IP-PB3-423-891/08-4/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) oraz w piśmie z dnia 29 lipca 2008 r. (data nadania 29 lipca 2008 r., data wpływu 1 sierpnia 2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 18 lipca 2008 r. Nr IP-PB3-423-891/08-2/PS (data nadania 21 lipca 2008 r., data doręczenia 23 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 Umowy dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; zwana dalej: umowa polsko - niemiecka) - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 umowy polsko - niemieckiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej jako "Spółka") jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Republiki Federalnej Niemiec należącym do międzynarodowego koncernu (dalej jako: "Grupa"). dokonuje następujących transakcji z podmiotami polskimi należącymi do Grupy:

Obecnie planuje dokonywać oprócz wyżej wymienionych transakcji dostaw nabytych od polskich podmiotów z Grupy X towarów na terytorium Polski na rzecz polskich podmiotów spoza Grupy.Takie dostawy stanowią w świetle art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (dalej jako: "ustawa o VAT") czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem na terytorium Polski. W związku z powyższym w celu uproszczenia swoich rozliczeń z tytułu podatku VAT od czynności opodatkowanych tym podatkiem na terytorium Polski planuje zarejestrować się w Polsce dla celów podatku VAT. Dla dokonywanych przez X dostaw i nabyć towarów na terytorium Polski posługiwać będzie się polskim numerem VAT. Transakcje nabycia towarów od polskich podmiotów z Grupy oraz ich sprzedaży polskim podmiotom spoza Grupy X będą dokonywane przez za pomocą Internetu tj. zamówienia na nabycie towarów od podmiotów z Grupy jak również zamówienia na dostawy towarów składane będą przez polskich odbiorców za pomocą strony internetowej. We wniosku podano również, iż X nie będzie posiadać na terytorium Polski żadnego biura, magazynu ani zakładu, nie będzie również posiadać żadnych urządzeń technicznych na terytorium Polski. X nie będzie zatrudniać w Polsce żadnych pracowników, nie udzieli również żadnych pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu X na terytorium Polski. Całość transakcji odbywać się będzie przy pomocy strony internetowej. Warunki sprzedaży negocjowane będą bezpośrednio przez X i kupujące polskie podmioty. W piśmie z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu 1 sierpnia 2008 r.) Spółka wskazała, iż serwer na którym strona internetowa X będzie magazynowana i eksploatowana znajduje się na terytorium Republiki Federalnej Niemiec (właścicielem i podmiotem eksploatującym serwer będzie Spółka). Przewidywany okres eksploatowania serwera nie jest oznaczony. Serwer będzie użytkowany tak długo jak długo będzie przydatny technicznie do użytku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym dokonywane przez X, jako podatnika zarejestrowanego dla celów podatku VAT w Polsce transakcje nabycia na terytorium Polski od polskich podatników towarów, a następnie ich sprzedaży na terytorium Polski polskim podmiotom powoduje powstanie w Polsce zakładu w rozumieniu przepisu art. 5 umowy polsko - niemieckiej.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej jako: "ustawa o CIT"), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Państwo źródła dochodów, czyli Polska, może opodatkować dochody uzyskane przez nierezydentów, jeżeli działalność tego nierezydenta w Polsce prowadzona jest w formie zakładu. art. 4a pkt 11 ustawy o CIT pojęcie zagranicznego zakładu oznacza: a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych, b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa, c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego im leniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, stanowi inaczej. Z kolei, zgodnie z postanowieniami art. 7 umowy polsko - niemieckiej zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Natomiast w świetle art. 5 umowy polsko - niemieckiej za zakład rozumie się stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat i kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. Zgodnie z art. 5 ust. 4 umowy polsko - niemieckiej bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje: - użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa; - utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania; - utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo; - utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa; - utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym; - utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy umowy polsko - niemieckiej Spółka jest zdania, iż opisany przez X planowany sposób prowadzenia działalności nie spowoduje powstania w Polsce zakładu X rozumieniu przepisu art. 5 umowy polsko - niemieckiej, a co za tym idzie dochody uzyskane przez X na terytorium Polski będą stanowiły zyski przedsiębiorstwa i jako takie będą zgodnie z art. 7 umowy polsko - niemieckiej podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Niemiec. Za niepowstaniem w Polsce zakładu Spółki X przemawia fakt, iż cała działalność związana z nabywaniem i odsprzedawaniem nabytych przez X towarów dokonywana będzie za pośrednictwem strony internetowej. Serwer na którym strona internetowa X będzie magazynowana i eksploatowana znajduje się na terytorium Republiki Federalnej Niemiec (właścicielem i podmiotem eksploatującym serwer będzie Spółka).

Wnioskodawca podkreśla, iż X nie będzie posiadał w Polsce żadnej stałej placówki za pośrednictwem której prowadzona byłaby opisana powyżej działalność. X nie będzie posiadał pod żadnym tytułem prawnym na terytorium Polski lokali, magazynów, pomieszczeń biurowych itp. X nie będzie zatrudniał żadnego personelu na terytorium Polski, ani nie będzie udzielał pełnomocnictw do działania w imieniu X ani zawierania umów w Polsce w imieniu X. Fakt zarejestrowania się przez X dla potrzeb podatku VAT oraz posługiwania się uzyskanym numerem przy dokonywaniu transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski nie powoduje, zdaniem Spółki, w jakimkolwiek stopniu powstania zakładu w rozumieniu art. 5 umowy polsko - niemieckiej na terytorium Polski. Samo podleganie bowiem obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku VAT na terytorium Polski oraz fakt uzyskania numeru rejestracyjnego dla celów tego podatku nie powoduje powstania zakładu w rozumieniu art. 5 umowy polsko - niemieckiej. Przepis art. 5 umowy polsko - niemieckiej w sposób dokładny określa sytuacje, w których działalność na terytorium jednego z Umawiających się Państw powoduje powstanie zakładu oraz sytuacje, w których zakład taki nie powstaje. O tym czy niemiecki przedsiębiorca posiada w Polsce zakład, którego zyski podlegają opodatkowaniu podatkiem CIT na terytorium Polski decydują przepisy ustawy o CIT i umowy polsko - niemieckiej. Decydujące znaczenie ma zatem sposób prowadzenia działalności na terytorium Polski (tj. np. posiadanie stałej placówki, poprzez którą prowadzona jest działalność, zatrudnianie pracowników, czy też prowadzenie działalności poprzez zależnego przedstawiciela). Zdaniem X sam fakt zarejestrowania się Spółki w Polsce dla potrzeb podatku VAT oraz posługiwanie się uzyskanym numerem dla celów transakcji dokonywanych na terytorium Polski nie spowoduje powstania zakładu X w Polsce, o ile nie zostaną spełnione przesłanki powstania takiego zakłady wymienione w art. 5 umowy polsko - niemieckiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.