IP-PB3-423-940/08-3/JG - Wydatki spółki poniesione na budowę drogi dojazdowej przez teren niebędący jej własnością.

"(...) Czy wydatki poniesione przez Spółkę na budowę nowej drogi wjazdowej znajdującej się na działce nie będącej własnością Spółki, ani przez nią nie dzierżawionej stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu?

(...) Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz gdy wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Związek ten może być natomiast bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Jednocześnie, zgodnie z przytoczonym przepisem, wydatki wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 - nawet jeżeli zostały poniesione w sposób celowy - nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

W przedstawionym stanie faktycznym poprzez zawarcie umowy na przesunięcie drogi dojazdowej w zamian za zgodę właściciela działki na budowę magazynu w granicy ma miejsce konkretne zachowanie jednej strony umowy, które jest odpowiednikiem świadczenia drugiej strony umowy. Treść zawartej umowy wskazuje, że jej przedmiotem jest świadczenie wzajemne - Spółka otrzymuje zgodę na wybudowanie magazynu potrzebnego jej do prowadzenia działalności gospodarczej, a w zamian za udzieloną zgodę zobowiązuje się do sfinansowania przesunięcia drogi wjazdowej znajdującej się wzdłuż granicy sąsiada, gdyż nowo wybudowany magazyn Spółki utrudni korzystanie z obecnego wjazdu.

W sytuacji przeprowadzania przez Wnioskodawcę własnych inwestycji w celu zwiększenia przychodów przez niego osiąganych, ponosi on nakłady na budowę drogi dojazdowej - niestanowiącej własności Wnioskodawcy, do używania której nie ma tytułu prawnego w postaci umowy najmu, dzierżawy - nakłady na tą infrastrukturę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są bowiem wydatki, które tylko pośrednio pozostają w związku gospodarczym z przychodem. Takiego rodzaju wydatkami są m.in. wydatki ponoszone przez podatnika mające na celu otrzymanie zgody na wybudowanie magazynu, który bezpośrednio służy prowadzeniu działalności gospodarczej przez Spółkę i osiąganiu przychodów z tej działalności.

Droga dojazdowa, którą buduje Spółka, nie stanowi środka trwałego podatnika, gdyż nie stanowi jej własności. Wątpliwości mogą się pojawić w przypadku, gdy koszty przebudowy drogi traktuje się jako inwestycję w obcym środku trwałym (art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje wprost pojęcia "inwestycji w obcym środku trwałym", jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika.

Umowa na wykonanie drogi dojazdowej, zawarta pomiędzy Spółką a właścicielem działki sąsiadującej, nie jest umową na podstawie, której droga ta została przyjęta przez Spółkę do używania.

Wobec faktu, iż nakłady ponoszone na budowę drogi dojazdowej znajdującej się na terenie niebędącym własnością Spółki nie stanowią inwestycji w obcym środku trwałym, a tym samym nie mogą być rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych, wydatki takie mogą stanowić koszt podatkowy, w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy, o ile podatnik wykaże spełnienie dwóch warunków tzn. wykaże:

Ponieważ jednocześnie wydatki poczynione na budowę drogi dojazdowej wiążą się bezpośrednio (jako warunek) z wybudowaniem przez Spółkę magazynu (hurtowni farmaceutycznej) i będą przyczyniały się do powstawania przychodów pośrednio - w dłuższym okresie czasu, a nie w konkretnym momencie, należy stwierdzić, iż wydatki te należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. (...)"