IP-PP2-443-1091/08-2/BM - Opodatkowanie sprzedaży niezabudowanej działki gruntu przeznaczonej pod budowę hali produkcyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2008 r. (data wpływu 8 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanej działki gruntu przeznaczonej pod budowę hali produkcyjno-magazynowej - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanej działki gruntu przeznaczonej pod budowę hali produkcyjno-magazynowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma Wnioskodawcy zajmuje się sprzedażą nieruchomości na własny rachunek. W 2007 r. Wnioskodawca nabył, na rzecz prowadzonej działalności gospodarczej, od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług udział ??? działki rolnej nieobjętej aktualnym planem zagospodarowania (transakcja nieobjęta VAT). W tym roku Wnioskodawca zamierza zbyć posiadany udział w gruncie firmie, która planuje przeznaczyć działkę pod budowę hali produkcyjno-magazynowej (nabywca wystąpił już o wydanie warunków zabudowy dla powyższej inwestycji).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słuszne jest twierdzenie, że przy sprzedaży działki przed lub po wydaniu prawomocnych warunków zabudowy należy naliczyć nabywcy podatek od towarów i usług?

W opinii Wnioskodawcy wydanie warunków zabudowy zmieni status działki z rolnej na budowlaną, a co za tym idzie transakcja sprzedaży powinna być objęta podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarem w myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy stanowią, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Dodatkowo art. 113 ust. 13 pkt 1d stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 nie stosuje się, między innymi, dla podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że firma prowadzona przez Wnioskodawcę zajmuje się sprzedażą nieruchomości na własny rachunek. W 2007 r. Wnioskodawca zakupił, na potrzeby prowadzonej działalności, udział w nieruchomości rolnej, nieobjętej aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego. Obecnie ww. działka ma być przedmiotem sprzedaży. Istotną kwestią dla rozstrzygniecie czy dana dostawa nieruchomości jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług jest ustalenie czy ww. nieruchomość jest terenem budowlanym bądź przeznaczonym pod zabudowę w momencie dokonania dostawy. Jak wskazano we wniosku, nieruchomość będące przedmiotem sprzedaży zostanie przeznaczona pod budowę hali produkcyjno-magazynowej (nabywca wystąpił już o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla powyższej inwestycji). W związku z powyższym, trafne jest więc stanowisko Wnioskodawcy, iż wydanie decyzji określającej warunki zabudowy zmieni status działki.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Stosownie do art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2). Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do jej zadań własnych gminy. W myśl art. 9 ust 1 cyt. ustawy polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu. Natomiast ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powyższych przepisów wynika, że gdy brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przeznaczenie nieruchomości winno wynikać z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub aktualnego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku ww. dokumentacji - przeznaczenie terenu może wynikać z ewidencji gruntów i budynków.

Reasumując należy więc stwierdzić, że jeżeli plany zagospodarowania przestrzennego, studium uwarunkowań bądź ewidencja gruntów określają działkę jako rolną i jej sprzedaż nastąpi przed uzyskaniem decyzji określającej warunki zabudowy dla inwestycji planowanej przez nabywcę, to przedmiotowa dostawa będzie podlegała zwolnieniu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (samo tylko wystąpienie o określenie warunków zabudowy nie powoduje bowiem zmiany statusu gruntu), natomiast jeżeli dostawa gruntu nastąpi po otrzymaniu ww. decyzji, wówczas Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczenia nabywcy i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowej transakcji (stosownie do art. 41 ust. 1 w/cyt. ustawy, przedmiotowa dostawa będzie podlegała opodatkowaniu 22% stawką VAT).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock