IP-PP2-443-140/08-2/ASi

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2008 r. (data wpływu 30 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomością, wystawienia faktury VAT oraz rozliczenia podatku w deklaracji VAT - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomością, wystawienia faktury VAT oraz rozliczenia podatku w deklaracji VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem sprawy jest wielobranżowy projekt budowlano-wykonawczy Centrum Handlowego w miejscowości na U. Zlecenie od firmy u na wykonanie powyższego projektu otrzymała i podpisała umową firma polska - W. z T. Ponieważ to zamierzenie projektowe architektoniczno - inżynierskie wymaga wielu specjalistycznych podwykonawców, firma W. podzleciła określone branże do innych firm polskich. Między innymi do firmy Wnioskodawcy. Strona otrzymała zlecenie bezpośrednio od firmy S. Po ich wykonaniu wszystkie części tego opracowania trafiły do głównego wykonawcy w T, firmy W., która spełniając wszelkie wymagania celne przekazała protokolarnie dokumentację na Ukrainę do inwestora nieruchomości i obiektu. Firma W. wystawiła firmie u fakturę VAT z podatkiem n. p. i rozliczyła przychód w poz. 21 w deklaracji VAT-7. (Jako podstawę przyjęto ustalenie art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT). Płatnikiem podatku w powyższej sytuacji jest nabywca usługi. Opierając się zaś na art. 27 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - VAT Wnioskodawca, jak i inne polskie firmy podwykonawcze wystawił fakturę VAT z podatkiem n. p. z rozliczeniem dochodu w poz. 21 deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w danym stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo wystawił fakturę VAT dla zleceniodawcy, tj. firmy S. wpisując podatek VAT - n. p.

Czy właściwie Strona rozliczyła podatek VAT - wpisując n. p. w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Zdaniem Wnioskodawcy, płatnikiem podatku VAT w tym przypadku jest nabywca usługi, czyli firma z U. (art. 27 ust. 4 pkt 3), a firma polska ma VAT - n. p. Uwzględniając art. 27 ust. 2 i biorąc pod uwagę, że miejscem położenia nieruchomości, dla której wykonywane były wszystkie prace projektowe, jest Ukraina, należy również przyjąć dla wszystkich podwykonawców podatek VAT - n. p. i tak rozliczyć podatek w deklaracji VAT-7 w poz. 21.

Słuszność interpretacji Wnioskodawcy potwierdzają postanowienia Urzędów Skarbowych wydanych w sprawach o bardzo podobnym charakterze zdarzeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowym kryterium oceny, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, czy też w innym państwie, jest prawidłowe określenie miejsca jej świadczenia.

Generalna zasada dotycząca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ww. ustawy zgodnie, z którym w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28.

W myśl art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy usługi, o których mowa w ust. 4 (m.in. wymienione w punkcie 3 usługi architektoniczne i inżynierskie - PKWiU 74.2) są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Jednak w stosunku do usług architektonicznych i inżynierskich, powyższy zapis obowiązuje z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, który stanowi, iż w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości i to niezależnie od tego, dla jakiego podmiotu usługi są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje usługi.

Zatem, w przypadku wszelkiego rodzaju usług związanych z nieruchomościami o miejscu świadczenia, a także o miejscu opodatkowania decyduje miejsce położenia nieruchomości.

Omówione zasady dotyczą zarówno wykonawców, jak i podwykonawców. Wykonawcy, świadcząc usługi związane z nieruchomościami położonymi na terytorium innego państwa są usługodawcami. Podobnie rzecz ma się w przypadku podwykonawców. Również oni są usługodawcami usług, których miejscem opodatkowania jest kraj położenia nieruchomości, której usługa dotyczy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał zlecenie bezpośrednio od firmy S. Po wykonaniu zlecenia, wszystkie części opracowania trafiły do głównego wykonawcy w T, firmy W., która spełniając wszelkie wymagania celne przekazała protokolarnie dokumentację na U do inwestora nieruchomości i obiektu.

Zatem, do przedmiotowych usług, jako związanych z nieruchomością położoną na U, miejscem ich świadczenia jest U. Wymienione usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, lecz w kraju właściwym ze względu na miejsce położenia tej nieruchomości.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku do towarów i usług - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 2 - przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Wobec powyższego, Wnioskodawca winien świadczone usługi udokumentować fakturą wystawioną zgodnie z § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Faktura powinna zawierać dane określone w § 9 tego rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W analizowanym stanie faktycznym faktura nie zawiera stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Ponadto faktura powinna zawierać informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2 - 10 i art. 133. Zgodnie z delegacją ustawową zawartą między innymi w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545) określające wzory deklaracji, objaśnienia co do sposobu prawidłowego ich wypełniania oraz terminu i miejsca składania.

W objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług stanowiących załącznik nr 3 do ww. rozporządzenia wskazano, iż w pozycji 21 deklaracji wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca prawidłowo wystawił fakturę VAT dla bezpośredniego zleceniodawcy, tj. firmy S. oraz prawidłowo rozliczył podatek VAT w deklaracji VAT-7. Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.