IP-PB3-423-407/08-2/JG - Czy poniesione przez Spółkę wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego/utworzeniem nowych udziałów na pokrycie wniesionego aportu, w szczególności wydatki na obsługę prawną, zakup specjalistycznych usług doradczych oraz podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC), stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia tych wydatków w stanie obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przeszłe i zdarzenie przyszłe:

Spółka jest jednym z wiodących w kraju producentów piwa. Spółka działa na rynku napojów alkoholowych, w którym czynnik konkurencyjny ma bardzo istotne znaczenie. O pozycji konkurencyjnej Spółki na rynku decydują kolejno: udział w rynku, skala produkcji, różnorodność marek oferowanych napojów oraz istotne wydatki na cele promocyjno - reklamowe. W celu utrzymania wysokiej pozycji na rynku, Spółka dokonuje różnego rodzaju operacji kapitałowych, mających wesprzeć zarówno możliwości produkcyjne, jak i finansowe Spółki. W celu podwyższenia kapitału zakładowego, w dniu 31 sierpnia 2006 r. do Spółki został wniesiony wkład niepieniężny (aport) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czego konsekwencją było podwyższenie kapitału zakładowego w drodze emisji nowych udziałów. W związku z powyższą czynnością podwyższenia kapitału zakładowego, Spółka poniosła szereg wydatków m.in. kosztów usług doradczych i obsługi prawnej, a także podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy Spółki na skutek podwyższenia kapitału zakładowego. Spółka planuje również przeprowadzenie analogicznej operacji w dającej się określić przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Spółka stoi na stanowisku, że koszty związane z podwyższeniem kapitału zakładowego/emisją udziałów na pokrycie wkładu niepieniężnego wniesionego do Spółki (w szczególności wydatki na obsługę prawną, usług doradczych, podatku od czynności cywilnoprawnych) stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. doprecyzowano tę regułę, poprzez dodanie celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu bezpośrednio w treści art. 15 ust. 1 ustawy, niemniej w orzecznictwie niemal jednogłośnie uznawano za koszty wydatki poniesione w tym celu od samego początku obowiązywania ustawy o CIT. Ponieważ opisane w stanie faktycznym koszty nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, to wyłączenia zawarte w tym przepisie nie będą miały zastosowania w sprawie. Należy stwierdzić, iż wykładnia przepisu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki. (po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie) są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Spółka ma więc możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związanych z uzyskanym przychodem, w szczególności wydatków na obsługę prawną, usługi doradcze oraz PCC od zmiany umowy spółki pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Należy również zauważyć, że przychodami, z którymi wiążą się wydatki poniesione przez Spółkę, nie są kwoty przekazane na kapitał, lecz przychody uzyskiwane z działalności gospodarczej finansowanej tym kapitałem.

Spółka stoi na stanowisku, iż w art. 7 ust. 3 pkt 1 oraz 3 ustawy o CIT ustawodawca odwołuje się do dwu kategorii dochodów - niepodlegających opodatkowaniu oraz wolnych od podatku. Z wykładni systemowej ustawy o CIT jednoznacznie wynika, iż obie kategorie w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych scharakteryzowane są w dwóch różnych przepisach, zamieszczonych w dwóch różnych rozdziałach przywołanej ustawy: dochody niepodlegające opodatkowaniu opisane są w art. 2, natomiast dochody wolne od podatku w art. 17 ustawy o CIT.

Dokonując interpretacji zarówno systemowej, jak i językowej, art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT przesądza, iż kwoty otrzymane na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego nie mieszczą się w zakresie pojęcia przychodów zdefiniowanego dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych. W konsekwencji art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT nie odnosi się w żadnej mierze do kategorii wymienionych w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Przede wszystkim zaś przepis art. 7 w całości odnosi się do kategorii "dochodów". Artykuł 7 ustęp 3 punkt 1 przesądza, że przy ustalaniu dochodów nie uwzględnia się przychodów, jeżeli dochody z danego źródła nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku. Przepis powyższy odnosi się więc do zupełnie innej sytuacji niż art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Skoro bowiem stosownie do powyższego przepisu kwoty otrzymane na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego nie mieszczą się w zakresie pojęcie: "przychód" powyższe zjawiska gospodarcze nie mogą podlegać analizie z punktu widzenia przepisów określających przychody nie wpływające na podstawę opodatkowania. W istocie rzeczy bowiem art. 7 ust. 3 punkt 1 i 3 odwołują się do sytuacji dochodów zwolnionych od opodatkowania (zdefiniowanych w artykule 17 ustawy o CIT) oraz dochodów spoza zakresu CIT (np. w przypadku ograniczonego obowiązku podatkowego). Przedmiotowe przepisy nie znajdują natomiast zastosowania do kategorii przepływów finansowych nie będących ani przychodami ani dochodami, zdefiniowanej w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Ponadto, warto podkreślić, iż związek poniesionego kosztu w postaci różnego rodzaju opłat o charakterze podatkowym, w szczególności zaś PCC, taksy notarialnej oraz pozostałych wydatków na doradztwo i obsługę prawną operacji podwyższenia kapitału zakładowego z jej przychodami w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT jest niekwestionowany. Zwiększenie kapitału zakładowego wpływa na osiąganie przychodów w związku z rozszerzeniem zakresu działalności. Podwyższenie kapitału jest jednym ze sposobów pozyskania środków na działalność gospodarczą, z której generowane są przychody podlegające opodatkowaniu. Konsekwentnie, o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu danego wydatku decyduje zdaniem Spółki wyłącznie spełnienie dwóch przesłanek:

Na poparcie swojego stanowiska, Spółka przywołuje orzecznictwo sądów m.in.: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 15 listopada 2007 r., wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 7 marca 2007 r.

Spółka podaje jako przykład zwiększenia kapitału - zaciągnięcie kredytu, które jest związane ze źródłem przychodów z działalności gospodarczej. Środki te pozyskiwane są w celu zwiększenia możliwości gospodarczych danego podmiotu i zwiększenia uzyskiwanych przychodów z działalności gospodarczej. Zatem wydatki związane z samą czynnością podwyższenia kapitału lub zaciągnięcia kredytu dotyczą źródła dochodów z działalności gospodarczej, podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Skoro więc dotyczą one źródła przychodu, z którego dochody podlegają opodatkowaniu, nie ma w tym przypadku zastosowania przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 wymieniający czego nie uwzględnia się przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

Spółka pragnie zwrócić uwagę na fakt, iż w zakresie oceny charakteru kosztów uzyskania przychodu przy emisji akcji właściwa jest analogia do umowy pożyczki - środków uzyskanych w ten sposób nie uważa się za przychód (art. 12 ust. 4 pkt 1), a jednak koszty uzyskania pożyczki (skapitalizowane i zapłacone odsetki) stanowią koszt uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a a contrario). Skutki emisji akcji są zbliżone do wystawienia weksla własnego, którego koszty również są uznawane za koszt uzyskania przychodu (potwierdzone w licznych interpretacjach, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 24 maja 2005 r. o sygn. PDI- 42181/2/EP/05).

Zdaniem Spółki poniesiony PCC oraz koszty związane z obsługą prawną i usługami doradczymi były niezbędne w celu sfinalizowania nabycia przedmiotu aportu, co niewątpliwie wiąże się z szeroko pojętą działalnością gospodarczą Spółki, czyli z osiągnięciem przychodu. Koszty te powinny być traktowane tak jak inne stałe koszty prawne i doradcze, podobnie jak wydatki poczynione np. w chwili zakładania działalności gospodarczej. Dodatkowym argumentem przemawiającym za uznaniem tych wydatków za koszty uzyskania przychodów są ostatnie zmiany ustawy o CIT, które rozszerzyły wprost definicję kosztów uzyskania przychodu. Od 1 stycznia 2007 r. dodatkowo doprecyzowano w ustawie, iż kosztami uzyskania przychodów uznaje się również koszty poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Zdaniem Spółki przysporzenie w majątku Spółki o wartość ZCP, w zamian za które wnoszący aport otrzymał nowo wyemitowane udziały w Spółce, ma bezpośrednie, choć rozciągnięte w czasie, przełożenie na działalność gospodarczą Spółki. W szczególności, konsekwencją podwyższenia kapitału zakładowego jest w tym przypadku zwiększenie aktywów Spółki służących do produkcji, zmniejszenie ryzyka jej niewypłacalności, a w końcu przyczynia się do zachowania i zabezpieczenia jej źródeł przychodów. W konsekwencji, zdaniem Spółki, wydatki na doradztwo i obsługę prawną oraz w szczególności na PCC ponoszony w dacie podpisania aktu notarialnego zmiany umowy Spółki, są kosztem uzyskania przychodu, bowiem dzięki poniesieniu wymienionych wydatków, w sposób bezpośredni, pewny oraz w dającej się przewidzieć przyszłości będą one zwiększały możliwości operacyjne Spółki, pozwalały na inwestycje, rozszerzenie oferty produktowej, a to pozwoli na istotne zwiększenie przychodów z głównej działalności operacyjnej Spółki. Bez poniesienia wydatków na obsługę prawną, doradztwo, a w szczególności na PCC, zwiększenie przychodów Spółki nie byłoby w żadnej mierze możliwe. Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołuje wyroki sądowe: Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2006 r. (sygn. II FSK 191/2005).

Drugim rodzajem kosztów poniesionych przez Spółkę były koszty podatku od czynności cywilnoprawnych związanych z nabyciem (aportem) zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Płatność podatku od czynności cywilnoprawnych była spowodowana podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki (o wartość nabycia przedmiotu aportu). Zdaniem Spółki kwota podatku od czynności cywilnoprawnych zapłacona w związku z podniesieniem kapitału zakładowego również powinna stanowić koszt uzyskania przychodów, ponieważ koszty te są związane pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą (z osiągnięciem przychodów). Nie budzi wątpliwości, iż w przypadku wniesienia aportu, składniki te (zorganizowana część przedsiębiorstwa) będą służyły szeroko pojętej działalności gospodarczej Spółki. Po nabyciu części przedsiębiorstwa Spółka będzie mogła w większym stopniu wykorzystać infrastrukturę, co poprawi jej wydajność i w konsekwencji nie pozostanie bez związku ze zwiększeniem przychodów i zysków Spółki.

Stanowisko to zostało podzielone przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bochni w postanowieniach Nr RP/423-3/05 i 1471/DPR1/423-15/07/k.k. z dnia 16 grudnia 2005 r., Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu (postanowienie z dnia 1 czerwca 2005 r. Nr ZD/406-45/CIT/05), a także Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnowie (postanowienie z dnia 11 kwietnia 2005 r. Nr PD1 -4-423/4a/JM/05).

W opinii Spółki podatek od czynności cywilnoprawnych jest daniną publicznoprawną która powinna zostać jednorazowo poniesiona przy danej transakcji, jednak podatek ten nie powinien w sposób nieuzasadniony obciążać podatnika na kolejnych etapach obrotu prawnego. Obciążenie takie oznacza podwójne opodatkowanie przedmiotowej transakcji najpierw PCC od podwyższenia kapitału zakładowego, następnie 19% podatkiem dochodowym od osób prawnych od kwoty podatku PCC. Ponadto podwójne opodatkowanie nie wynika w sposób bezpośredni z ustawy podatkowej oraz jest sprzeczne z zasadą niedokonywania wykładni rozszerzającej przepisów prawa podatkowego na niekorzyść podatnika. Jeżeli zatem uznać, iż zapłacona kwota podatku od czynności cywilnoprawnych nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, powodować to będzie podwójne obciążenie podatkowe Spółki.

Jak wskazano powyżej, wydatki (w szczególności wydatki na obsługę prawną usług doradczych, podatku od czynności cywilnoprawnych) związane z podwyższeniem kapitału zakładowego/ emisją udziałów na pokrycie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym. Ponieważ wydatki te niezwiązane są bezpośrednio z konkretnym przychodem, lecz z uzyskiwaniem przychodów w ogólności, należy uznać, że przedmiotowe wydatki związane z nabyciem aportu stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4 in fine ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym do 1 stycznia 2007, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w r., którego dotyczą, a jeśli brak jest takiej możliwości zarachowania, są one potrącane w r., w którym zostały poniesione. Należy podkreślić, iż reguła powyższa w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku byłaby aktualna również po I stycznia 2007 r. na gruncie art. 15 ust. 4d. w z w. z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT - jeśli ich zarachowanie do przychodów konkretnego r. podatkowego nie było możliwe, są one potrącane w dacie poniesienia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przeszłego oraz zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

W związku z tym, że wniosek dotyczy zdarzenia przeszłego i przyszłego należy przy analizie wniosku uwzględnić przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązujące w 2006 r. jak i obowiązujące obecnie.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - w stanie obowiązującym w 2006 r. - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Po zmianach wprowadzonych w 2007 r. przepis powyższy uzyskał następujące brzmienie: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio, czy pośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w r. podatkowym. Przy ocenie tej, decydującym jest moment dokonania tegoż wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu. Gdy związek między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z tym właśnie przychodem.

Jak stanowi art. 257 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki. W myśl art. 257 § 2 tej ustawy, podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych. Z treści złożonego wniosku wynika, iż w celu podwyższenia kapitału zakładowego, w dniu 31 sierpnia 2006 r. do Spółki został wniesiony wkład niepieniężny (aport) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czego konsekwencją było podwyższenie kapitału zakładowego w drodze emisji nowych udziałów.

Zgodnie z art. 258 § 2 ustawy - Kodeks spółek handlowych, oświadczenie dotychczasowego wspólnika o objęciu nowego udziału bądź udziałów lub o objęciu podwyższenia wartości istniejącego udziału bądź udziałów wymaga formy aktu notarialnego. Natomiast art. 158 § 2 ww. ustawy, przewiduje, iż udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością mogą być pokryte wkładami niepieniężnymi.

Oznacza to, iż przychód uzyskany przez Spółkę w związku z otrzymaniem aportu w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest bezpośrednio przeznaczony na powiększenie kapitału zakładowego. Należy zatem uznać, że wszelkie wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z otrzymaniem wkładu niepieniężnego, pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego.

W świetle powyższego należy uznać, iż wszelkie ponoszone przez Spółkę wydatki związane z funkcjonalnie powiązanymi czynnościami podwyższenia kapitału zakładowego m.in. koszty usług doradczych, obsługi prawnej oraz podatek od czynności cywilnoprawnych, pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (którego brzmienie nie uległo zmianie od 2006 r.) do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy.

Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki dotyczące kosztów usług doradczych, obsługi prawnej oraz podatku od czynności cywilnoprawnych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy).

Ponadto z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę wyroków sądowych i orzeczeń organów podatkowych stwierdzić należy, że wyroki i orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto okoliczność, iż do poniesienia przez Spółkę przedmiotowych wydatków (podatek od czynności cywilnoprawnych) zobowiązały ją przepisy prawa, nie przesądza na gruncie przepisów prawa podatkowego o możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przeszłego i przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przeszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie przedstawionego zdarzenia, a także zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.