IP-PB3-423-635/08-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2008 r. (data wpływu 18 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w sprawie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w grudniu 2007 r. podpisała umowę z firma doradczą na opracowanie wniosku o dotacje unijne z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa L.... Środki będą pochodziły z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Inwestycja będzie polegała na budowie zakładu produkcyjnego. Spółka będzie składała wniosek o dofinansowanie części inwestycji z funduszy unijnych. Firma doradcza wystawiła faktury za przygotowanie wniosku o dofinansowanie inwestycji, przygotowanie biznesplanu zgodnie z kryteriami przyznawania wsparcia oraz za weryfikację wymogów formalnych oraz danych zamierzonej inwestycji z kryteriami oceny wniosku o wsparcie finansowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na przygotowanie dokumentacji przez firmę doradczą oraz wniosku o przyznanie dotacji unijnej na wytworzenie środka trwałego będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie poniesienia tych kosztów.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Generalnie więc kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, a nie koszty skutkujące osiągnięciem przychodu, dzięki czemu ustawodawca nie wyłączył z kosztów podatkowych wydatków ogólnie związanych z działalnością gospodarczą, których nie sposób powiązać wprost z przychodem. Zgodnie z pismem z dnia 10 czerwca 2002 r. PB3/GM-82-127/02 Ministerstwo Finansów stwierdziło, że "kosztami uzyskania przychodów są koszty zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związane z funkcjonowaniem firmy. W odniesieniu do kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika, podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia". Przykładem takich kosztów są koszty usług doradczych.

W ocenie Spółki wydatki poniesione na przygotowanie wymaganej dokumentacji i opracowanie wniosku o dofinansowanie, pokryte ze środków własnych (niesfinansowanych dotacją) będą stanowiły koszt uzyskania przychodów. Sam fakt, że Spółka w przyszłości być może uzyska dofinansowanie nie przesądza jeszcze o konieczności wykluczenia wydatków doradczych z kosztów w momencie ich poniesienia. Tym bardziej, że koszty te nie będą sfinansowane dotacją. W przedmiotowej sprawie wydatki związane z uzyskaniem środków finansowych na wytworzenie środka trwałego mają pośredni wpływ na przychody, bowiem przychód będzie uzyskiwany w momencie wykorzystania środka trwałego. Koszty wytworzenia środka trwałego podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w sposób pośredni, poprzez odpisy amortyzacyjne, natomiast wydatki finansowane ze środków własnych przedsiębiorcy, poniesione w celu uzyskania środków na wytworzenie środka trwałego (niesfinansowanego dotacją), pozostają w związku ze źródłem uzyskania przychodów, jakim jest działalność gospodarcza. Tym samym podlegają zaliczeniu w poczet kosztów uzyskania przychodów z tego źródła.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z powyższego przepisu wynika, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika są kosztami uzyskania przychodów, a pomiędzy poniesieniem kosztu i uzyskaniem przychodu powinien zachodzić przynajmniej potencjalny związek. Chodzi tu o związek tego rodzaju, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Jako koszty uzyskania przychodów mogą być rozpatrywane zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Te pierwsze dają się powiązać z konkretnie określonym przychodem, jaki osiągnął podatnik, natomiast te drugie wiążą się z całokształtem działalności prowadzonej przez podatnika i ogólnie określonymi przychodami osiąganymi z tytułu prowadzenia tej działalności. Niezależnie od powyższych, wynikających z art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulacji dotyczących kosztów uzyskania przychodów, należy również mieć na uwadze uregulowanie zawarte w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy, zgodnie z którym przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

* pkt 1 - przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

* pkt 3 - kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1

Jest to generalna zasada, która wyłącza pewne wydatki, chociaż mieszczą się one w ogólnej formule kosztów wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie wydatki poczynione na opracowanie dokumentacji, wniosku o dotację na wytworzenie środka trwałego powinny być rozpatrywane jako koszt uzyskania przychodu w postaci dotacji. Uznając, że opracowanie wniosku o przyznanie dotacji, stanowiło niezbędny warunek formalny uzyskania dotacji, w momencie jej faktycznego otrzymania, koszty związane ze sporządzeniem tych dokumentów należy traktować jako koszty bezpośrednio związane ze

"źródłem wolnym". Zgodnie bowiem z treścią art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem,zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych są przychodem zwolnionym od podatku dochodowego.

Skutkiem zwolnienia od podatku "źródła dochodu" tj. dotacji, jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na uzyskanie dochodów z tego źródła na podstawie ww. art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że fakt poniesienia wydatku na opracowanie wniosku o dotację ze środków własnych przedsiębiorcy, nie sfinansowanego dotacją nie przekłada się na możliwość zakwalifikowania go do kosztów uzyskania przychodów. Wydatek ten niezależnie od źródła jego finansowania będzie związany ze "źródłem wolnym" od opodatkowania i jako taki na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie mógł być zaliczony do kosztów podatkowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.