IP-PP2-443-1003/08-2/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2008 r. (data wpływu 23 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w przypadku wystawienia jednego paragonu na więcej niż 7 pozycji, prawidłowym jest wpisanie powyższych pozycji z paragonu na kolejne karty imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę tzw. TAX FREE - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w przypadku wystawienia jednego paragonu na więcej niż 7 pozycji, prawidłowym jest wpisanie powyższych pozycji z paragonu na kolejne karty imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę tzw. TAX FREE.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje sprzedaży towarów m.in. dla osób fizycznych niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług art. 126 ust. 1 ustawy, podróżny ma prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego. Podstawą dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę tzw. TAX TREE. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej. Zdarza się jednak, iż paragon zawiera więcej pozycji niż można ująć na jednym blankiecie imiennego dokumentu tj. więcej niż 7 pozycji. W tej sytuacji, aby dopełnić obowiązku wynikającego z art. 128 ust. 2 ww. ustawy, tj dołączenia do imiennego dokumentu wystawianego przez sprzedawcę paragonu z kasy rejestrującej, ww. dokument składa się z kilku kart TAX FREE opatrzonych tym samym numerem i jednego paragonu obejmującego wszystkie pozycje wymienione na blankietach karty TAX FREE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wystawieniem jednego paragonu na więcej niż 7 pozycji, można wpisać powyższe pozycje z paragonu na kolejne karty imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zachowując ciągłość numeracji na kolejnych jego kartach i dokonując podsumowania na ostatniej stronie ww. dokumentu wraz z dołączeniem tego paragonu do ostatniej strony.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 lipca 2006 r. obowiązuje Rozporządzenie Rady WE Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 7....EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Art. 17 ww. rozporządzenia stanowi, że w celu określenia, czy próg ustalony przez Państwo Członkowskie, zgodnie z art. 15 ust. 2 akapit drugi tiret trzeci dyrektywy 1...../EWG, został przekroczony, niezbędnego obliczenia dokonuje się na podstawie wartości faktury. Można zastosować łączną wartość kilku towarów, pod warunkiem że wszystkie te towary ujęte są na tej samej fakturze wystawionej na rzecz tego samego klienta przez tego samego dostawcę towarów, podlegającego opodatkowaniu.

Przepis art. 128 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2001 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) określa warunki, jakie musi spełniać imienny dokument TAX FREE, aby stanowić podstawę do zwrotu podatku VAT podróżnemu. Zgodnie z powołanym wyżej przepisem podstawą dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów. Wywóz towarów powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust.'1 ww. ustawy. Minimalna kwota łącznej wartości zakupów uprawniających do zwrotu podatku od towarów i usług została określona w § 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnej wartości zakupów, przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 84, poz. 780) i wynosi 200 zł. Wzór dokumentu, o którym mowa wyżej, zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 130 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (Dz. U. Nr 88, poz. 838).).

