IP-PB3-423-434/07-2/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 9 listopada 2007 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie rozliczeń otrzymanego w ramach programu 2.2.1 dofinansowania, w wysokości 60% wydatków związanych z zakupem środków trwałych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych-jest nieprawidłowe.

W dniu 9 listopada 2007 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie rozliczeń otrzymanego w ramach programu 2.2.1 dofinansowania, w wysokości 60% wydatków związanych z zakupem środków trwałych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny.

Spółka w ramach programu 2.2.1 otrzymała pod koniec października 2007 r. dofinansowanie, w wysokości 60% wydatków związanych z zakupem urządzeń, które zostały zaliczone do środków trwałych.

Kwota wpływu została zaksięgowana Wn-rachunek bankowy, Ma-przychody przyszłych okresów.

Otrzymane dofinansowanie jest przychodem zwolnionym z podatku dochodowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21.

W lipcu 2007 r. Spółka dokonała zakupu urządzeń i wprowadziła je do ewidencji środków trwałych.

Od sierpnia 2007 r. środki te amortyzowane są metodą liniową.

Amortyzacja w wysokości 60% od tych środków nie stanowi kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 16ust. 1 pkt 48.

W październiku 2007 r. wyliczono 60% amortyzacji od zakupionych środków trwałych za okres VIII-X/2007 r., kwota ta nie stanowi kosztów podatkowych - z tym, że nie zmniejszono kosztów podatkowych, tylko o kwotę równą wartości wyliczonej amortyzacji podwyższono pozostałe przychody operacyjne przeksięgowując ją z przychodów przyszłych okresów.

W ten sposób Spółka zamierza postępować co miesiąc, aż do zakończenia amortyzacji i rozliczenia przychodów przyszłych okresów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo postąpiono nie obniżając kosztów podatkowych a podwyższając przychody podatkowe o tę samą kwotę.

Zdaniem wnioskodawcy pod względem podatkowym taka operacja nie ma wpływu na wysokość wyniku finansowego i wysokość podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że;

Przedstawiony we wniosku sposób rozliczeń otrzymanego w ramach programu 2.2.1dofinansowania odpowiadającego 60% wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, od których dokonuje się odpisy amortyzacyjne jest niezgodny z regulacją przepisów podatkowych określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Sposób rozliczania nabytych środków trwałych, w zakresie których Spółka otrzymała częściową refundację kosztów jest uzależniony od sposobu, w jaki dotacja została zakwalifikowana do przychodów.

Jeżeli w myśl przepisów podatkowych otrzymana dotacja nie została zaliczona do przychodów podatkowych to również odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości początkowej środka trwałego, która została zrefundowana nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności; otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe.

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku są; dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, zastrzeżeniem pkt 14 i 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Otrzymane przez Spółkę środki pieniężne na pokrycie części kosztów związanych z zakupem środków trwałych, są dofinansowaniem, określonym w przepisie art. 17ust. 1 pkt 21.

Zatem otrzymana w tej formie dotacja nie jest przychodem podatkowym.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do postanowień zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Oznacza to, że wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych wchodzą w zakres postanowień powołanego art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy.

Zgodnie z tym artykułem, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne przypadające z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została podatnikowi zwrócona w "jakiejkolwiek formie"- otrzymana dotacja.

Fakt otrzymania dotacji nie ma wpływu na wielkość wartości początkowej środka trwałego, na nabycie którego otrzymano dotację, nie ma również wpływu na wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych, co wynika z treści art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postanowiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Otrzymanie dotacji skutkuje wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów kwoty odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, iż otrzymana przez Spółkę dotacja jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy. Fakt otrzymania dotacji nie wpłynie na wielkość wartości początkowej ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych w ewidencji środków trwałych. Spółka powinna jedynie wydzielić z odpisów amortyzacyjnych taką ich część, która będzie równa kwotowo otrzymanej dotacji. Ta wydzielona część odpisów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Zasadę tę stosuje się w momencie faktycznego otrzymania dotacji.

W tym momencie ulega zmianie stan faktyczny, który powoduje powstanie obowiązku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tylko tych odpisów amortyzacyjnych, które są naliczane od tej części wartości początkowej, która nie została zwrócona podatnikowi w formie dotacji. Natomiast w związku z wcześniejszym zaliczeniem w koszty uzyskania przychodów całości odpisów amortyzacyjnych w miesiącu wypłaty dotacji należy skorygować (zmniejszyć) zgodnie z normą prawną zawartą w art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy koszty uzyskania przychodów o naliczone odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego sfinansowanej otrzymaną dotacją za cały okres od rozpoczęcia amortyzacji środka trwałego do miesiąca poprzedzającego miesiąc otrzymania dotacji.

Reasumując przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) jednoznacznie określają zasady rozliczeń otrzymanego dofinansowania i nie dają podatnikowi wyboru rozliczenia przedmiotowego dofinansowania w sposób przedstawiony przez Spółkę, tym samym stanowisko Spółki uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia zaistniałego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.