IP-PB3-423-326/08-2/PS - Czy w odniesieniu do otrzymywanych przez Wnioskodawcę od Kontrahenta faktur, tj. a) refaktur 40% kosztów zwianych z wykonywanymi Robotami oraz b) faktur dokumentujących ewentualne zaliczki wnoszone przez Wnioskodawcę na poczet dostaw Kontrahenta - Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o CIT, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy czym zaliczki mogą być rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu po realizacji świadczeń, w związku z którymi wniesiono wpłatę)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2008 r. (data wpływu 20 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie określenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z uczestnictwem w konsorcjum - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie określenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z uczestnictwem w konsorcjum.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. Ustanowienie Konsorcjum

Wnioskodawca (dalej również: "Konsorcjusz") prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w zakresie sektora inżynieryjno - budowlanego, oferując kompleksowe usługi dla podmiotów z branży m.in. budownictwa przemysłowego, drogowego, kolejowego i ogólnego. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca niejednokrotnie bierze udział w przetargach organizowanych na podstawie przepisów ustawy o zamówieniach publicznych. W przypadku przetargów na realizację robót znacznych rozmiarów, Wnioskodawca zazwyczaj bierze udział w przetargach w kooperacji z innymi podmiotami, w celu zwiększenia szans na wygranie przetargu. W takich sytuacjach, w zależności od porozumienia kontraktowego, Wnioskodawca występuje bądź w roli generalnego wykonawcy kontraktu, bądź też podwykonawcy. W związku z przetargami na budowę określonych odcinków Autostrady oraz drogi ekspresowej ogłoszonych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, Wnioskodawca zawarł dwie odrębne umowy konsorcjum ze spółką prawa hiszpańskiego D... S. A. która w Polsce prowadzi działalność gospodarczą w formie oddziału. Tym samym, Wnioskodawca i Kontrahent ustanowiły konsorcja, odrębnie dla budowy Autostrady A i drogi ekspresowej S. Następnie, Wnioskodawca i Kontrahent zawarły z GDDKiA stosowne umowy

2. Uprawnienia i obowiązki Stron wynikające z Umów Konsorcjum

Na wstępie należy zaznaczyć, iż stosownie do dominującej praktyki rynkowej, konsorcjum traktowane jest jako forma kooperacji pomiędzy dwoma lub więcej przedsiębiorcami, dążącymi do realizacji przedsięwzięcia gospodarczego. Tym samym, konsorcjum jest tworem czysto biznesowym, a zawarcie stosownej umowy konsorcjum nie tworzy odrębnego podmiotu prawa, zarówno z punktu widzenia organizacyjnego, jak i podatkowego. Konsekwentnie, Strony Umowy Konsorcjum stanowią dwóch odrębnych podatników. Dlatego też, do rozliczeń pomiędzy nimi zastosowanie powinny znaleźć ogólne zasady wynikające z przepisów podatkowych. Ponadto, zgodnie z praktyką rynkową oraz podatkową, powszechnie przyjętym schematem rozliczeń pomiędzy uczestnikami konsorcjum jest schemat oparty na ich wzajemnej relacji jako generalny wykonawca i podwykonawca (działający jako oddzielni podatnicy). Zgodnie z powyższym, przy zawarciu Umów Konsorcjum intencją Stron nie było tworzenie jakiejkolwiek spółki lub innej stałej formy organizacji, ani przedsiębiorstwa pomiędzy nimi. Celem ustanowienia Konsorcjum była realizacja przedsięwzięcia, określonego w Kontraktach zawartych z Zamawiającym, przy czym każda ze Stron działa jako niezależny przedsiębiorca. Celem zawartych Umów Konsorcjum było, w szczególności kontraktowe uregulowanie praw i obowiązków Stron w zakresie realizacji Robót wskazanych w Kontrakcie, jak również sposobu reprezentacji w stosunkach z podmiotami trzecimi, w tym w szczególności z Zamawiającym. Stosownie do postanowień Umów Konsorcjum, Kontrahent został wyznaczony na Lidera Konsorcjum, ponoszącego odpowiedzialność za kierowanie i kontrolowanie wykonywania Kontraktu oraz reprezentowanie Konsorcjum we wszystkich sprawach związanych z jego wykonywaniem. Tym samym, Wnioskodawca przyjął rolę podwykonawcy w ramach Konsorcjum (przy zachowaniu uprawnień i odpowiedzialności Konsorcjusza). Lider Konsorcjum został również odpowiedzialny za koordynację całości spraw związanych z wykonywaniem Kontraktu pod względem technicznym, handlowym i organizacyjnym, zapewnienie comiesięcznego dostarczania Stronom raportów ze wszystkich istotnych działań, nadzór nad Kierownictwem Budowy, jak również nadzór administracyjny i wewnętrzną kontrolę rozliczeń i dokumentacji Konsorcjum. Stąd, Kontrahent ponosi w szczególności odpowiedzialność za nabycie towarów i usług niezbędnych do realizacji Kontraktów (tj. dotyczących przede wszystkim prac na odcinkach dróg objętych Kontraktami wykonywanych przez wykwalifikowane podmioty trzecie, w tym również przez Wnioskodawcę). Ponadto Kontrahent wyznacza Przewodniczącego Komitetu Wykonawczego, tj. najwyższego organu Konsorcjum, który podejmuje wszystkie istotne decyzje w sprawach dotyczących wykonywania Kontraktu. Strony postanowiły również, iż w pilnych przypadkach, gdy nie będzie możliwe podjęcie jednomyślnej decyzji, wówczas decyzję taką podejmie Przewodniczący Komitetu Wykonawczego w imieniu i na odpowiedzialność Kontrahenta. Siedzibą Konsorcjum, zgodnie z wolą Stron, wybrana została siedziba Lidera Konsorcjum. Ponadto, rachunek bankowy dla potrzeb rozliczeń w ramach Konsorcjum, został otwarty i jest prowadzony przez Lidera Konsorcjum. Powyższe zróżnicowanie uprawnień i obowiązków Stron znalazło odzwierciedlenie w alokacji ich udziałów w Konsorcjum. Udział Kontrahenta w Konsorcjum ustalony został na poziomie 60%; udział Wnioskodawcy zaś, na poziomie 40%.

