IP-PP1-443-646/07-4/JL - Przebudowa obiektu budowlanego na lokale mieszkalne.

"(...) W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i związane z nim zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu (...) oraz własność posadowionych na gruncie budynków magazynowych, biurowych i produkcyjnych. Budynki zostały nabyte przez Spółkę przy zastosowaniu zwolnienia z VAT, z uwagi na fakt, że spełniały one w momencie transakcji definicję towarów używanych.

Spółka zamierza dokonać w niektórych nabytych budynkach istotnych zmian związanych z tzw. ich rewitalizacją. W budynkach tych zostaną utworzone lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe. Spółka przy tym zakłada, że stosowne zezwolenie budowlane dotyczące prac przeprowadzanych w tych budynkach będzie dotyczyło przebudowy budynku, a lokale mieszkalne i użytkowe zostaną sprzedane klientom po oddaniu budynku do eksploatacji, tj. w okresie krótszym niż 5 lat od zakończenia prac budowlanych. Z uwagi na fakt, że budynki objęte wnioskiem nigdy nie były wykorzystywane na cele mieszkalne, powstałe w wyniku rewitalizacji mieszkania będą sprzedawane z 7% VAT (lokale będą po raz pierwszy zasiedlone oraz zamieszkałe). Spółka rozważa jednak zasady, które powinny mieć zastosowanie do planowanej sprzedaży lokali użytkowych. Dlatego też, przedstawiony wyżej stan faktyczny dotyczy pytania podatnika w zakresie zasad opodatkowania VAT sprzedaży lokali użytkowych znajdujących się w nabytych przez Spółkę budynkach.

(...) Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, Strona oparła się na art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz na art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.). Należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, zwalnia się od podatku VAT dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 ustawy, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 6 ustawy, powyższego zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w art. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków oraz użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie budynków i lokali użytkowych nie można jednak traktować jako towar używany, gdyż Spółka nie zamierza z nich faktycznie korzystać, a jedynie

Na tej podstawie stwierdzić należy, że wskazany przez Stronę art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania w sprawie.

Mając powyższe na względzie, w opinii organu wydającego interpretację, prawidłowa argumentacja przy ocenie prawnej przedmiotowego zdarzenia przyszłego powinna być oparta o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, który stanowi, iż zwalnia się od podatku VAT dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie to nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Wnioskodawca stwierdził, że dostawa przedmiotowych lokali użytkowych nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. W istocie, organ wydający interpretację podzielił zdanie Wnioskodawcy w tej kwestii, a przedstawił jedynie inne uzasadnienie prawne.

Organ potwierdził, że dostawa przedmiotowych lokali użytkowych rzeczywiście nie będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, ale stwierdzenie to oparł o dyspozycję art. 43 ust. 1 pkt 10, a nie - jak wskazywała Strona - o art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Z tego względu należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe i wskazać przy tym odpowiednie w sprawie przepisy. (...)"