W wyroku z dnia 29 lutego 2009 r. sygn. Akt I SA/Bk 3/08 WSA przypominał, że do zastosowania 0% stawki VAT niezbędne jest posiadanie imiennego dokumentu tax free, w którym powinien znaleźć się paragon z kasy rejestrującej. WSA podkreślił również, że zgodnie z przepisami unijnymi możliwość łączenia wartości kilku towarów jest uzależnione od ujęcia ich wszystkich na tej samej fakturze wystawionej dla tego samego klienta przez tego samego dostawcę. W związku z powyższym o tym, czy limit został zachowany, decyduje jeden paragon z kasy fiskalnej, a nie kilka. WSA uznał, że jeżeli ilość artykułów uniemożliwia ich wydruk na jednej stronie paragonu, można umieścić je na kilku stronach, jednak ważne jest, aby towary były objęte jedną dostawą i jednym paragonem z kasy rejestrującej. Wynika to stąd, że pojęcie limitu dotyczy jednej, a nie kilku dostaw. Z powyższego wynika, iż dokumentem stanowiącym podstawę do zwrotu podatku i zastosowania 0% stawki VAT może być wyłącznie jeden imienny dokument tax free, składający się z kilku kolejnych stron, z zachowaną ciągłością numeracji wszystkich pozycji towarów oraz numeracji stron wraz z załączonym paragonem fiskalnym, zawierającym wszystkie towary i dokumentującym konkretną transakcję sprzedaży. Należy podkreślić, na co uwagę zwrócił sąd, że nie istnieje konieczność "dzielenia" dostawy w celu dostosowania transakcji do wzoru dokumentu tax free, który posiada 7 wierszy do wpisania kolejnych pozycji towarów. Sprzedawca może wystawiać bowiem dokument składający się z kilku kolejnych stron, z zachowaniem ciągłości numeracji. Taki dokument o łącznej wartości ponad 200 zł - wynikające z sumowania poszczególnych stron dokumentu - może stanowić podstawę do zwrotu podatku i zastosowania 0% stawki podatku przez sprzedawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty, zwane "podróżnymi", mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego.

W myśl art. 126 ust. 2 ww. ustawy, miejsce stałego zamieszkania ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Przez terytorium kraju, w myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 128 ust. 1 i 2 ww. ustawy, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Wspólnoty nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1.

W art. 130 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, wprowadzono delegację ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia, w drodze rozporządzenia, wzoru dokumentu, o którym mowa w art. 128 ust. 2;

Niniejszy dokument powinien być sporządzony zgodnie ze wzorem określonym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie określania wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (Dz. U. Nr 88, poz. 838). Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, określa się wzory:

Dokument "Zwrot VAT dla podróżnych" jest bardzo sformalizowany. Przepisy rozporządzenia określają nie tylko jego dokładny wzór, ale również sposób jego wypełniania. Ustawodawca wskazał szczegółowo jego elementy i sposób ich rozmieszczenia. Dokument może zostać uznany za błędny, jeśli formularz jest niezgodny ze wzorem, brakuje podpisu podróżnego lub właściwego stempla.

Zgodnie z treścią cyt. rozporządzenia wzór imiennego dokumentu będącego podstawą do zwrotu podatku VAT podróżnym z tytułu nabycia towarów na terytorium kraju i wywiezienia ich w stanie nienaruszonym poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym przedstawiony jest w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Stanowi on, iż "dokument ZWROT VAT dla podróżnych jest dokumentem o formacie A4 zadrukowanym dwustronnie..."

Na stronie 1 znajduje się integralna część dokumentu w postaci tabeli składającej się z dziewięciu wierszy i dziesięciu kolumn. Na drugiej stronie dokumentu, u góry znajduje się napis: "MIEJSCE PRZEZNACZONE NA NAKLEJENIE (LUB PRZYMOCOWANIE W INNY SPOSÓB) PARAGONU Z KASY REJESTRUJĄCEJ DOKUMENTUJĄCEGO ZAKUP TOWARÓW WYMIENIONYCH NA PIERWSZEJ STRONIE..."

Z wykładni literalnej cyt. napisu wynika, iż paragon znajdujący się na stronie 2, dołączony do dokumentu TAX FREE potwierdza zakup towarów (produktów) wymienionych w tabeli na stronie 1 dokumentu.

W myśl przepisu § 4 ust. 1 pkt 6 lit. e) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.) - paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. nazwę towaru. Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwy towaru oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów, jednakże przez nazwę towaru należy rozumieć nazwę jednostkową - tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat. Oznacza to, że stosowana na paragonie fiskalnym nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi i jednoznacznie go identyfikować.

W tabeli na stronie 1 dokumentu TAX FREE ustawodawca przewidział miejsce dla 7 pozycji (towarów), których nazwy muszą pokrywać się z nazwami nadrukowanymi na paragonie dołączonym do dokumentu. Konsekwentnie należy stwierdzić, że ustawodawca dopuszcza możliwość potwierdzenia jednym dokumentem TAX FREE sprzedaży maksymalnie 7 produktów.

W cytowanym wyżej art. 128 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług widnieje zapis, że do dokumentu imiennego powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej. Należy zwrócić uwagę, że ustawa odnosi się do słowa "dokumentu" w liczbie pojedynczej. Wnioskując można zatem stwierdzić, że paragon powinien być dołączony do jednej karty dokumentu. Użycie przez ustawodawcę rzeczownika "dokumentu" w liczbie mnogiej ("dokumentów") mogłoby implikować, iż paragon może być dołączony do kilku kart dokumentu TAX FREE. Z logiki art. 128 ust. 2 cyt. ustawy wynika jednoznacznie, że paragon może być dołączony tylko do jednej karty dokumentu TAX FREE.

Zgodnie z art. 128 ust. 2 ww. ustawy wywóz towaru powinien być potwierdzony na dokumencie imiennym przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Jak wynika z przepisów cyt. ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów - dokumentem uprawniającym podróżnego do zwrotu podatku VAT z ww. tytułu jest dokument imienny o formacie A4, zadrukowany dwustronnie, o nazwie ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH, wystawiony przez sprzedawcę, zawierający w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów, z dołączonym paragonem z kasy rejestrującej. A zatem urząd celny może potwierdzić stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz tylko tych towarów, które są ujęte w dokumencie imiennym spełniającym powyższe wymogi. Przedstawienie przez podróżnego innej formy ww. dokumentu jest podstawą do utraty prawa do zwrotu podatku VAT przez podróżnego w związku z zakupem towarów wymienionych w takim dokumencie. Za takim rozstrzygnięciem przemawia również fakt, że dokument ten służy do potwierdzania wywozu towarów zarówno przez służby celne polskie jak i państw trzecich - stąd też wygląd dokumentu musi być sformalizowany i zgodny ze wzorcem.

W związku z powyższym odnosząc powyższe do stanu faktycznego oraz zapytania uznaje się, że nieprawidłowe jest wpisywanie pozycji z jednego paragonu na kolejne karty imiennego dokumentu TAX FREE w sytuacji wystawienia tego paragonu na więcej niż 7 pozycji.

Fakt, iż ustawodawca nie wskazał sposobu postępowania w sytuacji, w której podróżny korzystający z prawa do zwrotu podatku VAT z tytułu nabycia towarów na terytorium kraju i wywiezienia ich w stanie nienaruszonym poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym - dokonuje zakupu większej ilości towarów niż przewiduje to dokument TAX FREE - wymusza na wnioskodawcy konieczność samodzielnego rozwiązania tego problemu.

W konkluzji należy jednak stwierdzić, że dla wypełnienia dyspozycji art. 128 ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie określania wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, konieczne jest dołączanie jednego paragonu do jednego dokumentu imiennego. Dodatkowo należy zauważyć, że na dokumencie tym winny znaleźć się wyłącznie zakupy dokonane u jednego sprzedawcy, których łączna wartość wynosi 200 zł zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia minimalnej łącznej wartości zakupów, wynikającej z dokumentów wystawionych przez sprzedawców, przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług (Dz. U.Nr 84, poz. 780).

W przypadku sprzedaży więcej niż 7 produktów czynność taką należy udokumentować kilkoma kartami dokumentu TAX FREE z dołączeniem do każdej z nich oddzielnego paragonu tak, aby towary (produkty) wymienione na paragonie dołączonym do karty dokumentu pokrywały się z towarami zamieszczonymi w tabeli na stronie 1 dokumentu. Transakcja taka będzie udokumentowana kilkoma odrębnymi dokumentami TAX FREE, z których każdy opatrzony będzie odrębnym paragonem odnoszącym się tylko do jednego dokumentu. W praktyce będzie to rodziło konieczność dzielenia transakcji sprzedaży opiewających na liczbę produktów większą od 7.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.