IP-PP2-443-100/08-2/ASi

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu do sprzedaży, pomimo iż w okresie poprzedzającym sprzedaż pobierane są z nich pożytki - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dotyczących wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu do sprzedaży, pomimo iż w okresie poprzedzającym sprzedaż pobierane są z nich pożytki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawarł z przedsiębiorstwami leasingowymi porozumienia, na mocy którego zobowiązały się one do finansowania wagonów nabywanych przez Wnioskodawcę w określonym czasie w ramach przyznanego limitu wartości. Współpraca z przedsiębiorcami leasingowymi polega na odprzedaży przez Spółkę nabytych uprzednio wagonów do jednego z wybranych przez nią przedsiębiorstw leasingowych, z którymi zawarła współpracę. Jednym z takich współpracujących z wnioskującą Spółką podmiotów jest S z siedzibą w W, który zobowiązał się odkupić od Wnioskodawcy wagony do łącznej wartości 2 mln euro netto.

Spółka nabywa wagony, które zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 10 ustawy VAT są nowymi środkami transportu, od kontrahenta zagranicznego z zamiarem ich dalszej odsprzedaży któremuś z przedsiębiorstw leasingowych. Nabywane środki transportu nie podlegają obowiązkowi rejestracyjnemu na terytorium kraju. Ze względu na długotrwałość procedury sprzedaży, wynikającą z konieczności wypełnienia wszystkich wymogów formalnych, przygotowaniem umów oraz zatwierdzeniem procesu sprzedaży przez osoby uprawnione, mogą powstać (a w praktyce często powstają) opóźnienia w sprzedaży wagonów do przedsiębiorstw leasingowych.

Okres, który upływa między nabyciem wagonów, a ich sprzedażą waha się od kilku dni do kilku tygodni (jak dotąd najdłużej formalności trwały 8 tygodni). W tym czasie poprzedzającym sprzedaż, mając na celu racjonalne gospodarczo wykorzystanie wagonów, Spółka za zgodą przedsiębiorstw leasingowych używa wagony na terytorium kraju lub przekazuje je do używania na podstawie umowy dzierżawy swojemu klientowi. Przedstawiony stan faktyczny można zobrazować na podanych niżej przykładach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może rozliczać podatek od towarów i usług od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na zasadach ogólnych ze względu na sprowadzenie nowych środków transportu do sprzedaży i pod warunkiem faktycznego dokonania tej sprzedaży, pomimo, że w okresie poprzedzającym sprzedaż pobierała z nich pożytki.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy VAT) obowiązek podatkowy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego. Odrębnie został określony obowiązek podatkowy przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu nowych środków transportu. Powstaje on zgodnie z art. 20 ust. 9 ustawy VAT z chwilą otrzymania towarów nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy VAT podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 9 i 10 ustawy VAT, są obowiązani do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Art. 103 ust. 4 ustawy VAT stanowi natomiast, że przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju. Oznacza to, że w wyżej wymienionych sytuacjach podatnik ma obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego w terminie 14 dni od powstania obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku zapłaty podatku w przypadku środków transportu (nowych lub innych) uzależnione jest od zaistnienia jednej z dwóch sytuacji: zarejestrowania środka transportu na terytorium kraju lub użytkowania go na terytorium kraju bez obowiązku rejestracji.

Spółka nabywa nowe środki transportu z zamiarem ich sprzedaży. Zamiar ten jest już znany w momencie ich nabycia, na co wskazują porozumienia zawarte z przedsiębiorstwami leasingowymi. Na mocy tych porozumień, przedsiębiorstwa leasingowe są zobowiązane do zawarcia umowy sprzedaży - oznacza to, że mają one obowiązek odkupienia wagonów nabytych uprzednio przez Spółkę. Wszystkie zakupy są więc dokonywane w ramach jednolitej procedury działania i stanowią element współpracy między podmiotami.

Ze względu na czasochłonność procesu sprzedaży oraz na możliwość uzyskania dodatkowych korzyści płynących z wykorzystania wagonów, a także na istniejące na rynku zapotrzebowanie na wagony, Spółka otrzymała pozwolenie od przedsiębiorstw leasingowych na oddanie ich w dzierżawę innym podmiotom i uzyskiwanie z tego tytułu pożytków do momentu sprzedaży ich do przedsiębiorstw leasingowych. Postępowanie takie jest skutkiem racjonalnego zagospodarowania wagonów. Jednocześnie należy pamiętać, że zamiarem Spółki od początku realizacji transakcji jest sprzedaż (wskazuje na to porozumienie z przedsiębiorstwami leasingowymi), która zostaje faktycznie dokonana. Należy podkreślić, że moment sprzedaży wagonów oraz powstające przesunięcia, nie są zależne jedynie od działań podatnika. Wiążą się one z wypełnieniem wszystkich niezbędnych przed dokonaniem sprzedaży obowiązków, takich jak zawarcie umowy czy przygotowanie wymaganych dokumentów. Ustawa VAT nie zawiera definicji towarów handlowych, nie reguluje też zagadnień związanych z długością czasu, który może upłynąć od nabycia środków transportu do ich odprzedaży.

Za towary handlowe należy uznać składniki majątkowe nabyte z przeznaczeniem do dalszej odprzedaży. Istotny jest więc zamiar, z jakim zostały towary nabyte przez podatnika. Należy uznać, że dopóki podatnik nie zmieni przeznaczenia towarów na np. środki trwałe, to powinny być one traktowane jak towar handlowy, w związku z czym nie będą nałożone na podatnika obowiązki z art. 103 ust. 4 ustawy VAT.

Dopiero w momencie, gdy podatnik zrezygnuje z zamiaru sprzedaży nowych środków transportu i przykładowo wprowadzi je do ewidencji środków trwałych, jest on zobowiązany do wypełnienia obowiązków z art. 103 ust. 4 ustawy VAT, a tym samym dokonania korekty poprzednich deklaracji VAT. Takie stanowisko zajął także Urząd Skarbowy w Dębicy w postanowieniu z dnia 9 grudnia 2005 r., sygn. PO III 443-53/05: "W przedstawionej sytuacji więc podatnik winien, zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy, dokonać obliczenia i wpłacenia podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia w momencie zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę przeznaczenia tego pojazdu wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. Podatnik w przedstawionym własnym stanowisku stwierdził, że podatek od towarów i usług zapłaci w momencie, gdy wciągnie pojazd jako środek trwały w firmie. Ponieważ w przedstawionym własnym stanowisku pytający przyjął stanowisko jak powyżej, to tut. organ podziela go, o ile data objęcia samochodu ewidencją środków trwałych jest tożsama z dniem zmiany jego przeznaczenia."

Podsumowując, na Spółce nie ciąży obowiązek z art. 103 ust. 4 ustawy VAT, gdyż nabywane przez nią nowe środki transportu są towarem handlowym, o czym przesądza zamiar w jakim są sprowadzane, a nade wszystko podstawowa okoliczność, że zamiar ten jest realizowany. Spółka powinna więc rozliczać podatek od towarów i usług na zasadach ogólnych dotyczących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Wg art. 5 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa powyżej, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz - przepis art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ww. przepis stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, natomiast dokonujący dostawy jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a) (tj. czynny podatnik podatku od towarów i usług lub podatnik podatku od wartości dodanej).

Ponadto, w myśl art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury - ust. 6 powołanego wyżej art. 20.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe i przepisy ustawy o podatku od towarów i usług stwierdza się, iż Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (środków transportu), które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki tego podatku właściwej dla dostawy tego towaru na terytorium RP.

Zainteresowany celem udokumentowania przedmiotowej czynności obowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej - stosownie do treści przepisu art. 106 ust. 7 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 103 ust. 3, w przypadku o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Natomiast ust. 4 powyższego artykułu stanowi, iż stosuje się go również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Warunkiem przyspieszonej płatności jest fakt by nabywany środek transportu miał być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub miał być użytkowany na terytorium kraju (jeżeli nie podlega rejestracji). Jeżeli podmiot gospodarczy sprowadza pojazdy w celach handlowych (nie ma zamiaru ich używania ani rejestrowania), to wówczas nie ma obowiązku bezpośredniej przyspieszonej płatności podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia są środki transportu nabywane przez Spółkę w celach handlowych (do dalszej odsprzedaży), bez zamiaru ich rejestracji. Jednak ze względu na czasochłonność procesu sprzedaży oraz na możliwość uzyskania dodatkowych korzyści płynących z wykorzystania wagonów Spółka je oddaje w dzierżawę innym podmiotom. Zatem użytkuje je i czerpie z nich pożytki. W tej sytuacji zamiar sprzedaży i sama sprzedaż nie ma znaczenia jeśli Spółka czerpie zysk z przedmiotowych środków transportu.

Zatem należy uznać, że jest spełniony warunek do przyspieszonej płatności podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu ze względu na fakt, iż są one wykorzystywane na terytorium kraju (tj. dzierżawa).

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, iż na Spółce ciąży obowiązek określony w art. 103 ust. 3 i 4. Jednocześnie stanowisko Strony w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.