/SAP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2008 r. (data wpływu 31 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących otrzymanie premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących otrzymanie premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego. Odbiorcami towarów oferowanych przez nią są przede wszystkim duże sieci handlowe (Kontrahenci). W umowach zawartych z Kontrahentami na rok 2008 zamieszczone zostały klauzule (postanowienia) mające na celu zachęcenie ich do nabywania towarów Spółki. Treść wskazanych klauzul (postanowień) sprowadza się do nagradzania Kontrahentów premiami pieniężnymi (zwanymi też bonusami), których wysokość lub istnienie uzależnione jest od ilości lub wartości zakupionych towarów. Z tytułu opisanych powyżej premii pieniężnych (bonusów) Kontrahenci zamierzają obciążać Spółkę fakturami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek VAT naliczony w fakturach wystawionych przez odbiorców towarów z tytułu ww. premii pieniężnych (bonusów) będzie stanowił dla Spółki kwotę (sumę) podatku naliczonego, o którą Spółka będzie mogła obniżyć podatek VAT należny.

Zdaniem Spółki nie będzie ona uprawniona do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony w fakturach wystawianych przez odbiorców towarów z tytułu ww. premii pieniężnych (bonusów) - a to z uwagi na regulację zawartą w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który to przepis obowiązuje od 1 stycznia 2008 r. Premie pieniężne (bonusy) wypłacane w ww. okolicznościach nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług - czyli czynności, za które płacone są premie pieniężne (bonusy), nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opisane w opisie stanu faktycznego niniejszej sprawy premie pieniężne (bonusy) nie powinny być w związku z tym dokumentowane fakturami VAT, lecz notami obciążeniowymi. Stanowisko powyższe potwierdza, zdaniem Spółki, w pełni wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 96/06. Dodatkowo Spółka wskazuje, iż pogląd prezentowany przez wnioskodawcę wyraził także Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie w decyzji interpretacyjnej z dnia 25 września 2007 r., nr PP-3/4407-44/07.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawą do prawidłowego określenia skutków podatkowych w przedstawionym stanie faktycznym czynności polegającej na wypłacaniu premii pieniężnej jest określenie, jaki charakter ma działanie będące przedmiotem pytania.

Zgodnie z definicją słowo "świadczyć" oznacza - wykonywać coś dla kogoś, na rzecz kogoś, robić dla kogoś coś dobrego ("Popularny słownik języka polskiego", red. naukowy prof. dr hab. Bogusław Dunaj, wyd. Wilga 2000). W piśmiennictwie prawniczym przyjmuje się, że świadczenie może polegać na: 1. dare - daniu czegoś; 2. facere - czynieniu czegoś; 3. non facere - nieczynieniu czegoś; 4. pati - znoszeniu czegoś. Pomiędzy Spółką i Kontrahentem istnieje umowa, która określa zasady współpracy oraz czynniki jakie muszą zostać spełnione, aby Kontrahent nabył uprawnienie do uzyskania premii pieniężnej, zaś Spółka była zobowiązana do jej wypłaty. Zatem po spełnieniu przesłanek określonych w umowie, u Spółki powstaje obowiązek wypłacenia premii pieniężnej - premia taka nie ma charakteru dobrowolnego. Pozwala to na stwierdzenie, iż pomiędzy stronami transakcji istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy uznać za świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Wobec czego w takim przypadku należy stwierdzić, iż premia jest formą wynagrodzenia za wykonane czynności tj.: realizowanie zakupów o określonej wartości lub zakupienie określonej ilości towarów. Z przedłożonego wniosku wynika, iż celem zawartych umów nie jest, jak w przypadku udzielenia nabywcy rabatu, zmniejszenie ceny jednostkowej nabywanych produktów, lecz dodatkowe przyznanie Kontrahentom pewnej kwoty pieniężnej z tytułu zakupu określonej ilości produktów lub z tytułu zakupu produktów określonej wartości.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług brzmi: "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124". Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania, zarówno w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., jak i w brzmieniu obowiązującym uprzednio, wymieniony we wniosku Spółki przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, gdyż czynność udokumentowana przedmiotowymi fakturami podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie usług, o których mowa we wniosku, o ile w sprawie nie znajdą zastosowanie inne ograniczenia przedmiotowego prawa.

Ponadto wyraźnie należy podkreślić, iż przywołany przez Spółkę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 94/06) jest rozstrzygnięciem danego konkretnego przypadku i wiąże sąd tylko w tym zakresie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Powyższe dotyczy również decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 25 września 2007 r., nr PP-3/4407-44/07. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl