IP-PP2-443-15/08-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2007 r. (data wpływu 7 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnatrzwspólnotowej dostawy towarów montowanych na terytorium RP na rzecz nabywcy z kraju UE - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy towarów montowanych na terenie Polski za wewnątrzwspólnotowę dostawę towarów.

W przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru (elementów urządzenia) i usługi ich montażu ma być dokonana przez UE (POLSKA) i ma być zrealizowana na zlecenie (w ramach dużego zamówienia) przez podmiot zarejestrowany dla potrzeb VAT-UE na terytorium innego państwa członkowskiego UE (SZWECJA). Duże zamówienie realizowane jest w POLSCE gdzie nabywca nie ma siedziby. Dostawcami elementów będą firmy z różnych krajów UE w tym z POLSKI. Wszystkie firmy dostawcze jak ich zleceniodawca szwedzki są podmiotami zarejestrowanymi VAT-UE.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z pytaniem

Czy firma zleceniobiorcy/DOSTAWCY wystawiając fakturę VAT-UE dla NABYWCY UE opodatkowuje ten towar (wykonane przez siebie elementy całości) stawką podstawową 22% (z art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług) a następnie składa wniosek o zwrot podatku zgodnie z rozporządzeniem MF z 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 89, poz. 851/.

Zdaniem Wnioskującego w przedstawionej sprawie nie ma zastosowania norma określona w art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 42 ust. 1 pkt 2, która to norma nie została wprost nie zrealizowana, aczkolwiek cytowana ustawa w tym artykule nie zawiera warunku łącznego zrealizowania norm określonych w pkt 2 tego artykułu a jedynie pojęcie łącznego zrealizowania dotyczy dowodów w sprawie, co można by przyjąć uzasadnia spełnienie warunków.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, co następuje:

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W złożonym wniosku Strona uznaje iż w powstałej sytuacji, dostawcy towarów będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku na podstawie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 89, poz. 851 z późn. zm.). Tutejszy organ pragnie podkreślić, iż powołane Rozporządzenie określa przypadki, warunki i tryb dokonywania zwrotu podatku od towarów i usług, naliczonego przy nabyciu towarów i usług, podmiotom nieposiadającym siedziby, miejsca zamieszkania albo stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, niezarejestrowanym na potrzeby podatku od towarów i usług na terytorium kraju. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego dostawy towarów dokona podmiot zarejestrowany dla potrzeb VAT-UE na terytorium Polski. Z postawionego pytania zaś wynika, iż podmiot wystawiający fakturę zamierza opodatkować sprzedaż 22% stawka podatku od towarów i usług, będzie więc podatnikiem zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskujący zakłada brak dokumentów potwierdzających prawo do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług warunkujących powołana stawkę podatku przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Co więcej, Wnioskujący uznaje iż normy odnoszące się do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (jak w art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług) nie znajdą w sprawie zastosowania z uwagi na brak dokumentów warunkujących zastosowanie 0% stawki podatku (jak w art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług). W tym względzie stanowisko Wnioskującego jest nieprawidłowe.

Jak określono w opisie zdarzenia przyszłego w sprawie będzie miała miejsce wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W sytuacji więc, gdy dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku. Zgodnie z ust. 12 powołanego art. 42 ustawy, jeśli warunek o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 nie został spełniony, przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Jak stanowi ust. 13 powołanego art. 42 ustawy otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazał dostawę towarów.

Reasumując, brak dokumentów potwierdzających, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju, warunkuje wyłącznie brak możliwości stosowania 0% stawki podatku od towarów i usług. Brak przedmiotowych dokumentów nie wpływa zaś na możliwość uznania dostawy towarów za dostawę nie spełniającą przesłanek art. 13 ustawy, tj. norm definiujących dostawę za wewnątrzwspólnotowę dostawę towarów. W przypadku zaś wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dokonywanej przez podatnika podatku od towarów i usług (jak w przedmiotowej sprawie) nie znajdują zastosowania unormowania powołanego Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom.

Ponadto należy zaznaczyć, iż przy wydaniu niniejszej interpretacji wykorzystano opis zdarzenia przyszłego dokonany w złożonym wniosku. W sprawie zgodnie z danymi wniosku przyjęto, że dostawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, oraz że dostawca dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.