3. Wzajemne rozliczenia Stron

Jednocześnie, Strony w Umowie Konsorcjum oraz w Porozumieniu Wyjaśniającym uregulowały i potwierdziły sposób dokonywania wzajemnych rozliczeń pomiędzy nimi, jak również pomiędzy nimi, a Zamawiającym i innymi podmiotami trzecimi. Stosownie do uzgodnień umownych, Lider Konsorcjum, jako podmiot reprezentujący Konsorcjum przed Zamawiającym we wszystkich sprawach związanych z wykonaniem oraz rozliczeniem Kontraktu oraz odpowiedzialny za kierowanie i kontrolowanie wykonywania Kontraktu, pobiera od Zamawiającego wynagrodzenie za całość prac realizowanych w ramach Kontraktu. Z tego tytułu Lider Konsorcjum wystawie na rzecz Zamawiającego faktury VAT dokumentujące całość robót wykonanych przez Konsorcjum na rzecz Zamawiającego (Faktura A). Ponadto, Kontrahent jest odpowiedzialny za zapewnienie, aby roboty wykonywane były zgodnie z harmonogramem i z wymaganiami Kontraktu oraz reprezentuje Konsorcjum m.in. wobec dostawców. Tym samym, Kontrahent jest odpowiedzialny za zakupy towarów i usług niezbędnych do realizacji Kontraktów. Stąd, Lider Konsorcjum obciążany jest całością kosztów Robót realizowanych na odcinkach dróg objętych Kontraktami. W tym zakresie Lider otrzymuje faktury kosztowe od dostawców różnego rodzaju towarów i usług, tj. m.in. od wykwalifikowanych podmiotów trzecich świadczących usługi dotyczące konstrukcji odcinków dróg objętych Kontraktami oraz od Wnioskodawcy w zakresie, w którym spółka ta prowadzi prace budowlane (Faktura D). Jak zaznaczono powyżej, w związku z realizacją Kontraktu Lider Konsorcjum nabywa towary i usługi od wszelkich dostawców we własnym imieniu, lecz - zgodnie ze specyfiką Konsorcjum - ustaloną część towarów i usług nabywa na rachunek Wnioskodawcy, proporcjonalnie do jego udziału w Konsorcjum (tj. 40%). Następnie, każdego miesiąca Kontrahent odsprzedaje (refakturuje) część towarów i usług nabytych uprzednio przez Lidera Konsorcjum na rachunek Wnioskodawcy. Powyższe transakcje dokumentowane są fakturami VAT wystawianymi przez Lidera Konsorcjum na rzecz Wnioskodawcy (Faktura B). W razie konieczności, Wnioskodawca wpłaca na rachunek bankowy Konsorcjum, prowadzony przez Kontrahenta, zaliczki na poczet przyszłego nabycia przez Lidera Konsorcjum towarów i usług na rachunek Wnioskodawcy (tj. na poczet przyszłych obciążeń ze strony Lidera Konsorcjum). Zgodnie z intencjami Stron, w przypadku wpłaty zaliczki, Wnioskodawca powinien otrzymać od Kontrahenta fakturę dokumentującą otrzymanie zaliczki, przy czym wysokość zaliczek byłaby następnie uwzględniona w kwocie późniejszych obciążeń dokonywanych przez Lidera Konsorcjum na Wnioskodawcę. Wnioskodawca, działając jako Konsorcjusz lecz w charakterze podwykonawcy Lidera Konsorcjum, dokonuje na rzecz Lidera Konsorcjum świadczeń, które wiążą się z zapewnieniem realizacji Kontraktu w zakresie ustalonym dla Wnioskodawcy oraz kompleksowym wsparciem, które Wnioskodawca jako uczestnik Konsorcjum oferuje Liderowi Konsorcjum. Świadczenie to przejawia się również w aspekcie handlowym oraz organizacyjnym, tj. w możliwości wykorzystania doświadczenia Wnioskodawcy w zakresie realizacji inwestycji w sektorze inżynieryjno-budowlanym, technologii opracowanych i wdrożonych w trakcie realizacji robót oraz wiedzy technicznej niezbędnej do wykonywania Kontraktów, jak również ugruntowanej na krajowym rynku usług budowlanych pozycji Konsorcjusza jako solidnego wykonawcy. Powyższe niewątpliwie zapewnia zgodne z oczekiwaniami Zamawiającego i terminowe wykonanie robót. Ponadto, Wnioskodawca - poprzez współfinansowanie realizacji inwestycji - zapewnia odpowiednią płynność Liderowi Konsorcjum, jak również w pewnym stopniu ponosi część ryzyka gospodarczego zwianego z realizacją Kontraktu.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy należne od Lidera Konsorcjum z tytułu świadczenia usług we wskazanym zakresie jest kalkulowane w oparciu o wysokość udziału Wnioskodawcy w Konsorcjum (tj. na poziomie 40% kwoty płaconej przez Zamawiającego). Z powyższego tytułu, Wnioskodawca wystawia faktury dokumentujące wykonanie świadczeń na rzecz Kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W odniesieniu do pierwszego pytania Wnioskodawca zauważa, iż art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera wykaz zdarzeń uznanych za przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Odwołując się do treści ww. artykułu wskazać należy, iż zawiera on sformułowanie "w szczególności", co oznacza, że umieszczony w nim wykaz stanów faktycznych uznanych za przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi przykładowe wyliczenie i nie ma charakteru zamkniętego. W świetle treści przepisu art. 12 ust. 1-9, oraz stosownie do praktyki podatkowej wykształconej na gruncie komentowanego przepisu, za przychód w rozumieniu ww. ustawy zakwalifikować należy wszelkie przysporzenia o charakterze trwałym, faktycznie otrzymane bądź też należne. Stosownie do postanowień Umów Konsorcjum, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w kontraktowo określonej wysokości 40% przychodów, z tytułu świadczenia na rzecz Lidera Konsorcjum kompleksowych usług zwianych z realizacją Kontraktu. Tak określone wynagrodzenie niewątpliwie stanowi trwale przysporzenie majątkowe po stronie Wnioskodawcy, wynikające z realizacji określonych usług na rzecz Lidera Konsorcjum. Tym samym, całość przedmiotowego wynagrodzenia powinna zostać rozpoznana przez Wnioskodawcę jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W kwestii dotyczącej drugiego pytania Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Wszelkie dostawy towarów i usługi świadczone w związku z realizacją Kontraktu fakturowane są na Lidera Konsorcjum, przy czym Lider Konsorcjum nabywa ustaloną część towarów i usług na rachunek Konsorcjusza, stosownie do postanowień umownych pomiędzy Stronami. W strukturze Konsorcjum ukształtowanej pomiędzy Stronami Wnioskodawca jest bowiem zobowiązany pokryć koszty nabycia kontraktowo ustalonej części towarów i usług (tj. 40%), w związku ze swoim uczestnictwem w Konsorcjum. W konsekwencji, na podstawie refaktur Kontrahenta Wnioskodawca obciążany jest przez Kontrahenta odpowiednią częścią kosztów niezbędnych do realizacji Kontraktów. Nie ulega wątpliwości, iż ww. obciążenia pozostają w ścisłym związku z osiąganym przez Wnioskodawcę przychodem z tytułu świadczenia na rzecz Lidera Konsorcjum kompleksowych usług związanych z realizacją Kontraktu, opisanych w stanie faktycznym. Jednocześnie wydatki refakturowane przez Kontrahenta nie obejmują kosztów, których odliczenie mogłoby być wyłączone na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym Wnioskodawca uważa, iż w świetle powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy. koszty poniesione z tytułu nabycia ustalonej części przedmiotowych towarów usług od Kontrahenta stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo, jak już zaznaczono, w razie konieczności Wnioskodawca uiszcza zaliczki na prowadzone przez Kontrahenta konto bankowe Konsorcjum, na poczet nabycia przez Lidera Konsorcjum towarów i usług, refakturowanych następnie na rachunek Wnioskodawcy. W takim przypadku, kwoty zaliczek wpłacane przez Wnioskodawcę powinny stanowić koszt podatkowy, w momencie przyszłej realizacji przedpłaconych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1

W odniesieniu do pytania pierwszego należy zauważyć, iż stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Umowa konsorcjum należy do tzw. umów nienazwanych, która nie została uregulowana w przepisach prawnych. Może przybierać różne formy organizacyjne m.in. formę spółki cywilnej, ale nie jest to forma konieczna. Konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia. W ramach wspólnego przedsięwzięcia jego uczestnicy, którzy dążą do uzyskania wspólnego celu, mogą wspólnie przystąpić do przetargu, złożyć wspólna ofertę, ponieważ zwykle osobno nie posiadają potrzebnych uprawnień, właściwego doświadczenia i wiedzy, potencjału technicznego i ekonomicznego. Przedsiębiorcy w konsorcjum wybierają lidera spośród siebie, który reprezentuje konsorcjum na zewnątrz oraz prowadzi rozliczenia gospodarcze, w tym podpisuje umowy i fakturuje sprzedaż.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia np. w formie konsorcjum. Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy zgodnie z zasadą, określoną w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięciu. Z przepisu art. 5 ust. 1 ustawy wynika, że podział przychodów między wspólnikami konsorcjum (będącymi osobami prawnymi) powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej poszczególni wspólnicy partycypują w zyskach tego konsorcjum.

Przy ustalaniu daty powstania przychodu należy brać pod uwagę przepisy art. 12 ust. 3 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. przychodami ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3a ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

W przedmiotowym przypadku, chociaż na konto strony umowy konsorcjum, Kontrahenta (Lidera Konsorcjum) wpływa cała kwota należności z tytułu realizacji wszystkich prac objętych Kontraktem, Wnioskodawca otrzymuje przypadającą na niego kwotę w ramach wewnętrznych rozliczeń. Oznacza to, że przychód osiągają obie strony umowy konsorcjum w takiej części, w jakiej zostało to ustalone w umowie konsorcjum (udział Wnioskodawcy w zyskach Konsorcjum został określony na poziomie 40 %).

Ad. 2

W zakresie drugiego pytania Wnioskodawcy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie wskazać, iż na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w ww. art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kwestie opodatkowania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu zawartych umów o wspólne przedsięwzięcie reguluje art. 5 ust. 1 i 2 ww. ustawy, zgodnie z którym, przychody z udziału w spółce nie będącej osoba prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadana lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Reguły powyższe stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżania dochodu, podstawy podatkowania lub podatku.

Tym samym, w świetle art. 5 ustawy koszty uzyskania przychodów, podobnie jak przychody, powinny być rozliczane przez wspólników konsorcjum proporcjonalnie do ich udziału w zyskach konsorcjum.

Mając na uwadze stan faktyczny zawarty we wniosku oraz powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie kontraktowo ustalonej części towarów i usług zgodnie z przyjętym przez strony umowy konsorcjum udziałem członków konsorcjum w zyskach przy spełnieniu warunków zawartych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W zależności od zakwalifikowania przedmiotowych wydatków do bezpośrednich lub pośrednich kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdą odpowiednio regulacje zawarte w art. 15 ust. 4 oraz 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do przepisu art. 15 ust. 4, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. W myśl przepisu art. 15 ust. 4d ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczający rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W sprawie zaliczek uiszczanych przez Wnioskodawcę na prowadzone przez Kontrahenta konto bankowe Konsorcjum, na poczet nabycia przez Lidera Konsorcjum towarów i usług, (refakturowanych następnie na rachunek Wnioskodawcy) należy zauważyć, że co do zasady na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczka nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Kosztem uzyskania przychodu może być tylko całkowita kwota wydatku poniesiona przez Wnioskodawcę (elementem którego będzie zaliczka). W kwestii momentu zaliczenia takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów należy odnieść się do ww. przepisów art. 15 ust. 4 lub 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.