IP-PP2-443-163/08-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 31 stycznia 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną działającą na podstawie ustawy o szkolnictwie wyższym i nadzorowaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jak wynika ze statutu Uczelni, jej podstawowym zadaniem jest kształcenie studentów i prowadzenie pracy artystycznej (§ 6 ust. 2 pkt 1 i 2 statutu).

W tym zakresie Szkoła jest producentem szkolnych filmów i utworów audiowizualnych, przedstawień, widowisk, programów, sprawuje nad ich produkcją nadzór artystyczny, pedagogiczny i ekonomiczny oraz wykonuje czynności techniczne, organizacyjne i gospodarcze prowadzące do dystrybucji, realizacji i ich rozpowszechniania (zarządzenie Nr..... rektora z dnia 3 kwietnia 2003 r.).

Wymienione zadania finansowane są głównie z:

* dotacji otrzymywanych z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dotyczy studiów stacjonarnych, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. z późn. zm.),

* opłat wnoszonych przez studentów (studia niestacjonarne - zarządzenie Nr.... rektora dot. opłat), które są zwolnione z podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. z późn. zm.). Uczelnia osiąga również przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT m.in. za wynajem sal, pomieszczeń, wypożyczenie sprzętu filmowego, udzielanie licencji, na filmy fabularne i dokumentalne tworzone przez studentów wydziałów filmowych. Szkoła ma status podatnika VAT czynnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest obniżenie podatku należnego o podatek naliczony dotyczący nabycia ogółu towarów i usług na potrzeby Uczelni dotyczących czynności opodatkowanych i zwolnionych na podstawie wyliczonej proporcji zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 z późn. zm.), jeśli nie można wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, to Uczelnia winna pomniejszać podatek należny o kwotę podatku naliczonego w oparciu o wyliczoną proporcję. Zastosowanie proporcji dotyczyć będzie odliczania podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług będących kosztami ogólnymi, tzn. kosztami mediów (woda, centralne ogrzewanie, usługi telekomunikacyjne, wywóz nieczystości), ochrony obiektu, utrzymania czystości, a także zakupu pozostałych towarów i usług, które w sposób pośredni wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że Uczelnia ma prawo stosować proporcję przy odliczaniu podatku naliczonego w stosunku do nabycia ogółu towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy).

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jak wynika z powyższych regulacji prawnych, podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w cenie towarów i usług, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy ich nabyciu, a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie, wg ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Wobec powyższego, podatnik może realizować prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w stosunku do wszystkich zakupów, które są powiązane z czynnościami opodatkowanymi, przy czym zastosowanie proporcji ma na celu określenie wartości podatku naliczonego służącego wyłącznie tym czynnościom.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług). Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż proporcja wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Ze wskazanych powyżej przepisów wynika ponadto, że proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. To z obrotu bowiem wydziela się wartości potrzebne do jej wyliczenia.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Sprzedażą natomiast - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przy ustalaniu proporcji nie uwzględnia się zatem kwot otrzymanych dotacji (subwencji) innych niż określone w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc dotacji (subwencji) przekazywanych podatnikowi na pokrycie kosztów jego ogólnej działalności (nie mających bezpośredniego związku z konkretnymi dostawami lub świadczeniami wpływającymi na cenę towaru lub usługi).

Odnosząc powyższe do opisanego we wniosku stanu faktycznego, wskazać należy, że przy obliczaniu proporcji istotne jest ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ww. ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (nie stanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) - wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno ze sprzedażą opodatkowaną, jak i zwolnioną, co oznacza, że znajdzie zastosowanie zasada proporcjonalnego odliczania podatku od towarów i usług wyrażona w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, że organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny załączonych przez Spółkę do wniosku o udzielenie interpretacji dowodów. Załączniki mają jedynie charakter posiłkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.